«یادبود امید» از سوی دانشگاه پارما (ایتالیا) را به رسمیت شناخته شد
بنیاد عبدالرحمن برومند برای حقوق بشر در ایران (بنیاد برومند) با کمال مسرت اعلام می‌کند که دکتر لادن برومند، از بنیانگذاران این بنیاد، در تاریخ ۷ آذر ۱۴۰۳ (۲۷ نوامبر ۲۰۲۴)، در دانشگاه پارما (ایتالیا) به دریافت عنوان استاد افتخاری تاریخ نائل شد. این افتخار بزرگ را که به منزله قدردانی از دستاوردهای علمی خانم دکتر برومند و تعهد دیرپا و تزلزل‌ناپذیر ایشان به ترویج حقوق بشر از طریق این بنیاد و مجموعه آنلاین «یادبود امید» است صمیمانه به ایشان تبریک می‌گوئیم.
مراسم اهدای این عنوان در تالار بزرگ Aula Magna در دانشگاه پارما که قدمتی چند صد ساله دارد برگزار شد. در این مراسم علاوه بر رئیس دانشگاه پارما و معاونین‌اش، مدیران بخش‌‌های مختلف دانشگاه، اساتید دانشکده‌های علوم انسانی، علوم اجتماعی و امور فرهنگی و همچنین استادانی از پژوهشکده اندیشه سیاسی De Cive که وابسته به دانشگاه پارما است حضور داشتند.
در آغاز پروفسور پائولو مارتلی، رئیس دانشگاه پارما، ضمن معرفی خانم دکتر برومند و کارهای علمی ایشان با اشاره به این که کار ارزشمند خانم دکتر لادن برومند با همکاری رویا، خواهرشان، و از طریق پروژه بنیاد عبدالرحمن برومند موسوم به «یادبود امید» انجام شده است، این طرح را «بی‌نظیر و یک شاهکار» توصیف کرد.
پائولو مارتلی، رئیس دانشگاه پارما، افزود:
«یادبود امید» یکی از برجسته‌ترین پروژه‌های پیشگام در پژوهش تاریخی درباره ایران معاصر است و اعطای عنوان استاد افتخاری در رشته تاریخ به لادن برومند توسط این دانشگاه به خاطر این پروژه تاریخی است… هدف این پروژه محکوم کردن موارد نقض حقوق بشر در ایران، زنده نگه‌داشتن یاد قربانیان و تقدیر از آنها است. اما باید اذعان کرد که تاثیر این پروژه ژرف‌تر از این است: این پروژه نماد «مقاومت» است؛ جان باختگان و قربانیان نقض حقوق بشر با این پروژه به شهروندان «یک شهر مجازی» مبدل می‌شوند که اهرمی است برای فوران چشمۀ حیاتی ازطریق یک دگرگونی ژرف: قربانیان نقض حقوق بشر به مثابه کنشگران فعال دراین مقاومت شرکت می‌کنند؛ آنها ضمن اینکه نام‌شان در حافظه تاریخی جهانی باقی می‌ماند، نویسندگان تاریخ نیز خواهند بود …»
رئیس دانشگاه پارما خطاب به خانم دکتر لادن برومند سخنان خود را این گونه به پایان رساند:
«ما، همراه با شما ، بیست و شش هزار انسانی را که یادشان را زنده نگه داشته‌اید، و کسانی را که متاسفانه نام‌شان به این یادبود افزوده خواهد شد، ارج می‌نهیم. این قربانیان یادآور زندۀ حال و آینده‌اند، و این نقش در نامی که شما به درستی برای این یادبود (که ما نیز آنرا ارج می‌نهیم وآن را ازآن خود می‌دانیم) انتخاب کرده‌اید منعکس است: «امید» به درستی نام مناسبی برای این یادبود است. ازشما بخاطر زحمات بی‌شائبه‌تان سپاسگزاریم و ورودتان را به جمع‌مان خوش آمد می‌گوییم.»
