دربارۀ ما
بنیادعبدالرحمن برومند در سال ٢٠٠٢ با بودجهای اندک و دو داوطلب در خانهای در واشینگتن آغاز به کار کرد. سپس به یاری فنشناسی، وقت، و کمک مالی دوستان و داوطلبانی ارزشمند بالیدن گرفت. بنیاد در دهۀ نخست، تیم کاری خود را گسترش داد و افراد ایرانی و نیز غیرایرانی را با پیشینههای سیاسی گوناگون و با گرایشهای قومی، دینی مختلف در برگرفت.
این تنوع، نه تنها بازتابدهندۀ گوناگونی مردمانی است که حقوقشان در ایران نقض میشود، بلکه برای دستیافتن به هدفهای بنیاد در کشوری که خشونت دولتی و سانسور مانع گردش آزادانۀ اطلاعات و باعث انزوای گروههای آسیب پذیر جامعه میشود، ضرورت دارد.
اعضای هیئت مدیره بنیاد
ان اپلبام
روزنامه نگار و تاریخدان
خانم اپلبام در روزنامه واشینگتن پست و مجلۀ الکترونیکی سلِیت قلم می زند. او همچنین مدیرطرح گذار جهانی در انستیتوی لِگاتُم در لندن است (Legatum Institute of London ). خانم اپلبام تحصیلات خود را در دانشگاه یل ایالات متحده آمریکا به اتمام رسانده و سپس برنده بورس تحصیلی ارزشمند مارشال برای ادامه تحصیل در دانشگاه آکسفورد و دانشکده اقتصاد لندن در انگلستان شد. مقالههای خانم اپلبام در مجله های معتبری چون اکونومیست ( Economist ) اسپکتیتور و ایونینگ استاندارد (Evening Standard ) منتشر شده است. او از کارشناسان معتبر و شناخته شدۀ مسائل مربوط به کمونیسم و اروپای شرقی است و در این باره چندین کتاب تألیف کرده است. یکی از تألیفات او تحت عنوان گولاگ، در سال ٢٠٠٣ میلادی برندۀ جایزۀ پولیتزر شد. خانم اپلبام در سال ٢٠١٢ کتاب دیگری در مورد تاریخ استقرار کمونیسم در اروپای شرقی منتشر نمود تحت عنوان، پردۀ آهنین: سرکوب اروپای شرقی در سالهای ١٩٤٥-١٩٥٦. این کتاب نیز چندین جایزه از آن خود کرده است.
لادن برومند
تاریخدان
لادن برومند پس از تحصیلات عالی در رشتۀ جامعهشناسی سیاسی در دانشگاه پاریس ١٠ نانتر، دکترای خود را در رشتۀ تاریخ از انستیتوی مطالعات عالی علوم اجتماعی در فرانسه به پایان رساند. او پژوهشگر میهمان در فوروم مطالعات دموکراتیک، و نویسندۀ کتابی است دربارۀ انقلاب فرانسه به نام "جنگ اصول". این کتاب که در سال ١٩٩٩ در فرانسه منتشر شد به تنش میان حقوق بشر و حاکمیت ملی در جریان انقلاب فرانسه میپردازد. تا کنون چندین مقاله از او دربارۀ انقلاب فرانسه، انقلاب اسلامی در ایران، و تروریسم اسلامی به زبانهای انگلیسی، فرانسه و فارسی منتشر شده است. لادن برومند در سال ٢٠٠٩ به پاس تلاشهای چندین سالهاش در زمینۀ پیشبرد حقوق بشر و دموکراسی، یکی از برندگان جایزۀ لخ والسا شد.
