خبر محاکمه واعدام آقای غلامرضا خوشرو کوران کردیه متولد خاروج از توابع قوچان، در سایت اینترنتی روزنامه همشهری در تاریخهای ٢١ و ٣١ تیر ماه و ٥، ٩، ١٨ و ٢٣ مرداد ١٣٧٦ و همچنین سایت اینترنتی روزنامه ایران مورخ ٢٦ اسفند ١٣٨٥ منتشر شد. به نوشته روزنامه همشهری متهم در سال ١٣٦١ به اتهام سرقت در نیشابور دستگیر شد و بعدها به اتهام واهی جاسوسی برای روسیه ـ که خود آن را عنوان کرده بود ـ به زندان افتاد. بار دیگر در تاریخ ٢٣ فروردین ١٣٧٢ در حالی که خود را مراد نادری معرفی می کرد به اتهام تجاوز و سرقت مسلحانه دستگیر شد اما هنگامی که از زندان به دادگستری برده می شد فرار کرد.

دستگیری و بازداشت

علت دستگیری متهم مشخص نیست. به نوشته رسانه ها در تیر ماه سال ١٣٧٦ مأموران بسیجی در پارکی به وی مشکوک شدند و با کشف سویچ یک اتومبیل از جیبهای او و با توجه به یک اتومبیل پیکان که در همان نزدیکی پارک شده بود، اورا دستگیر کردند و تحویل پاسگاه باغ فیض دادند.

دادگاه

پرونده این متهم خارج از نوبت در شعبه ٣٥ دادگاه عمومی تهران مورد رسیدگی قرار گرفت. در اولین جلسه که علنی و با حضور شاهدان تشکیل شد، غلامرضا خوش رو خود را معرفی کرد و گفت که ٢٨ ساله و ساکن روستائی در قوچان خراسان است. به نوشته روزنامه همشهری دومین جلسه دادگاه، مدتی پس از تشکیل، برای رسیدگی به موارد خلاف عفت عمومی و به منظور حفظ حیثیت خانواده های قربانیان، غیر علنی اعلام شد.

اتهامات

اتهامات عنوان شده علیه این متهم "سرقت اتومبیل، آدم ربایی، ارتکاب نه فقره قتل، اقدام به قتل برادرزاده خردسال خود و فرار از چنگ مأموران در سال ١٣٧٢" گزارش شده است. به نوشته روزنامه همشهری، متهم با یک دستگاه اتومبیل مسروقه به عنوان مسافرکشی قربانیان خود را که عمومأ زن و دختر بودند شب هنگام به بهانه رساندن به مقصد، به خارج از شهر منتقل و به قتل می رسانده است. رئیس دادگاه قبل از آغاز محاکمه به خبرنگاران گفت: "متهم در فاصله بین نوروز ١٣٧٥ تا ١٤ تیر ١٣٧٦ نه فقره قتل انجام داده که هیچ یک شبیه هم نبوده و شیوه قتل ها نیز تفاوت هایی با هم داشته اند".

در شرایطی که حداقل تضمین های دادرسی رعایت نمی شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست. سازمان های بین المللی حقوق بشراشاره به گزارش هایی می کنند دال بر اینکه مقامات جمهوری اسلامی به مخالفین سیاسی خود اتهامات کاذبی از قبیل قاچاق مواد مخدر یا ارتکاب جرائم عمومی و جنسی نسبت داده وآنان را همراه با محکومین غیر سیاسی دیگر اعدام می نمایند. هر سال، صدها نفر در دادگاههای جمهوری اسلامی به اتهام ارتکاب جرائم عمومی محکوم می شوند. شمار افرادی که بر اساس اینگونه اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده اند معلوم نیست.

