بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

محمدرضا نامداری (چرخی)

درباره

ملیت: ايران
مذهب: احتمال قوی اسلام
وضعیت تأهل: نامعلوم

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۳ مرداد ۱۳۵۹
محل: دزفول، استان خوزستان، ايران
نحوه کشته‌شدن: تيرباران
اتهامات: اقدام عليه امنيت ملی; آشوب و اغتشاش

ملاحظات

خبر اعدام آقای محمدرضا نامداری و سه نفر دیگرتوسط خبرنگار خبرنگاری پارس از اهواز به نقل از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دزفول گزارش شد. این گزارش در روزنامه جمهوری اسلامی ۵ مرداد ١٣۵٩ به چاپ رسید. اطلاعات درباره آقای محمدرضا نامداری فرزند علی بابا، از طریق فرم ارسالی به سایت بنیاد برومند و به نقل از مقاله آقای مختار شلالوند در سایت اخبار روز در تاریخ ۱۴ خردادد ۱۳۹۱ گردآوری شده است. بنابراین اطلاعات، وی در یک خانواده فقیر در الیگودرز متولد شده بود که پس از مرگ پدر توسط عمه و پسرعمه‌ نابینایش در اندیمشک بزرگ شد. او که از کودکی نزد دوچرخه ساز محل کار می‌کرد به محمدرضا چرخی شهرت یافته بود.   

دستگیری و بازداشت

بنابر اطلاعات ارسالی برای بنیاد برومند، آقای محمدرضا نامداری در سال ۱۳۵۹ در دزفول دستگیر و به زندان "یونسکو" منتقل شد. این امر پس از تظاهرات "کانون بیکاران" و خشونت متعاقب آن بود و آقای نامداری تنها در این تظاهرات شرکت کرده بود. او که سواد چندانی نداشته و فعالیت سیاسی نمی‌کرد براین گمان بود که بزودی آزاد خواهد شد.

 دادگاه

اطلاعی درباره جلسه یا جلسات دادگاه آقای محمدرضا نامداری در دست نیست.  

 اتهامات

بر اساس گزارش روزنامه، بنقل از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دزفول، آقای نامداری به "استفاده از اسلحه برای ارعاب مردم و فعالیت چشمگیر در زد و خورد اندیمشک و مقابله با سپاه پاسداران" متهم بود. بنابر اطلاعات ارسالی برای بنیاد برومند، اتهام آقای محمدرضا نامداری "تحریک مردم به تظاهرات و جاسوسی برای سیای آمریکا" عنوان شده است.   

در شرایطی که حداقل تضمین های دادرسی رعایت نمی شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست.

 مدارک و شواهد

در گزارش این اعدام نشانی از مدارک ارائه شده علیه آقای محمدرضا نامداری نیست.

 دفاعیات

بنابر اطلاعات ارسالی برای بنیاد برومند، آقای محمدرضا نامداری موقع بردنش برای اعدام در دفاع از خود فریاد می‌زد: "من کاری نکرده‌ام که اعدام شوم، فقط درتظاهرات شرکت داشته‌ام، همه شرکت داشتند، من گناهی نکرده‌ام."

 حکم

دادسرای انقلاب اسلامی شهرستان دزفول آقای محمدرضا نامداری را به اعدام محکوم کرده و به همراه سه نفر دیگر در تاریخ ۳ مرداد ۱۳۵۹ تیرباران می‌شود. بنابر گزارش منتشره در اخبار روز، چون آقای نامداری برای رفتن به محل اعدام مقاومت می‌کرد، ماموران طنابی دور گردنش انداخته و او را می‌کشند. بطوریکه صدایش در گلو خفه شده و به زمین می‌افتد. پیکر نیمه جانش را به محل اعدام می‌برند تا به او تیر خلاص زنند. او را در گورستان "ولی آباد" دزفول دفن می‌کنند. 

تصحیح و یا تکمیل کنید