سپس پروفسور ماریو تسینی و پروفسور لوکا ایوری، که از نامزدی خانم دکتر لادن برومند برای این عنوان افتخاری حمایت کرده بودند سخنرانی کردند. آنها در این سخنرانی چنین اظهار داشتند:
«یادبود امید» اثری است بزرگ و تاثیرگذار در بازسازی تاریخی؛ این اثر با دقتی بی‌نظیر در روش کار و با بی‌طرفی باریک بینانه‌ای در استفاده از منابع و به روزرسانی آنها تدوین شده … هدف پروژه این است که علاوه بر آنکه زندگی‌نامه هریک از قربانیان را مستند کند، در هر مورد با پرداختن به داستان زندگی قربانی از ماهیت نحوه نقض حقوق بشر در مورد آن قربانی پرده بردارد. در این مجموعه، موارد آزار و اذیت هر قربانی در یک بستر تاریخی و حقوقی دقیق مورد بررسی قرار گرفته و به همین دلیل این پروژه به ما امکان می دهد تا «منطق» خشونت حکومتی و سازوکارهای ماشین سرکوب را که بن مایه حکومت تمامیت‌خواه ایران است را بطور عریان ببینیم… اما بُعد دیگر «یادبود امید» که به آن ارزشی ویژه می‌دهد این است که از این مجموعه که گویای رنج دسته جمعی یک ملت است، آواهای زنده‌ای برمی‌خیزد که صدای انسان‌هایی است با شخصیت‌ها و داستان‌های مختلف که ضمن آنکه از لحظات غم‌انگیزی عبور کرده‌اند، به امروز رسیده‌اند. این «یادبود» قربانیان و وابستگان سوگوار آنان را با یک مخاطب بزرگ‌تر در سطح بین‌المللی پیوند می‌دهد و بدین سان موجد همبستگی درمیان این گروه‌ها است.
پروفسور تسینی و پروفسور ایوری تأکید کردند که دانشگاه پارما، با اهداء این عنوان به خانم دکتر لادن برومند، از کار گروهی‌ای که ایشان طی سال‌ها با همراهی خواهرشان رویا پیش برده است، و همچنین از پژوهشگرانی که در این سال‌ها به آنها کمک کرده‌اند قدردانی می‌کند. آنها درباره چشم‌انداز بنیانگذاران «یادبود امید» برای آینده این طرح چنین گفتند:
«تصورش مشکل نیست که بزرگترین آرزوی لادن و رویا، بنیانگذاران «یادبود امید»، و همه کسانی که سال‌ها به این کار جمعی خارق‌العاده کمک کرده‌اند، این است که روزی این دفتر «یادبود» بسته و به مورخان آینده سپرده شود. کار آنها و مجموعه‌ای که به مورخان آینده خواهند سپرد از حیث اطلاعات و منابع بی‌نظیر و ذی‌قیمت است می‌تواند بُن مایه هرگونه پژوهش و تفسیر تاریخ‌نگارانه برای آیندگان باشد. نیل به آن نقطه، در واقع اوج تکامل سفر استثنائی لادن و نقطه پیوند مراحلی خواهد بود که لادن در این سفر ذهنی طی کرده است: سفر یک دانشجوی بیست ساله که برای درک ماهیت نظام خمینی‌گرا در تکاپو بود، و سپس به پژوهشگر جوانی تبدیل شد که در پاریس به کنکاو در ریشه‌های تاریخی مفهوم حقوق بشر پرداخت؛ سپس با تلاشی بی‌امان به تحقیق درباره سیستم قدرت در ایران - که تبهکاری خصیصه اصلی آن است - پرداخت، عاقبت با همان تلاش بی امان نیروی خود را صرف پاسداری از خاطره قربانیان این نظام کرد.»
