او فردی ساده و آرام بود که از مشکلات روحی و روانی رنج می‌برد و در دادگاه پرونده پزشکی داشت.

خبر اعدام آقای حسین محمدی، در وبسایت‌های  خبرگزاری کردپا (۱۲ اسفند ۱۳۹۲) و کیهان نوین (۹ اسفند ۱۳۹۲) منتشر شد. اطلاعات تکمیلی در باره این اعدام از مصاحبه بنیاد عبدالرحمن برومند با دو نفر از هم‌بندی‌های آقای محمدی بدست آمده است.(٣٠ آبان ١٣٩۶ و ٣ اسفند ١٣٩۶)

آقای محمدی فرزند علی، کرد، مجرد، سنی مذهب، و اهل روستای «ژان» از توابع اورامانات مریوان بود. آقای محمدی جهت تحصیل علوم دینی و مذهبی اهل سنت در سال سوم دبیرستان مدرسه را رها و در حجره ملا باقر بالک در روستای «برده رشه» مریوان رفت تا ماموستا (معلم دینی) شود. آقای محمدی خوش سیما، ساده و آرام بود. او و خانواده‌اشتحت پوشش کمیته امداد بودند و در خانه‌های کمیته امداد در شهرکی در ترخان آباد مریوان زندگی می‌کرد. بر اساس اطلاعات موجود، آقای محمدی تراجنسی بود اما به خاطر شرایط اجتماعی از بازگو کردن آن امتناع می‌کرد. او این موضوع را تنها  با دوست صمیمی‌اش که در عین حال خواستگار خواهرزاده آقای محمدی بود در میان گذاشت. دوست آقای محمدی چند بار به او ابراز علاقه کرده بود و از او خواسته بود که پس از انجام عمل جراحی با او ازدواج کندد.

پرونده آقای محمدی به ماجرای یک قتل در تابستان ١٣٨۴ در شهرستان مریوان ارتباط دارد.

دستگیری و بازداشت

آقای محمدی در پاییز یا اوایل زمستان ۱۳۸۴ زمانی که تنها یکسال از پایان دوره آموزش ماموستایی‌اش باقی‌ مانده بود، خود را به کلانتری چهار راه بایو در مریوان معرفی کرد. او پس از یک هفته به اداره آگاهی مریوان منتقل شد.

 او سپس به زندان مریوان منتقل و پس از یک ماه از آنجا به زندان مرکزی سنندج منتقل شد. آقای محمدی در زندان سنندج، در اتاق شماره پنج بند چهار و بند پاک ۲ حبس گذراند و در خردادماه ۱۳۸۸ به زندان دیزل آباد کرمانشاه منتقل شد. او به مدت ١٠ سال در زندان بود.

او به دلیل تراجنسی بودن مورد آزار و اذیت هم‌بندی‌هایش قرار می‌گرفت.

آقای محمدی در زندان سنندج خانواده‌اش را هر ۲ هفته یک بار به صورت حضوری ملاقات می‌کرد. او همچنین در دوران بازداشت به وکیل مدافعش دسترسی داشت و او را در زندان ملاقات می‌کرد. آقای محمدی از حمایت مردمی از جمله شورای شهر، امام جمعه، معتمدین و شخصیت‌های معروف در شهر مریوان نیز برخوردار بود. (مصاحبه هم بندی آقای محمدی- ٣٠ آبان ١٣٩۶)

آقای محمدی در زندان، به دلیل تراجنسی  بودن از طرف زندانیان دیگر مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفت. همبندی او دراین ‌باره می‌گوید «وقتی به آنجا رفتم وضعیتش خیلی بد بود. زندانی‌ها اذیتش می‌کردند، از او کارهای زشتی می‌خواستند. ... به این دلیل می‌خواستم پیش خودم باشد و جای دیگر نرود تا اذیتش نکنند. خیلی برایم عزیز بود، خیلی. خدا شاهد است حتی یک ساعت حسین از جلوی چشمم گم نمی‌شود چون خیلی پسر پاک و شیرینی بود.» (مصاحبه هم بندی آقای محمدی- ٣٠ آبان ١٣٩۶)

دادگاه

یکی از شعب دادگاه کیفری استان کردستان، آقای محمدی را محاکمه کرد. اما درباره جلسه یا جلسات دادگاه وی اطلاعی در دست نیست.

