خبر اعدام خانم بهنوش آذریان، همراه با ٢٢ نفر دیگر در روزنامه ی کیهان به تاریخ ١ تیر ١٣٦٠و به نقل از روابط عمومی دادستانی کل انقلاب اسلامی منتشر شده است. سایر اطلاعات درباره ی دستگیری، دادگاه و اعدام خانم آذریان از طریق فرمهای الکترونیکی و ایمیل توسط افرادی آشنا با این مورد به بنیاد برومند فرستاده شده است.

نام خانم آذریان در فهرست "اسامی برخی از زنان که در جمهوری اسلامی اعدام شده اند" نیز درج شده. این فهرست توسط انجمن زنان ایرانی کلن (آلمان) به تاریخ ۱۰ سپتامبر ۱۹۹۷ تنظیم گردیده و به کمک زندانیان سیاسی سابق در کشورهای دیگر کامل شده است. فهرست دوم، که منبع این خبر است، شامل ۱۵۳۳ نام است.

خبر این اعدام همچنین در ضمیمه ی شماره ی ۲۶۱ نشریه ی مجاهد، سازمان مجاهدین خلق ایران، به تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۶۴ به چاپ رسید. این ضمیمه شامل فهرست ۱۲٠۲۸ نفر است که اکثراً وابسته به گروههای سیاسی مخالف رژیم بوده اند. این اشخاص از تاریخ ۳٠ خرداد ۱۳۶٠ تا زمان چاپ نشریه مجاهد اعدام شده و یا در درگیری با قوای انتظامی جمهوری اسلامی کشته شده اند.

بنا بر اطلاعات موجود، خانم آذریان متولد آبادان و ساکن تهران بود. او عضویت در سازمان فداییان خلق (اقلیت) داشت و در این سازمان آموزش جنگ چریکی دیده بود. وی در اوائل انقلاب برای تحصیل دانشگاهی توسط خانوده‌اش به آمریکا فرستاده شد، ولی پس از چند ماه به ایران بازگشت. رشته ی تحصیلی وی مهندسی مکانیک بود. در زمان اعدامش، خانم آذریان ٦ ماهه حامله بود.

خانم آذریان یک روز پس از تظاهرات ٣٠ خرداد ماه ١٣٦٠ اعدام شد. تظاهرات سی خرداد ماه ۱۳۶٠ در اعتراض به تهیه مقدمات عزل بنی صدر (رئیس جمهوری وقت) از طرف مجلس، رد صلاحیت کاندیداهای عضو سازمان مجاهدین خلق ایران و منع آنها از شرکت در امور سیاسی مملکت، و همچنین مخالفت آیت الله خمینی با هرگونه مذاکره و اصرار وی بر خلع سلاح شدن این سازمان صورت گرفت. سازمان مجاهدین خلق که تا آن زمان از رهبری آیت الله خمینی حمایت نموده و کوشش می کرد که در چارچوب نظام جدید فعالیت داشته باشد، موضع خود را تغییر داد و کوشید با براه انداختن تظاهرات وسیع که در آن برخی از هوادارنش مسلح بودند رژیم را سرنگون و قدرت سیاسی را به دست بگیرد. سرکوب شدید تظاهرات ۳٠ خرداد، که منجر به کشته شدن دهها نفر شد و موج دستگیری های پس از آن، در واقع به تهاجمات نیروهای شبه نظامی و پاسداران به گروه ها و احزاب مستقل از حاکمیت که در ماههای قبل صورت گرفته بود، مشروعیت بخشید و با تشدید سرکوب به صورتی بی سابقه در تاریخ جمهوری اسلامی آن را به سیاست رسمی دولت تبدیل کرد.

