اطلاعات درباره آقای رستم اکبرپور سروستانی از راه گفتگو با یکی از خویشان وی به دست‌ آمده است. او در سال ۱۳۴۱ در سروستان استان فارس متولد شد. او در شیراز بزرگ شد و در این شهر به مدرسه رفت. بعد از انقلاب ۱۳۵۷، ابتدا هوادار سازمان فدائیان خلق بود ولی بعد تحت تاثیر برادر و خواهر بزرگش هوادار اتحادیه کمونیستها شد.

آقای اکبرپور سروستانی خط خیلی زیبائی داشت و شبها روی دیوارها شعار می نوشت. فعالیت دیگر وی پخش اعلامیه اتحادیه کمونیستها بود. در سال ۶۰ این سازمان هسته های تعلیم نظامی برای هواداران و اعضایش گذاشته بود. مدت کوتاهی پیش از بازداشت، وی شروع کرد به یادگیری کار با اسلحه.

اتحادیۀ کمونیستها توسط مخالفان تبعیدی رژیم پهلوی ایجاد شده بود که غالباً متعلق به کنفدراسیون دانشجویی بودند. آنها پیروان آموزه‌های «ماﺌو تسه تونگ» بودند و به جنگ چریکی اعتقادی نداشتند. در دوره انقلاب ۱۳٥۷ گروه دچار انشعابات مختلف شد که ناشی از تفاوتهای ایدﺌولوژیک بود. یکی از مهمترین این شکافها زمانی رخ داد که گروهی تصمیم گرفتند که اسلحه در دست گیرند و شهری در ایران را تسخیر کنند. این برنامه که در میان سرکوب همه جانبۀ کمونیستها توسط دولت اسلامی انقلابی طرح ریزی شده بود، اتحادیه را به دو بخش تقسیم کرد: گروهی که به جنبش مسلحانه اعتقاد داشتند و گروهی که مخالف آن بودند.

در زمستان سال ۱۳٦۰ اعضای مسلح اتحادیه در جنگلهای شمال ایران، نزدیک شهر آمل، مخفی شدند. این گروه که به گروه جنگل شهرت داشتند چندین مرتبه با پاسداران انقلاب درگیر شدند و سرانجام به امید آنکه موجب جنبشی همه گیر شوند، روز ٦ بهمن ۱۳٦۰ به شهر آمل حمله کردند. تلاش برای تسخیر آمل به شکست انجامید. گزارش شده است که تعداد زیادی از اعضای گروه، پاسداران انقلاب، و مردم در این درگیریها کشته شدند. در نتیجه، اعضای اتحادیه از جمله کسانی که مخالف شورش آمل بودند نیز به جرم عضویت در سازمان و شرکت در درگیری آمل دستگیر و محاکمه شدند.

دستگیری و بازداشت

آقای اکبرپور سروستانی ساعت ۱۱ شبی در تابستان ۱۳۶۰ در منزل خانواده اش در شیراز بازداشت شد. دلایلی برای دستگیری ارائه نشد. پاسداران با خشونت وارد خانه شدند و اهالی خانه را که خوابیده بودند با لگد بیدار کردند. پدر رستم را نیز همان شب دستگیر کردند برای اینکه از او اطلاعاتی در مورد دختر و پسر بزرگش، که در خانه نبودند بدست آورند. بعد ها برادر رستم را هم دستگیر کردند.

در روزهای ملاقات که چهارشنبه ها بود، آقای اکبرپور سروستانی با خانواده اش ملاقات داشت. همچنین وی یک بار با برادرش که زندانی بود، ملاقات حضوری داشت. خواهر کوچک رستم پاهای او را دیده بود که انگشتانش سیاه شده بود.

دادگاه

آقای اکبرپور سروستانی در شیراز محاکمه شد. پدر و دیگر اعضای خانواده توانسته بودند در دادگاه حضور یابند. محاکمه رستم و برادرش مشترک بود.

اتهامات

از اتهامات آقای اکبرپور سروستانی اطلاعی در دست نیست.

مدارک و شواهد

در گزارش این اعدام نشانی از مدارک ارائه شده علیه متهم نیست.

دفاعیات

آقای اکبرپور سروستانی از داشتن وکیل مدافع محروم بود.

حکم

در همان روز محاکمه، حاکم شرع حکم آقی اکبرپور سروستانی را اعدام و حکم برادرش را حبس ابد اعلام کرد. پدر آنها دستپاچه شد و به پای حاکم شرع افتاد که پسرش را ببخشد. رستم ولی خونسرد بود. پولی را که در جیبش داشت و به خانواده اش داد که به بچه های فامیل بدهند. وی در زمستان ۱۳۶۰ در شیراز اعدام شد. او ۱۹ ساله بود.

پیکر او در گورستان شهر، در قسمت اعدام شدگان به خاک سپرده شد. خانواده اجازه نداشتند باری او سنگ قبر بگذارند.