بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

علیرضا پیغان

درباره

سن: ۴۱
ملیت: ايران
مذهب: اسلام
وضعیت تأهل: نامعلوم

مورد

تاریخ کشته‌شدن: نامعلوم
محل: زندان مرکزی (لنگرود)، قم، استان قم، ايران
نحوه کشته‌شدن: حلق آویز
اتهامات: ارتداد
سن در زمان ارتکاب جرم انتسابی: ۳۹

ملاحظات

آقای پیغان مدعی بود امام زمان است چرا که امام دوازدهم مرده و در جمکران دفن شده است.

خبر اعدام علیرضا پیغان از سوی روزنامه‌های ایران (۱ دی ۱۳۸۷)، آفتاب یزد (۳ دی ۱۳۸۷) و ابتکار (۳ دی ۱۳۸۷)  منتشر شد. اخبار تکمیلی از پایگاه خبری تحلیلی دیلم (۲۰ آبان ۱۳۸۷) و وب‌سایت العربیه به نقل از سایت داخلی شهاب‌نیوز (۲۱ آبان ۱۳۸۷) گرفته شده است.

پرونده آقای پیغان به فعالیت‌های عقیدتی او مربوط است. بنا بر اطلاعات موجود، آقای پیغان ادعا کرده بود که «قائم آل محمد» (امام زمان) است. او کتابی به اسم «القائم» نوشته بود که تعدادی از مراجع بر اساس آن با صدور حکم «ارتداد» او را «مفسد فی‌الارض» دانستند. 

بر اساس اطلاعات موجود، دستگیری آقای پیغان مرتبط با سیاست مقامات برای جلوگیری از فعالیت افرادی بود که در آن زمان در شهرهای قم و مشهد ادعای امامت یا ارتباط با امام زمان داشتند و یا به فعالیت‌های مبتنی بر اعتقادات متافیزیکی می‌پرداختند. بر اساس گزارش‌های موجود، مدعیان امامت با استناد به اصل مهدویت در مذهب شیعه ادعای خود را بین مردم تبلیغ می‌کردند و این مسئله موجب نگرانی مراجع دینی و مقامات رسمی ایران شده بود. (العربیه به نقل از شهاب‌نیوز ۲۱ آبان ۱۳۸۷) بنا بر گزارش‌های موجود، آقای پیغان پیش از این پرونده به اتهام «کلاهبرداری و ارتباط نامشروع» محکوم شده بود. 

دستگیری و بازداشت

آقای علیرضا پیغان در روز چهارم آبان ۱۳۸۵ با شکایت دادستان قم به عنوان مدعی‌العموم از سوی اداره اطلاعات این استان دستگیر شد. او بیش از ۲ سال در زندان مرکزی قم در بازداشت به سر برد. بر اساس اطلاعات موجود، آقای پیغان پس از دستگیری توبه‌نامه‌ای نوشت و به دروغ بودن ادعایش اعتراف کرد. (روزنامه ایران، ۱ دی ۱۳۸۷)

دادگاه

شعبه یکم دادگاه انقلاب قم به اتهامات آقای پیغان رسیدگی کرد. از جرئیات جلسه دادگاه او اطلاع دقیقی در دست نیست.

اتهامات

اتهام آقای علیرضا پیغان «افساد فی‌الارض» از طریق «خرافه‌گرایی» و «ادعای امامت» اعلام شد. او متهم شد که به «ایجاد انحراف در دین و تغییر در اجرای دستورات الهی» می‌پرداخت. (العربیه به نقل از شهاب‌نیوز ۲۱ آبان ۱۳۸۷)

در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی‌شود و متهمان از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می‌شود مسلم و قطعی نیست.

مدارک و شواهد

«گرد هم آوردن ۲۱ مرد و ۲۹ زن به قصد ترویج خرافه‌پرستی» به عنوان مدارک و شواهد این پرونده استفاده شد. همچنین چاپ یک کتاب بیش از ششصد صفحه‌ای به نام «القائم» با اعلام این که «برای القای موهومات به افراد ساده‌دل» تهیه شده، به عنوان مدرک علیه او استفاده شد. او با اعلام این که امام زمان قبلی درگذشته و آرامگاه او در جمکران است، قبله را تغییر داد و رو به جمکران نماز می‌خواند. (العربیه به نقل از شهاب‌نیوز ۲۱ آبان ۱۳۸۷)

دفاعیات

از جزئیات دفاعیات آقای پیغان در دادگاه اطلاعی در دست نیست.

حکم

آقای علیرضا پیغان به اعدام محکوم شد. او تقاضای عفو کرد، اما بر اساس اطلاعات موجود مقامات قضایی گفتند او پس از توبه، در زندان به ادعای خود بازگشته بود. آقای پیغان صبح روز ‍پنجشنبه ۲۸ آذر ۱۳۸۷ در زندان مرکزی قم به دار آویخته شد. (روزنامه ایران ۱ دی ۱۳۸۷)

تصحیح و یا تکمیل کنید