پروفسور تسینی و پروفسور ایوری برای استقبال از پیوستن لادن به جمع استادان این دانشگاه چنین نتیجه‌گیری کردند:
«ما امروز از اینکه لادن در جمع اعضای علمی دانشگاه پارما پذیرفته می‌شود مفتخریم؛ این فرصتی است برای لادن برای تدریس، فرصتی که به واسطه وقایع تاریخی از ایشان گرفته شده بود. هدف دانشگاه ما از پذیرفتن لادن به جمع هیئت عملی حمایت از پژوهش‌های تاریخی در آینده در ایتالیا، در اروپا، و در ایران است – ایرانی که امیدواریم روزی به تبادل آزاد اندیشه بازگردد و فعالانه در حفظ و مطالعه حافظه تاریخی‌اش کوشا باشد. لادن عزیز، به جمع ما خوش آمدید»
آنگاه پروفسور لادن برومند در سخنرانی‌ای که در قبول این عنوان اداء نمود از افتخار بزرگی که دانشگاه پارما به او عطا کرده و از اعتماد اعضای هیئت علمی که او را به عنوان یکی از همکاران خود پذیرفته‌اند عمیقاً ابراز قدردانی کرد. او کار خود را ادامه سنت لیبرالی توصیف کرد که در تاریخ سیاسی ایران مدرن در اواخر قرن نوزدهم آغاز و به انقلاب مشروطه ۱۹۰۶ منتهی شد.
با ذکر این پیش زمینه تاریخی، دکتر برومند ضمن قدردانی از شخصیت‌های تاریخی، همچون شاپور بختیار، که الهام بخش او بوده‌اند و اساتید برجسته‌ای که خود را مدیون آنها می‌داند، از دوستان و حامیانی که بدون کمک آنها «یادبود امید» نمی‌توانست به مجموعه‌ای که امروز هست تبدیل شود یاد و از آنها قدردانی کرد. پروفسور برومند در تقدیر پرشوری از رویا، خواهرش، گفت که بدون حضور و تعهد تزلزل‌ناپذیر رویا و ازخودگذشتگی‌های او در این مسیر «یادبود امید» نمی‌توانست شکل بگیرد. پروفسور برومند از عبدالرحمن برومند، پدر فقید‌شان یاد و از او قدردانی کرد و او را اولین معلم‌اش در آزادی‌خواهی خواند؛ او همچنین از مادرش یاد کرد که فضیلت حقیقت را به عنوان راهی که به رستگاری می‌انجامد به فرزندانش آموخت. پروفسور برومند گفت:
«وقتی تصمیم گرفتیم در برابر شر بایستیم، حقیقت تنها سلاح ما بود. به تجربه آموخته‌ایم که قدرت آتش حقیقت در جنگ با دروغوو واقعیت‌های تحریف شده که که بنیاد دموکراسی‌های لیبرال را در سراسر جهان به لرزه درآورده است - قدرتی بی‌بدیل است.»
اعضای بنیاد عبدالرحمن برومند، هم‌صدا با پروفسور لادن برومند، از دانشگاه پارما بخاطر آنکه ارزش علمی کار این بنیاد را به رسمیت شناخته‌اند صمیمانه تشکر می‌کنند و قدردان و دلگرم به حمایت این دانشگاه پرآوازه مشتاق همکاری‌های آینده با این نهاد عالی علمی هستیم.
در ادای احترامی پرشور به خواهرش رویا، پروفسور برومند یادآوری کرد که یادبود امید بدون تعهد و فداکاری رویا امکان‌پذیر نبود. او همچنین از این فرصت استفاده کرد تا با قدردانی، یاد پدر فقیدش عبدالرحمن برومند را به‌عنوان نخستین آموزگار دموکراسی خود گرامی بدارد و از مادرش یاد کند، کسی که فضیلت رهایی‌بخش حقیقت را به فرزندانش نشان داد.
پروفسور لادن برومند به همراه اعضای هیئت علمی دانشگاه پارما