اتهامات

اتهام آقای محمدی «قتل عمد» عنوان شد.

بر اساس اطلاعات موجود،دوست آقای محمدی که به او پیشنهاد ازدواج داده بود یک شب در حالی که آقای محمدی در منزلش مهمان بود، با استفاده از مواد خواب آور او را بیهوش، به او تجاوز کرد و از صحنه تجاوز فیلمبرداری کرد. آقای محمدی وقتی از خواب بیدار شد خود را برهنه دید و با دیدن فیلم از او خواست که فیلم را پاک کند، اما دوستش او را تهدید کرد که در صورت تن ندادن به خواسته‌های جنسی او فیلم را در شهر منتشر خواهد کرد. آقای محمدی یک روز در تابستان ١٣٨۴ به  خانه دوستش رفت و  با اسلحه کلتی که از قبل تهیه کرده بود او را با شلیک دو گلوله به قتل رساند و سپس از محل متواری شد. او بمدت ۴ ماه پس از این واقعه در روستاهای اطراف بطور مخفیانه زندگی کرد تا بدلیل عذاب وجدان خود را به پلیس معرفی کرد. (مصاحبه با هم بند آقای محمدی- ٣٠ آبان ١٣٩۶)

در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی شود و متهمان از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست.

مدارک و شواهد

 مدارک علیه آقای محمدی «اعترافات متهم و شکایت خانواده مقتول» عنوان شد.

سازمان‌های بین المللی حقوق بشر بارها دولت جمهوری اسلامی ایران را به خاطر اعمال سیستماتیک شکنجه‌های شدید و استفاده از سلول‌های انفرادی جهت گرفتن اعتراف از زندانیان محکوم کرده‌اند و صحت اعترافاتی که تحت فشار از متهمان گرفته شده است را مورد پرسش قرار داده‌اند.

دفاعیات

آقای محمدی به حکم دادگاه چند بار اعتراض کرد. او دارای مشکلات روحی و روانی بود و در بهداری زندان پرونده پزشکی داشت. از دفاعیات او و وکیل وی اطلاعی در دست نیست.

خلاصه‌ای از ایرادات حقوقی دادرسی آقای حسین محمدی

بر اساس مقررات حقوقی ایران اگر فردی در حالت بی ارادگی مرتکب جرمی شود، مسئولیت کیفری نخواهد داشت. چنانچه مرتکب دارای اختلالات روانی باشد به حدی که ماهیت عمل خود را درک نکند مجنون محسوب شده و قابل مجازات نیست. به همین دلیل مراجع قضایی در صورت چنین ادعایی از طرف مرتکب یا وکیل او و یا هر کس دیگری، لازم است متهم را به پزشکی قانونی ارجاع دهند تا وضعیت روانی او به هنگام ارتکاب جرم بررسی شود. در این پرونده مشاهده می شود متهم پرونده مشکلات روحی و روانی داشته است به طوری که در بهداری زندان نیز در این رابطه نسبت به او پرونده تشکیل شده است. بر اساس اطلاعات موجود، مقتول با تهدید متهم را مجبور به داشتن رابطه جنسی با خود می‌کرده است. همچنین متهم دارای اختلالات روحی و روانی بوده است. به همین دلیل لازم بود دادگاه قبل از صدور حکم در مورد وجود جنون به هنگام ارتکاب قتل تحقیقات لازم را به عمل آورد.

حکم

دادگاه کیفری استان کردستان، آقای حسین محمدی را به اعدام محکوم کرد. این حکم توسط دیوان عالی کشور تائید شد.

آقای محمدی در روز ۸ اسفند ۱۳۹۲ در زندان مرکزی سنندج به دار آویخته شد. به گفته هم‌بندی‌اش، او قبل از اعدام از اجرای آن مطلع بود و خیلی ناراحت و نگران بود.

به گفته یک فرد مطلع، تلاش های خانواده‌ آقای محمدی و گروهی از مسئولان، شخصیت‌ها و معتمدین مریوان از جمله نویسندگان، هنرمندان و شورای شهر مریوان جهت گرفتن رضایت از خانواده مقتول بی نتیجه ماند.