دستگیری و بازداشت

برطبق اطلاعات فرمهای الکترونیکی، خانم آذریان، در زمستان ١٣٥٩، همراه با چند عضو دیگر سازمان از جمله دوست پسرش و یکی از رهبران سازمان، در یک خانه تیمی که محل زندگیش بود، دستگیر شد. وی در اوین زندانی شد و اجازه ی ملاقات با خانواده اش را نداشت. خانواده و بستگان خانم آذریان گزارش کرده‌اند که در زمان بازداشتنش از وی فیلمی در تلویزیون دولتی پخش شده است که در آن مجبور به اعترافاتی در نفی وابستگیش به سازمان فداییان شده است.

سازمانهای بین المللی حقوق بشر بارها دولت جمهوری اسلامی ایران را بخاطر اعمال سیستماتیک شکنجه‌های شدید و استفاده از سلولهای انفرادی جهت گرفتن اعتراف از زندانیان محکوم کرده اند و صحت اعترافاتی که تحت فشار از متهمان گرفته شده است را مورد پرسش قرار داده‌اند. این اعترافات در مورد زندانیان سیاسی گاه از تلویزیون پخش شده‌اند. تلویزیون ملی اقدام به پخش اعترافاتی کرده است که طی آنها زندانیان به جرم‌های مبهم و غیرواقعی اعتراف کرده، باورهای سیاسی خویش را نفی کرده و بخاطر آنها توبه کرده‌اند و یا حتی پای دیگران رابه میان کشیده‌اند. سازمانهای حقوق بشر همچنین به روند نفی و بازپس گیری اعترافات و توبه زندانیانی که آزاد شده‌اند نیز اشاره کرده‌اند.

دادگاه

بنا بر گزارش روزنامه ی کیهان "دادگاه انقلاب جمهوری اسلامی مرکز بعد از ظهر یکشنبه ٣١ خرداد ماه جهت محاکمه عده ای از متهمین دادرسی را در رابطه با توطئه اخیر گروهکها برعلیه نظام جمهوری اسلامی دستگیر شده اند تشکیل جلسه داد. دادگاه پس از اعلام ختم دادرسی وارد شور شد و رای خود را در مورد ٨ تن" اعلام کرد. اطلاعات موجود در فرم اضافه می کند که خانم آذریان در نامه ی که درباره ی دادگاهش نوشته بود ذکر کرد که: "من و چند نفر دیگر را امشب محاکمه کردند و به ما اجازه حرف زدن ندادند."

اتهامات

اتهامات خانم آذریان در روزنامه ی کیهان به نقل از روابط عمومی دادستانی کل انقلاب اسلامی منتشر شده است. اتهامات وی و دوست پسر وی "مفسد و فاسقه" عنوان شده است. همچنین در اعلامیه دادستانی به رابطه آنها با "توطﺌه اخیر گروهکها علیه جمهوری اسلامی" (منظور تظاهرات ۳۰ خرداد مجاهدین است) اشاره شده است.

در شرایطی که حداقل تضمین های دادرسی رعایت نمی شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست. سازمان های بین المللی حقوق بشراشاره به گزارش هایی می کنند دال بر اینکه مقامات جمهوری اسلامی به مخالفین سیاسی خود اتهامات کاذبی از قبیل قاچاق مواد مخدر یا ارتکاب جرائم عمومی و جنسی نسبت داده وآنان اعدام می نمایند. شمار افرادی که بر اساس اینگونه اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده اند معلوم نیست.

مدارک و شواهد

در اطلاعات موجود مدرکی علیه خانم آذریان عنوان نشده است.

دفاعیات

در فرم الکترونیکی اشاره شده است که خانم آذریان در دادگاه اجازه به دفاع از خود نداشته است.

حکم

حکم خانم آذریان و ٧ متهم دیگر در تاریخ ٣١ خرداد ١٣٦٠، همان روز شروع دادگاهشان، اعلام شد. وی "مفسد فی الارض" و "محارب با خدا" شناخته شد و در ساعت ٩ شب ٣١ خرداد ١٣٦٠ اعدام شد. نام وی و ٧ متهمین دیگر، در طول روز اعدامشان مرتباً از رادیو و تلویزیون بنام محارب و مرتد اعلان شد.