بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

حسین رضایی

درباره

ملیت: ايران
مذهب: بدون باور مذهبی
وضعیت تأهل: نامعلوم

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۲۵ مرداد ۱۳۶۰
محل: تهران، استان تهران، ايران
نحوه کشته‌شدن: تيرباران

ملاحظات

خبر اعدام آقای حسین رضایی فرزند ارسلان و ١٨ نفر دیگر به تاریخ یکشنبه ۲۵ مرداد ماه ١٣۶٠ در روزنامه های کیهان و جمهوری اسلامی به چاپ رسید. خبر این اعدام در اطلاعیه ای از طرف روابط عمومی دادستانی انقلاب اسلامی مرکز در اختیار خبرگزاری پارس قرار گرفت. آقای رضایی یکی از ۴۳۰ نفری است که نامشان در لیست «شهدای سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر» در سایت اینترنتی اندیشه پیکار منتشر شده است. این لیست، اسامی اعضای این سازمان را که پس از انقلاب ۱۳٥۷ جان سپرده‌اند، در بر می‌گیرد. بیش از ٤٠٠ نفر از افرادی که نامشان در این فهرست ذکر شده اعدام شده‌اند. خبر این اعدام در ضمیمه شماره ۲۶۱ نشریه مجاهد، سازمان مجاهدین خلق ایران، به تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۶۴ نیز به چاپ رسید. این ضمیمه شامل فهرست ۱۲٠۲۸ نفر است که اکثراً وابسته به گروههای سیاسی مخالف رژیم بوده اند. این اشخاص از تاریخ ۳٠ خرداد ۱۳۶۰ تا زمان چاپ نشریه مجاهد اعدام شده و یا در درگیری با قوای انتظامی جمهوری اسلامی کشته شده‌اند.

اطلاعیه دادستانی انقلاب اسلامی مرکز، که متهمین را «وابستگان حلقه بگوش ابر قدرت‌ها» می‌نامد، با این آیه از قرآن شروع می‌شود: «همانا پاداش کسانی که با خدا و رسولش بستیزند و [در] راه تبهکاری در زمین بکوشند آنست که به سختی کشته شوند. یا به دار آویخته گردند یا به سختی بریده شود دست‌ها و پاهای ایشان از برابر یکدیگر یا رانده شوند از زمین. این برایشان خواری و ذلتی است در دنیا، در آخرت نیز برای ایشان عذابی بس دردناک و بزرگ تدارک دیده شده است» [سوره مائده، آیه ٣٣].

سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر در سال ۱۳۵۷ از اعضای مارکسیست ـ لنینیست منشعب از سازمان مجاهدین خلق تشکیل شد. نفی مشی چریکی و نفی مشی حزب توده از اصول این تشکیلات بود. سازمان پیکار شوروی را «سوسیال امپریالیست» و چین را منحرف از اصول مارکسیسم - لنینیسم می‌دانست و با تمامی جناحهای رژیم جمهوری اسلامی مخالف بود. این سازمان با پیوستن بخش بزرگی از گروه‌های دیگر موسوم به «خط سه» به بزرگترین تشکیلات این جریان مبدل گشت. در سال ۱۳٦۰ سازمان پیکار دچار انشعابات درونی شد که همزمان بود با موج سرکوب گروه‌های مخالف رژیم. ضربات ناشی از این سرکوبها و انشعابات منجر به تلاشی تشکیلات و پراکندگی هواداران آن گردید به طوری که دیگر نتوانست به حیات سیاسی خود ادامه دهد.

دستگیری و بازداشت

اطلاعی در مورد جزئیات دستگیری و بازداشت این متهم در دست نیست.

دادگاه

اطلاعی درباره جلسه یا جلسات دادگاه در دست نیست.

اتهامات

طبق اطلاعیه دادستانی انقلاب اسلامی مرکز، آقای رضایی «عضو جمع جعل سازمان مرتد پیکار» بود. اتهاماتی که به صورت جمعی به وی و ۱۸ نفر دیگر وارد شده است، چنین اعلام شد: «حمله به مردم بیگناه و ضرب و جرح و قتل و حضور در خانه‌های تیمی و فعالیت در جهت براندازی رژیم جمهوری اسلامی و طرح ترور شخصیت‌ها و مقامات مملکتی، قصد اجرای برنامه‌های امپریالیزم جهانی و در راس آن آمریکا». در این اتهامات، دادستانی انقلاب به جرم مشخصی در مورد هیچ یک از متهمین اشاره نمی‌کند.

در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی‌شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می‌شود مسلم و قطعی نیست.

مدارک و شواهد

در گزارش این اعدام نشانی از مدارک ارائه شده علیه متهم نیست.

دفاعیات

از دفاعیات متهم اطلاعی در دست نیست.

حکم

دادگاه انقلاب اسلامی مرکز آقای حسین رضائی را به اعدام محکوم کرد. او روز شنبه ۲۴ مرداد ماه ١٣۶٠ در محوطه زندان اوین در تهران اعدام شد.

تصحیح و یا تکمیل کنید