خبراعدام آقای صادق م. در سایتهای اینترنتی ایسنا (٢ آبان)، ایرنا (٢٩ اردیبهشت و ٢ آبان)، و خبرجنوب (٢ اردیبهشت، ١ و ٣ آبان) ١٣٨٦ منتشر شد.

دستگیری و بازداشت

بر اساس گزارش روزنامه‌ها، در ١٨ فروردین ماه ١٣٨٦ دختر ١٦ ساله‌ای بر اثر اصابت ضربات چاقو در محله سهل آباد شیراز کشته شد. کارآگاهان جنایی شیراز در تحقیقاتشان با اطلاعاتی که از خانواده مقتوله به دست آورده بودند، متهم را شناسایی و دستگیر کردند.

دادگاه

این پرونده در٣٠ فروردین ١٣٨٦ در شعبه دوم دادگاه کیفری استان طی ٤ جلسه مورد رسیدگی قرار گرفت.

اتهامات

اتهام آقای صادق م. «قتل» بوده است. به نوشته رسانه‌ها «متهم پس از آنکه با مخالفت خانواده دختر مورد علاقه‌اش برای ازدواج مواجه شد، او را به قتل رساند».

در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی‌شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می‌شود مسلم و قطعی نیست. سازمان‌های بین المللی حقوق بشراشاره به گزارش‌هایی می‌کنند دال بر اینکه مقامات جمهوری اسلامی به مخالفین سیاسی خود اتهامات کاذبی از قبیل قاچاق مواد مخدر یا ارتکاب جرائم عمومی و جنسی نسبت داده وآنان را همراه با محکومین غیرسیاسی دیگر اعدام می‌نمایند. هر سال، صدها نفر در دادگاه‌های جمهوری اسلامی به اتهام ارتکاب جرائم عمومی محکوم می‌شوند. شمار افرادی که بر اساس اینگونه اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده‌اند معلوم نیست.

مدارک و شواهد

مدارک ارائه شده علیه متهم «اعترافات» خود او و شهادت مادر مقتول که هنگام ارتکاب جرم در محل حضور داشته گزارش شده است.

سازمان‌های بین المللی حقوق بشر بارها دولت جمهوری اسلامی ایران را به خاطر اعمال سیستماتیک شکنجه‌های شدید و استفاده از سلول‌های انفرادی جهت گرفتن اعتراف از زندانیان محکوم کرده‌اند و صحت اعترافاتی که تحت فشار از متهمان گرفته شده است را مورد پرسش قرار داده‌اند. این اعترافات در مورد زندانیان سیاسی گاه از تلویزیون پخش شده‌اند. تلویزیون ملی اقدام به پخش اعترافاتی کرده است که طی آنها زندانیان به جرم‌های مبهم و غیرواقعی اعتراف کرده، باورهای سیاسی خویش را نفی کرده و از آنها توبه کرده‌اند و یا حتی پای دیگران رابه میان کشیده‌اند. سازمان‌های حقوق بشر همچنین به روند اعترافات و توبه زندانیانی که آزاد شده‌اند نیز اشاره کرده‌اند.

دفاعیات

بر اساس گزارش خبرجنوب متهم در بازجویی گفته بود: «من عاشق راضیه بودم و مى‏خواستم با او ازدواج كنم اما خانواده او مخالفت مى‏كردند. از چهارسال پیش بود كه به راضیه كه یكى از همكلاسى‏هاى خواهرم بود علاقه‌‏مند شدم، بعد از چهارسال پافشارى وقتى دیدم آنها به‏ هیچوجه حاضر به این وصلت نیستند ناچار شدم به در خانه‏شان بروم و یا با تلفن زدن از آنها بخواهم كه دست از مخالفت بردارند. بعد از مدتى خانواده راضیه از من به جرم مزاحمت شكایت كردند ولى پس از خارج ‏شدن از زندان بود كه دوباره از آنها خواستم به ازدواج ما رضایت دهند. نمی‌توانستم تحمل کنم با شخص دیگری جز من ازدواج کند. عشق راضیه به حدی در قلبم ریشه دوانده بود که احساس می‌کردم نمی‌توانم بدون او زندگی کنم اما خانواده‌اش مخالف بودند و هیچ راهی برای ازدواج با راضیه نداشتم. پیش خود فکر می‌کردم حالا که راضیه همسر من نمی‌شود پس بهتر است اصلا زنده نباشد».

حکم

دادگاه آقای صادق م. را به اعدام محکوم کرد و حکم پس از ٢٨ روز در شعبه ‪ ۳۷ دیوان عالی کشور تأیید و آماده اجرا شد. به نوشته خبرجنوب، وقفه‌ای که در این مدت از زمان تأیید حکم از سوی دیوان عالی کشور تا اجرا صورت گرفت به دلیل رد تفاضل دیه بوده است. متهم در ٢ آبان ١٣٨٦ در محل حادثه (محله سهل آباد شیراز) در ملاعام به دارآویخته شد.