از بهمن ماه سال ۱۳۵۷ تا به امروز، تعداد بیشماری از افرادی که فعالیت‌ها و نفوذشان از دید جمهوری اسلامی ایران نامطلوب و غیر قابل قبول بوده، توسط ماموران و عوامل این نظام (هم در خاک ایران و هم در خارج از کشور) ربوده، ناپدید، و یا اعدام فراقضایی شده‌اند. دست داشتن مقامات، دیپلمات‌ها، و نیروهای امنیتی ایران در صدور دستورِ اجرا، برنامه‌ریزی، و ارتکاب این جنایات نه تنها به اثبات رسیده بلکه بعضاً از سوی مقامات ایران در موارد متعدد تایید نیز شده است. در نبود شفافیت، تحقیقات روشمندِ رسمی، و پژوهش‌های میدانی مستقل، شمار دقیق قربانیان این جرایم، که فقط در خارج از ایران به دست‌کم ۴۵۲ تن می‌رسد، مشخص نیست.

در ایران، مرتکبین این جنایات از مجازات مصون مانده و در عوض، آنهایی که خواستار کشف حقیقت و اجرای عدالت بوده‌اند، مجازات شده‌اند. کشورهایی که این جنایات در خاکشان اتفاق افتاده، در بسیاری از موارد در اجرای وظایف خود مبنی بر حفاظت از حق حیاتِ قربانیان و حق برخورداری از عدالت، قصور کرده‌اند. این کشورها، دسترسی عموم و نیز قربانیان به اطلاعات صحیح – اطلاعاتی که لازمه تضمین پاسخگویی بوده و جهت اجرای حاکمیت قانون و عدم تکرار جرم، واجب و ضروری است – را از آنان دریغ کرده‌اند و در بسیاری از موارد، با استناد به موضوعاتی نظیر امنیت ملی یا اولویت منافع سیاسی و اقتصادی، از دستگیری مظنونین خودداری کرده‌اند، به متهمان دستگیر شده – علی‌الخصوص ماموران دولتی – اجازه داده‌اند از کشور خارج شوند، مجرمانی که به لحاظ ارتکاب این جنایات محکوم شده‌اند را پیش از موعد آزاد کرده‌اند، و یا این که از طریق محاکمه مرتکبینِ این جرایم تحت عنوان جرایم عادی، این قتل‌ها راغیر سیاسی جلوه داده‌اند. اجرا و ادامه این سیاست‌ها باعث شده تفکر مصونیت از مجازات در میان مرتکبین شدت گرفته ، راه برای تکرار این جنایات باز شود، و هشدارهای اهریمنی حکومت ایران برای خاموش کردن صدای معترضان نیز موثرتر واقع شود.

هدف بنیاد عبدالرحمن برومند برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران (بنیاد، بنیاد برومند) از تهیه این نقشه این است که در حمایت از حق قربانیان و جامعه مبنی بر دانستن حقیقت و پاسخگویی مرتکبین، قتل‌های فراقضایی منسوب به ایران و یا عوامل آن را در معرض دید همگان قرار دهد. این داده‌های بصری، اگرچه تنها بخشی از موارد را به نمایش می‌گذارد، با این حال به درک بهترِ تناوب، گستره، قلمرو جغرافیایی، و دادرسی قضایی (در صورتی که دادرسی‌ای در کار بوده باشد) کمک می‌کند. نقشه حاضر همچنین در صدد برآمده درک بهتری از ماهیت و گستره ترورهای ناموفق و اقدامات انجام گرفته در جهت شروع به آدم‌ربایی، ارائه دهد، و نیز موارد تهدید به مرگِ افراد خاص، تهدیداتی که به طور مستقیم یا از طریق دیگران، اینترنت، تلفن و یا شبکه‌های اجتماعی به آنان منتقل می‌شود را به نمایش گذارد. این هشدارها که کمتر گزارش شده و یا نادیده گرفته می‌شوند، و اغلب پیش درآمدی بر حذف فیزیکی افراد در داخل و خارج از ایران هستند، تاثیر منفی قابل توجهی بر زندگی افرادی که هدف قرار گرفته‌اند و خانواده‌هایشان، و کلاً بر جامعه، بر جای می‌گذارد. این تهدیدات همچنین بهره‌مند شدن از حقوق بنیادین بشر، نظیر آزادی بیان، ارتباطات، مذهب، و اجتماعات را بدون کوچک‌ترین عواقب منفی‌ای برای مرتکبین، به خطر انداخته و تضعیف می‌کند.

برای مطالعه روش‌شناسی اینجا را کلیک کنید.