یک منبع مطلع به بنیاد عبدالرحمن برومند گفت که بعدازظهر روز چهارشنبه، چهاردهم شهریور، زانیار و لقمان مرادی، دو زندانی کرد سیاسی محکوم به اعدام در زندان رجایی‌شهر کرج، به طور جداگانه با عنوان دیدار با رییس زندان فراخوانده شدند و بدون توضیح، به سلول انفرادی انتقال داده شدند.
مسئولان زندان روز پانزدهم شهریور، به مادر لقمان مرادی و برادر زانیار مرادی تلفن کردند و از آنها خواستند تا جمعه صبح برای ملاقات به زندان رجایی‌شهر بروند. انتقال بدون توضیح و ناگهانی این دو زندانی به سلول انفرادی و فراخواندن خانواده‌هایشان برای ملاقات، نگرانی‌ها را نسبت به اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام آن دو افزایش داد.
یک فرد نزدیک به این دو زندانی سیاسی، به بنیاد عبدالرحمن برومند گفت که زنیار و لقمان مرادی با چند عضو خانواده‌شان صبح روز جمعه به مدت ۲۰ دقیقه ملاقات حضوری داشتند. آنها در اعتراض به انتقال بدون توضیح به سلول انفرادی از روز چهارشنبه اعتصاب غذا کرده‌اند و به‌شدت نگران هستند. این فرد مطلع گفت: روحیه‌ی زانیار در ملاقات خوب نبوده و گفته است «ما را برای اجرای حکم آورده‌اند و امشب ما را اعدام می‌کنند.» بنا بر اطلاعات موجود، معاون رییس زندان به نزدیکان زانیار و لقمان مرادی گفته است «اگر تا فردا (شنبه) ساعت ۲ بعدازظهر نبرندشان، آنها را به بند برمی‌گردانیم.» او روشن نکرده قرار است این دو زندانی را به کجا ببرند.
این جابه‌جایی همزمان با برخی درگیری‌های نیروهای مخالف کرد با سپاه پاسداران در مناطق کردنشین ایران است؛ موضوعی که شائبه‌ی انتقام‌جویی و اجرای حکم سیاسی را برای نزدیکان این دو زندانی به وجود آورده است. بنیاد عبدالرحمن برومند نسبت به تنبیه شدن زندانیان به خاطر مسائلی بیرون از زندان نگران است؛ رویه‌ای که متاسفانه پیش از این در اعدام انتقام‌جویانه‌ی زندانیان بلوچ، اتفاق افتاده است.
اقبال مرادی، پدر زانیار در تیر ماه سال جاری در کردستان عراق ترور شد و تنها چند روز پس از کشته شدن او، زانیار مرادی در نامه‌ای به مادرش از او خواست «که هیچ‌گاه در فکر انتقام نباشد، چرا که پدرش دنیای بدون اعدام و انتقام را آرزو می‌کرد.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران و گزارشگر ویژه در امور اعدام‌های فراقضایی و بی‌رویه، امروز، ۱۷ شهریور ۱۳۹۷، با ابراز نگرانی جدی در مورد محاکمه منصفانه و با اشاره به شکنجه شدن این زندانیان توقف اعدام سه زندانی کرد، زانیار و لقمان مرادی و رامین حسین‌پناهی را خواستار شدند.
زانیار و لقمان مرادی مرداد سال ۱۳۸۸ دستگیر شدند. بنا بر اطلاعات موجود، آنها مدت ۹ ماه در زندان بازداشتگاه اطلاعات سنندج زندانی بودند و در این مدت هیچ اتهامی به طور رسمی به آنان تفهیم نشد. آنها در این مدت تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روحی قرار گرفتند و به «تجاوز» تهدید شدند و در این شرایط مجبور شدند به «قتل» اعتراف کنند. این دو زندانی سیاسی کرد در دی ماه ۱۳۸۹ به زندان رجایی‌شهر در کرج منتقل شدند. در این زمان، شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، آنها را به «محاربه» متهم کرد. قاضی در جلسه دادگاه که ۲۰ دقیقه بیشتر طول نکشید، آنها را برای هر دو اتهام محکوم کرد. متهمان در طول دادرسی از دسترسی به وکیل محروم بودند.
زانیار و لقمان مرادی به «محاربه، فساد فی‌الارض و همکاری با حزب کومله» متهم شدند، در حالی که بر اساس اطلاعات موجود، در زمان دستگیری زانیار و لقمان مرادی، حزب کومله عملا سال‌ها بود که مبارزه مسلحانه را کنار گذاشته بود؛ هرچند در دو سال اخیر، درگیری بین احزاب مخالف کرد و سپاه پاسداران در مناطق مرزی غرب کشور به وجود آمده است.
آقای صالح نیکبخت، که بعد از صدور حکم در سال ۱۳۹۳ وکالت زانیار و لقمان مرادی را به عهده گرفته، به بنیاد عبدالرحمن برومند گفت: «احتمال دارد در چند روز آینده حکم اعدامشان اجرا شود. یعنی امکان انجام اعدام خیلی بیشتر از این است که اعدام نشوند.» بنا بر اظهارات وکیلشان، این متهمان دو پرونده دارند. یکی «محاربه» که برای آن حکم قطعی گرفته‌اند و او وکیلشان نبوده است. پرونده دوم به اتهام «شراکت و مباشرت در ترور سه نفر، که یکی پسر امام جمعه‌ی مریوان بوده و دو نفر که از بستگان امام جمعه بوده‌اند». آقای نیکبخت با بیان این که فردا به دادسرا مراجعه خواهد کرد، گفت: «باید ببینیم چه تصمیماتی در مورد این‌ها وجود دارد و سعی می‌کنیم یک ملاقاتی هم با خودشان بکنیم. معمولا کسانی را که برای اعدام می‌برند، دو سه روز قبل می‌برند و در همان موقع به خانواده خبر می‌دهند، ولی موردهایی هم بوده که گفتند می‌برند ملاقات، اما بردند و اعدام کردند. الان در کشور ما نظم قانونی وجود ندارد که بشود قطعی گفت.»