رویا برومند
تاریخدان و مدیر اجرایی بنیاد برومند
رویا برومند تحصیلات عالی خود را نخست در رشتۀ تاریخ در دانشگاه نانتر و سپس در دانشگاه سوربن فرانسه به پایان رساند. او رسالۀ دکترای خود را در دانشگاه سوربن، دربارۀ مناسبات بینالمللی نوشت. رویا برومند کار خود را در زمینۀ بینالمللی شدن جنگ هندوچین و سپس، ایران پس از جنگ جهانی دوم آغاز کرد. او مدتها کارشناس حقوق زنان در سازمان دیده بان حقوق بشر بود و در این زمینه و نیز دربارۀ حقوق خانواده در شمال افریقا تحقیقاتی منتشر کرده است. تا کنون، چندین مقاله از او دربارۀ اوضاع سیاسی ایران، و ماهیت تروریسم اسلامی منتشر شده است. مقالههای رویا برومند به طور کم و بیش منظمی در هافینگتون پست چاپ و منتشر میشود. او در سال ٢٠٠٩ به پاس فعالیتهایش، یکی از برندگان جایزۀ لخ والسا شد.
فرانسیس فوکویاما
پژوهشگر و استاد علوم سیاسی و اقتصادی، دانشگاه استانفورد
فرانسیس فوکویاما دکترای خود را در رشته علوم سیاسی در دانشگاه هاروارد گرفته است.آقای فوکویاما پژوهشگر ارشد در انستیتوی مطالعات بین المللی فریمن سپوگلی، و مرکز مطالعات دموکراسی، توسعه و حکومت قانون در دانشگاه استنفورد است و در این دانشگاه به تدریس علوم سیاسی اشتغال دارد. او پیش از آن استاد دانشگاه های جان هاپکینز و جرج میسون بوده است. او عضو هیئت مدیرۀ چندین بنیاد مهم در آمریکاست، از جمله بنیاد ملّی برای دموکراسی (ان ای دی)، و بنیاد آمریکای نوین. کتاب او «پایان تاریخ و آخرین انسان»، که در سال ۱۹۹۲ منتشر شد، یکی از مهمترین و بحث انگیزترین تألیفات سیاسی بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پایان جنگ سرد است، و به بیست و دو زبان ترجمه شده اشت. از آن زمان دکتر فوکویاما به دقت روند رشد دموکراسی را در جهان پیگیری کرده است و در مورد پیشرفت ها و شکست های این نظام تألیفات بسیاری منتشر کرده.
اليزابت تی. گرِی جونيور
شاعر و مترجم آثارادبی فارسیزبان
ترجمههايی که خانم گری از آثار شاعر بزرگ عرفانیِ ايران، حافظ شيرازی (متوفی به سال ١٣٨٩ ميلادی) انجام داده به شکل گستردهای مستند قرار میگيرد و سلسله اشعاری که ایشان تحت عنوان «سلسله ها/ هند» در غالب يک کتاب تنظيم نموده، در سال ٢٠١۵ ميلادی انتشار يافت. خانم گرِی همچنين متخصص در مذاکرات پيچيده و در تشکيل و مديريتِ اتحاده ای راهبردی و ديگر اَشکال همکاریهای بينِ سازمانی است. خانم گرِی دارای مدرک کارشناسی «با بالاترين افتخار» ازکالج رَدکليف در دانشگاه هاروارد و مدرک دکترای حقوق «با افتخار» از دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد است. وی در سال ٢٠٠٩ ميلادی، مدرک فوق ليسانس هنرهای زيبا را نيز از «دوره کالج وارن ويلسون برای نويسندگان» دريافت کرد. وی در دانشگاه عليگار در هند نيز تحصيل کرده است. خانم گرِی همچنين در سال ١٩٧۵ ميلادی در انجمن شاهنشاهی فلسفه ايران در تهران و نيز در دانشگاه اصفهان به تحصيل پرداخت. وی از سال ٢٠١٢ تا ٢٠١۶ رئيس هيئت مديره مرکز اسناد حقوق بشر ايران بود و هم اکنون به عنوان دبير امور سازمانی و مدير سازمان «ياران نويسندگان» (واقع در مارشفيلد در ايالت ورمانت) و مدير بنياد نشريه شعر بِلويت (واقع در پورتلند درايلت مِين) فعاليت می کند.
