بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

علی

درباره

ملیت: ايران
مذهب: احتمال قوی اسلام
وضعیت تأهل: نامعلوم

مورد

تاریخ کشته‌شدن: آبان ۱۳۸۶ — آذر ۱۳۸۶
محل: يزد، استان يزد، ايران
نحوه کشته‌شدن: حلق آویز
اتهامات: جرايم مرتبط با مواد مخدر

ملاحظات

خبراعدام آقای علی (بدون نام خانوادگی) و یک نفر دیگر در سایت اینترنتی پایگاه خبری نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ٢٢ آبان ١٣٨۶ چاپ شد.

دستگیری و بازداشت

اطلاعی در مورد جزئیات دستگیری و بازداشت آقای علی در دست نیست، اما وی در راستای طرحی که «طرح ارتقاء امنیت اجتماعی*» نامیده می‌شد دستگیر و زندانی شد.

دادگاه

اطلاعی درباره جلسه یا جلسات دادگاه در دست نیست.

اتهامات

اتهام آقای علی «حمل مواد مخدر» عنوان شد.

در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی شود و متهمان از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست. سازمان‌های بین المللی حقوق بشر به گزارش‌هایی اشاره می کنند مبنی بر اینکه مقامات جمهوری اسلامی ایران، در برخی موارد اتهامات کاذبی از قبیل قاچاق مواد مخدر یا ارتکاب جرائم عمومی و جنسی را به مخالفان خود (از جمله فعالان سیاسی، مدنی، صنفی و یا اقلیتهای قومی و مذهبی) نسبت داده و آنان را همراه با محکومان عادی دیگر اعدام می کنند. بر اساس روند قضایی نامتناسب با معیارهای بین المللی، هزاران نفر از متهمان به قاچاق مواد مخدر به اعدام محکوم شده اند. بسیاری از آنها بر مبنای قانون سال ۱۳۶۸ اعدام شده‌اند که مجازات مرگ برای قاچاقچیانی که مقدار معینی مواد مخدر در اختیار داشتند (۵ کیلوگرم حشیش یا تریاک، بیش از ۳۰ گرم هروئین، کودئین یا متادون) را بطور اجباری اعمال می‌کرد. شمار افرادی که بر اساس اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده اند معلوم نیست.

مدارک و شواهد

در گزارش این اعدام نشانی از مدارک ارائه شده علیه آقای علی نیست.

دفاعیات

از دفاعیات آقای علی  اطلاعی در دست نیست.

حکم

حکم اعدام آقای علی به تأیید دادستان کل کشور رسید و او در آبان ١٣٨۶ در زندان مرکزی یزد به دارآویخته شد. از تاریخ دقیق اجرای حکم اطلاعی در دست نیست.

..............................................

*از اواخر اردیبهشت ماه سال ١٣٨۶ سلسله عملیات‌های پلیسی در سرتا‌سر کشور خصوصا در تهران با همکاری قوه قضائیه، سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات و نیروی مقاومت بسیج، شروع شد. مراحل نخستین این طرح که با نام «ارتقای امنیت اجتماعی» یا «طرح جامع عفاف» به شهروندان معرفی شد بیشتر بر پوشش زنان تمرکز داشت. در مراحل بعدی جمع آوری معتادان و افرادی که مقامات جمهوری اسلامی آنان را «اراذل و اوباش» معرفی می‌کنند، بازرسی از کارگاهها و فروشگاه‌های لباس و آرایشگاه‌های مردانه، عکاسی‌ها و... نیز در دستور کار نیروی انتظامی قرار گرفت.  

تصحیح و یا تکمیل کنید