بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

علیرضا افتخاری

درباره

سن: ۲۴
ملیت: ايران
مذهب: احتمال قوی اسلام
وضعیت تأهل: نامعلوم

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۲۵ خرداد ۱۳۸۸
محل: تهران، استان تهران، ايران
نحوه کشته‌شدن: نحوه دیگر اعدام خودسرانه
اتهامات: اتهام نامعلوم

ملاحظات

خبر کشته شدن آقای علیرضا افتخاری در سایت‌های اینترنتی خبرنامه امیرکبیر به تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۸، پژواک ایران در تاریخ ۲ مرداد ۱۳۸۸ و کمیته گزارشگران حقوق بشر در تاریخ ۲٤ تیر ۱۳۸۸ منتشر شده است.

بنابر گزارش خبرنامه امیرکبیر و به نقل از گزارشگران بدون مرز، آقای علیرضا افتخاری در اثر ضربات باتوم بر سرش و خونریزی مغزی در تاریخ ٢٥ خرداد ماه کشته شد، اما پیکرش در تاریخ ٢٢ تیر ماه به خانواده‌اش تحویل داده شده است. وی از روزنامه نگاران ارشد روزنامه ابرار اقتصادی بود و به مدت ٥ سال و تا سال گذشته با این روزنامه همکاری داشته است. به نوشته گزارشگران بدون مرز، «علیرضا افتخاری اولین روزنامه نگار کشته شده در پی سرکوب اعتراضات مسالمت آمیز مردم به تقلب و تخلف درانتخابات ٢٢ خرداد است.»

به نوشته سایت پژواک، «خانواده آقای افتخاری تحت فشار بوده و تهديد شده‌اند كه اگر حرفی بزنند و يا مراسمی بگيرند، دخترشان به سرنوشتی بدتر از برادرش دچار خواهد شد. گفته می‌شود در اثر تهدیدات نیروهای امنیتی خانواده داغدار عليرضا افتخاری راضی به هيچ ديدار و سر و صدا و برنامه‌ای نشده‌اند.»

به نوشته کمیته گزارشگران حقوق بشر، خانواده آقای علیرضا افتخاری «بعد از روزها امید به زنده بودن وی، جسد وی را به صورت بتون شده و بلوک سیمانی تحویل گرفتند.» اطلاعات دیگری درباره محل و زمان دقیق مرگ وی در دست نیست.

خلاصه رویدادهای ایران پس از انتخابات

پس از اعلام پیروزی مجدد محمود احمدی‌نژاد با اکثریت ٦٣/٦٢ درصدی آرا به دنبال دهمین دوره انتخابات رییس جمهوری ایران در تاریخ ٢٢ خرداد ١٣٨٨، اعتراضهای سراسری مردم به نتیجه انتخابات شروع شد. در روز انتخابات ارتباطات در ایران با مشکل مواجه شد و سرویس پیامک تلفنهای همراه و اینترنت قطع گردید. در هنگام برگزاری انتخابات، سردار احمدرضا رادان، جانشین فرمانده نیروی انتظامی ایران اعلام کرد، تجمع هوادارن نامزدهای ریاست جمهوری در تمام کشور غیرقانونی است. عصر همان روز مانوری به نام مانور اقتدار در میدانهای مختلف شهر تهران و با هدف برقراری نظم و امنیت بیشتر در تهران انجام شد. در حالی که وزیر کشور ایران گفته بود اعلام تدریجی نتایج انتخابات ریاست جمهوری این کشور پس از اذان صبح (حدود ساعت چهار صبح) آغاز خواهد شد، رئیس ستاد انتخابات کشور کمی پس از نیمه شب اعلام نتایج را آغاز کرد.

پس از اعلام نتیجه، مردم با اعتقاد بر اینکه تقلب انجام گرفته است در روز ٢٣ خرداد به خیابانها آمدند و اعتراض خود را ابراز داشتند. میرحسین موسوی، مهدی کروبی و محسن رضایی رقیبان احمدی نژاد در این انتخابات، اعلام کردند که تخلفات زیادی در انتخابات انجام گرفته است و از قبول نتیجه خودداری کردند. آنها شکایت خود را به شورای نگهبان ارایه کردند و خواستار ابطال انتخابات و برگزاری انتخابات مجدد شدند. در عین حال، ولی فقیه ایران، آیت الله خامنه‌ای قبل از بررسی نتیجه توسط شورای نگهبان، پیروزی محمود احمدی نژاد را تبریک گفت.

در پی تجمع اعتراضی دانشجوهای ساکن کوی دانشگاه تهران، شب بین یکشنبه ٢٤ خرداد و دوشنبه ٢٥ خرداد، نیروهای انصار حزب‌الله و لباس شخصی به کوی دانشگاه تهران حمله کردند و به ضرب و شتم دانشجویان و آتش زدن اتاقهای دانشجویان ساکن خوابگاه پرداختند. در جریان این حمله دهها دانشجو بازداشت شدند. در دانشگاه شیراز نیز ماموران لباس شخصی، انصار و بسیج به دانشجویان این دانشگاه حمله کردند. منابع دولتی اعلام کردند که کسی در جریان این حملات کشته نشده است ولی بر اساس اطلاعات موجود، در پی حمله به کوی دانشگاه تهران حد اقل یک نفر کشته شد.

دولت ایران برای جلو گیری از انتشار اخبار، خبرنگاران خارجی را اخراج کرد و خبرگزاریها را از فرستادن اخبار منع کرد. در روز ۲٥ خرداد، معترضان راهپیمایی بزرگی در خیابانهای مرکزی تهران برگزار کردند. درهنگام پایان گرفتن راهپیمایی، عده‌ای از مردم توسط نیروهای شبه‌نظامی، کشته و زخمی شدند. در سه روز بعد نیز، راهپیمایی‌های گسترده و آرام با شرکت معترضان در تهران برگزار شد. به دنبال اعلام حمایت آیت‌الله خامنه‌ای از احمدی‌نژاد در نماز جمعه ٢٩ خرداد ١٣٨٨ که سازمان عفو بین الملل آن را «مشروعیت بخشیدن به سرکوب شدید مردم خواند» سرکوبها، صورت جدیدی به خود گرفت. در روز ۳۰ خرداد، پلیس و نیروهای شبه‌نظامی به سرکوب معترضان پرداختند. اطلاع دقیقی از تعداد کشته شدگان، زخمیها و ناپدید شده‌ها در دست نیست. بنا بر گزارشهای مختلف، تعداد قربانیان این راهپیماییها در سراسر ایران، صدها نفر است که تا نیمه تیر ١٣٨٨، نام ٣٤ نفر گزارش شده است.

تصحیح و یا تکمیل کنید