ناتاشا لوین
وکیل دعاوی
خانم ناتاشا لوین، یکی از کارشناسان برجسته فرانسوی در زمینۀ حق مؤلف (کپی رایت) در حقوق بینالملل است. او تحصیلات خود را در سال ١٩٩٩ در رشتۀ حقوق خصوصی با درجۀ ممتاز در دانشگاه نانتر فرانسه به پایان رساند. او تا کنون چندین مقاله تخصصی در زمینۀ هتک حرمت، تقلب در تولید کالاهای مشابه منتشر کرده است.
آذر نفیسی
نویسنده و استاد دانشگاه جان هاپکینز
آذر نفیسی یکی از مشهورترین نویسنگان ایرانی در عرصۀ جهانی است. کتاب لولیتاخوانی در تهران او که به چندین زبان در سراسر جهان منتشر شده است نشاندهندۀ نقش نیروی دگرگون ساز ادبیات در حاکمیت استبداد است. او استاد میهمان و مدیر اجرایی "گفتگوهای فرهنگی" در انستیتوی سیاست خارجی دانشگاه جان هاپکینز در واشینگتن است. او پیش از این، در همین دانشگاه استاد زیباشناسی، فرهنگ و ادبیات بود و در زمینۀ مناسبات میان فرهنگ و سیاست تدریس میکرد. آذر نفیسی پیش از ترک ایران نیز در دانشگاه آزاد و علامه طباطبایی استاد ادبیات بود، و مقالات متعددی در زمینه ادبیات به زبان فارسی منتشر کرده و کتابی نیز در مورد نویسندۀ روسی تبار ولادیمیر ناباکوف تحت عنوان تأملی بر آثار ناباکوف به زبان فارسی تألیف کرده است. آخرین اثر بلند او به نام آنچه دربارهاش سکوت کردهام، به زبان انگلیسی در سال ٢٠٠٩ منتشر شد.
بیل شیپسی
وکیل دعاوی و بنیانگذار "هنر در خدمت عفو"
آقای بیل شیپسی وکیل سرشناس ایرلندی و از اعضای سابق هیئت مدیره عفو بین الملل و مسئول سابق این سازمان در ایرلند است. او همچنین بنیانگذار "هنر در خدمت عفو" است، طرحی که با توجه به تأثیر عمیق هنر بر انسان ها، هنرمندان سرشناس جهان را تشویق می کند که با سخن و آثار هنری خود به یاری عفوبین الملل بشتابند. آقای شیپسی همچنین مبتکر "جایزۀ سفیر وجدان" عفو بین الملل است. این جایزه از طرف عفو بین الملل به افرادی داده میشود که تأثیر به سزایی در پیشبرد آزادیها و حقوق بشر داشته اند. این جایزه در گذشته به شخصیت هایی چون، واسلاو هاول، نلسون ماندلا، و آن سان سو چی، و ملاله یوسف زی اهدا شده است. آقا شیپسی از وکلای عفو بینالملل در دیوان عدالت اتحادیه اروپا بوده است. او افزون براین، به نحو گستردهای با نهادهای مدافع حقوق بشر در سراسر جهان همکاری میکند.
نازنین بنیادی
بازیگر سینما و فعال حقوق بشر و حقوق زنان
است. او از سال ۲۰۰۸میلادی (۱۳۸۷ شمسی) با سازمان عفو بینالملل همکاری میکند و در سال ۲۰۲۰ میلادی (۱۳۹۹) به سمت سفیر این سازمان در بریتانیا منصوب شد.او همچنین از سال ۲۰۲۰ (۱۳۹۹)عضو شورای روابط خارجی بوده؛ در همان سال مستند کوتاهی را به نام «بیوطن»در مورد وضعیت سخت پناهندگان ایرانی در اروپا تولید کرد. خانم بنیادی در پارلمان کشورهایی چون آلمان، بریتانیا، استرالیا، کانادا و ایالات متحده و همچنین در شورای امنیت سازمان ملل متحد برای دفاع از حقوق بشر مردم ایران حضور یافته و سخنرانی کرده است. در میان جوایز دیگر او میتوان به «مدال افتخار جزیره الیس» (در سال ۲۰۲۲) و «جایزه صلح سیدنی» (در سال ۲۰۲۳) اشاره کرد.