مدارک و شواهد

رسانه ها مدارک و شواهد ارائه شده علیه متهم را چنین گزارش می دهند: بنا به اظهارات رئیس دادگاه "روز چهارم تیر ١٣٧٦ اجسادی در حومه تهران به ویژه در منطقه غرب به دست آمد و معلوم شد متهم مرتکب آنها شده است و بعدأ مشخص شد وی از سال ٧٢ تا ٧٤ در استان خراسان مرتکب سرقت هایی شده و در زندان های وکیل آباد و قوچان به سر برده است". ازدیگر مدارک ارائه شده علیه متهم "اعترافات" خود وی در بازپرسی بوده است. به نوشته روزنامه همشهری، پس از این که متهم از اعترافات خود سر باز زد و عامل جنایت ها را فردی به نام حمید رسولی معرفی کرد، دادگاه در فاصله دو جلسه قانونی خود، همه حمید رسولی هایی را که می توانستند فرد مورد ادعای متهم باشند گرد آورده و با متهم رو به رو کرده بود. هیچ یک از آن ها همکار او نبودند. در دومین جلسه دادگاه نیز قاضی اظهار داشت که با وجود انکارهای متهم، اسناد و براهینی دال بر مجرمیت او در دست است و پیدا شدن اموال مقتولان در خانه خواهر و برادر وی نشان می دهد که او مرتکب این قتل ها شده است. یک شاهد عینی نیز در دادگاه گفت که هنگام عبور خود رو متهم، او را در یک نگاه دیده و این همان مردی است که آن شب اجساد سوخته مادر و دختری را در کنار زباله ها رها کرده و گریخته است.

دفاعیات

در دومین جلسه دادگاه وکیل تسخیری متهم در قسمتی از دفاعیات خود گفت: "حکمت حضور وکیل، جلوگیری از مکتوم ماندن حقیقت و رفع ستم به متهم است. حال آن که در این پرونده، ظلم شدید و ستم اکید وسیله این جانی قربانیان و خانواده های آنان رفته و قلب مردم آزرده شده است. اینجانب وکیل متهم نیستم، مدعی العموم هستم. چگونه میتوانم اتهامات متهم را نفی کنم، حال آن که متهم صریحأ در مراجع و رسانه ها به گناه خود اعتراف دارد". به نوشته روزنامه همشهری، درجلسات دادگاه، متهم بر خلاف اعتراف هایش در روزهای بازپرسی، خود را از هر گونه جنایتی مبرا دانست و همه قتل ها را به گردن فردی به نام حمید رسولی انداخت و گفت وی تنها رانندگی خودرو را به عهده داشت. او تنها به یک فقره سرقت خودرو و معاونت در تقسیم اموال قربانیان با حمید رسولی اعتراف کرد. در دومین جلسه دادگاه غلامرضا خوش رو در پاسخ به رئیس دادگاه مبنی بر این که چرا برادر زاده اش را به قصد کشت در کشوی کمد قرار داده او به آرامی گفت: برای آن که بچه گریه میکرد و می خواستم او را آرام کنم. بر اساس گزارش رسانه ها متهم به پرسشهای دادگاه پاسخ های ضد و نقیضی داد اما رئیس شعبه ٣٥ دادگاه عموم استان تهران گفت که پزشک قانونی که قاتل را معاینه کرده اورا سالم تشخیص داده است.

حکم

دادگاه آقای غلامرضا خوش رو را به ٢١٤ ضربه شلاق و اعدام محکوم کرد و این پرونده با پیک مخصوص به دیوان عالی کشور ارسال و حکم صادره تأیید شد. وی در ٢٣ مرداد سال ۱۳۷۶ پس از تحمل ضربات شلاق که توسط مردان خانواده های اولیای دم به او زده شد، در چهار دیوار انبار روباز ورزشگاه آزادى واقع در سه راه دهكده المپیك به دار آویخته شد و مدت ده دقیقه جان کند. روزنامه همشهری همچنین به نقل ازمعاون اجرای احکام می نویسد که متهم در آخرین لحظات گفته است: اگر من گناهی کرده ام از خداوند طلب مغفرت می کنم.