کنوانسیون ضد شکنجه، مجازاتهای بيرحمانه، غير انسانی يا اهانت آميز (ترذیلی)، ماده ۲
1ـ هريك از دولتهای طرف این کنوانسیون (پیمان نامه)، لازم است براي پيشگيری از اِعمال شكنجه در سرزمين های واقع در قلمرو حاكميت قضائی خود، به اقدامات موثر قانونی، اداری و قضائی و ديگر تمهيدات مقتضی دست يازد.
2ـ اوضاع و احوال استثنائی از هرگونه خواه يك حالت جنگي و يا تهديد جنگي، خواه بي ثباتي سياسی داخلی و يا هر وضع غير عادی، هيچيك نمی تواند، مستندی برای توجيه شكنجه قرار گيرد.
3ـ فرمان يك مقام ارشد نظامی و يا عمومی نمی تواند مورد استناد برای شكنجه واقع شود.