شهرزاد سمسار-دوبواسسون (رئیس هیئت مدیره)
مدیر ارشد اجرایی کمپانی مککورت گلوبال
شهرزاد سمسار-دوبواسسون ( de Boisseson) مدیر ارشد اجرایی کمپانی مککورت گلوبال(McCourt Global) است. او همچنیناولین مدیر اجرایی پروژه لیبرتی مؤسسه مککورت بوده که بمنظور پیشبرد مدیریت دیجیتال مؤثر تاسیس شده است. شهرزاد همچنین مؤسس و مدیرعامل پولیتیکو یوروپ ( Politico Europe) بوده است، سمتی که از سال ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۰ (۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱) برعهده داشت و در حال حاضر عضو هیئت مشاوران گروه رسانهایپولیتیکواست. در دوران مدیریت او پولیتیکو به یکی از تاثیرگذارترین نشریات غیرحزبی تبدیل شد که تا به امروز در اروپا راهاندازی شده است. شهرزاد در سال ۱۳۷۹(۱۹۹۰) با اخذ مدرک لیسانس از دانشکده خدمات خارجی و مدرک فوق لیسانس در امور مالی بینالملل از دانشگاه جورج تاون فارغالتحصیل شد. او از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸ (۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹) عضوهیئت مدیره دانشگاه جورجتاون بود، و هم اکنون عضو هیئت مشاوران دانشکده خدمات خارجی این دانشگاه، و نیز موسسه جورجتاون برای زنان، صلح، و امنیت است. علاوه بر این خانم سمسار در هیئت مشاوران دانشکده سیاست عمومی مککورت نیز عضویت دارد.
____________________________________________________________________________
یاد بود
فرانسواز رودتسکی
حقوق دان فرانسوی و فعال مدنی حامی قربانیان تروریسم
خانم رودتسکی، حقوقدان و از فعالان مدنی شناخته شدۀ فرانسوی، تحصیلات خود را در دانشگاه اَسس پاریس و علوم سیاسی را در انستیتوی جامعۀ اروپا به پایان رساند. او بنیانگذار نهاد "اِس او اِس- تروریسم" برای حمایت از قربانیان تروریسم بود و و در سالهای ١٩٨٥ تا ٢٠٠٨ مدیریت آن را به عهده داشت. خانم رودتسکی از اعضای هیئت مدیرۀ "صندوق کمک به قربانیان تروریسم" نیز بود. او در تهیه و تصویب قانون حمایت مالی و روانی از قربانیان تروریسم در مجلس فرانسه نقش کلیدی داشت. احقاق حقوق قربانیان تروریسم در عرصۀ جهانی، از جمله فعالیتهای او در این زمینه است. رودتسکی چندین کتاب در همین زمینه منتشر کرده است. او تاکنون به پاس خدماتش در فرانسه نشان معروف لژیون دو نور و نشان شایستگی را از آن خود کرده است.
ایرج پزشکزاد
نویسنده و حقوقدان
دایی جان ناپلئون یکی از پرفروشترین رُمانهای ادبیات معاصر ایران، شاهکار ایرج پزشکزاد است که تاکنون به دهها زبان ترجمه شده است. ایرج پزشکزاد تحصیلات عالی خود را در رشته حقوق در فرانسه به پایان رساند. او پیش از آنکه به عنوان دیپلمات در وزارت خارجه ایران مشغول به کار شود، قاضی وزارت دادگستری بود. ایرج پزشکزاد که با انقلاب اسلامی از وزارت خارجه اخراج شد، در پاریس به نهضت مقاومت ملی به رهبری شاپور بختیار پیوست. او بیش از ده سال مسئولیت انتشارات نهضت را به عهده گرفت. پزشکزاد شناخت عمیقی از تاریخ و فرهنگ و نیز نظام حقوقی ایران دارد. علاوه بر آثار متعددی که در زمینۀ تاریخ سیاسی معاصر، قانون اساسی مشروطیت و نیز در زمینۀ ادبیات ایران دارد، آثاری از نویسندگان نامداری چون ولتر و مولیر را نیز به فارسی برگردانده است. ایرج پزشکزاد از بدو تأسیس تا سال ١٣٩٣ ریاست هیئت مدیرۀ بنیاد عبدالرحمن برومند را به عهده داشت، و از آن سال به بعد به ریاست افتخاری بنیاد منصوب شد.
خوزه "پِپِه" زلاکِت داهر
حقوقدان و یکی از دو مدیر مرکز حقوق بشر دانشگاه شیلی در سانتیاگو
آقای زلاکِت به دلیل فعالیتهایش در زمینۀ حقوق بشر و تأمین عدالت برای قربانیان رژیم پینوشه، فردی شناخته شده است. او در سالهای میانی دهۀ هفتاد مدیر بخش حقوقی کمیتۀ پروپاز بود که توسط کلیسای کاتولیک تأسیس شده بود و با همراهی و شرکت مسئولان دیگر مذاهب و ادیان این کشور با هدف کمک به افرادی که در پی کودتای سال ١٩٧٣ ژنرال پینوشه در شیلی دچار گرفتاری شده بودند راه اندازی شد. بخش حقوقی این کمیته تحت مدیریت آقای زلاکت در طول دو سال فعالیت کمیته (١٩٧٣-١٩٧٥) بیش از ٣٠٠٠٠ پرونده سیاسی را بررسی و به متهمان سیاسی خدمات حقوقی ارائه کرد. در ماه نوامبر ١٩٧٥ آقای زلاکت به دستور حکومت وقت بازداشت شد و کمیته پروپاز ممنوع اعلام شد. در سالهای ١٩٧٩ تا ١٩٨٢ آقای زلاکت رئیس هیئت اجرایی سازمان عفو بینالملل بود و در سال ١٩٩٤ جایزۀ آموزش حقوق بشر سازمان یونسکو را دریافت کرد. او دکترای افتخاری در رشتۀ حقوق از دانشگاه نوتردام و نیویورک سیتی یونیورسیتی را نیز در کارنامۀ خود دارد. او عضو کمیسیون بینالمللی حقوقدانان و عضو هیئت مدیرۀ مرکز بینالمللی عدالت در دوران گذار است. او تألیفات متعددی در بارۀ عدالت در دوران گذار و روند گذار به دموکراسی دارد، ازجمله میتوان اشاره کرد به فصلی تحت عنوان، "حقیقت، عدالت و آشتی: درسهایی برای جامعۀ جهانی" که در کتاب مقایسۀ تطبیقی از فرآیند صلح در امریکای لاتین، (انتشارات وودرو ویلسون و دانشگاه استانفورد، ١٩٩٩) منتشر شده است. "بازسازی اخلاقی درپی موارد نقض حقوق بشر و جنایتهای جنگی"، نمونهای دیگر از تألیفات آقای زلاکت است که در کتاب گزینش دشوار: مشکلات اخلاقی دخالت بشردوستانه (١٩٩٨)، به چاپ رسیده است.
رضا دانشور
نویسنده
رضا دانشور (١٣٢٧-١٣٩٤) از نویسندگان شناخته شده، و از فعالان حقوق بشر بود. تاکنون چندین کتاب از رضا دانشور در ایران و در خارج کشور منتشر شده است. آخرین رُمان بلند او به نام "خسرو خوبان" با مقدمهای از یکی از سرشناسترین روشنفکران فرانسوی به زبان فرانسه نیز به چاپ رسیده است. او در سالهای ٢٠٠٤ تا ٢٠٠٥ در دانشگاه کرنل امریکا تدریس میکرد. رضا دانشور در دوران انقلاب سال ٥٧ مدتی مدیر تئاتر شهر مشهد بود. مخالفت او با انقلاب اسلامی به زودی او را از کار و فعالیت در ایران محروم کرد و او به ناچار راهی تبعید شد. در تبعید در پاریس دانشور به نهضت مقاومت ملّی به رهبری شاپور بختیار پیوست و تا آخرین لحظات زندگی دکتر بختیار از همراهان او بود. آقای دانشور در اوّلین سال تأسیس بنیاد عبدالرحمن برومند به عضویت هیئت مدیرۀ بنیاد درآمد و تا پایان عمر به حمایت از طرح های بنیاد ادامه داد.
X