خبر اعدام خانم بهناز فروزنده دل از سوی وبسایت دادگستری کل استان زنجان (۱۸ مهر ۱۳۸۹) منتشر شد. اطلاعات تکمیلی در اینباره از مصاحبه بنیاد عبدالرحمن برومند با خانم زینب بایزیدی*، هم‌بندی خانم فروزنده‌دل، به دست آمده است.

خانم فروزنده‌دل، ۳۲ ساله، خانه‌دار و کرد ساکن ارومیه بود. او متاهل و دارای یک دختر ۱۲ ساله بود. به گفته هم‌بندیش، خانم فروزنده‌دل خیلی مهربان و تا حدی ساده‌لوح و خوش‌باور بود. همیشه لبخند به لب داشت و به سایر زندانیان کمک می‌کرد. پس از صدور حکمش خیلی زود عصبی می‌شد. او پیش از آن، یکبار در شهر زنجان به همراه مادرش بازداشت شده بود که هر دو از اتهامات وارده تبرئه شده بودند (مصاحبه بنیاد).

دستگیری و بازداشت

خانم فروزنده‌دل در اسفند ماه ۱۳۸۷، در جاده تهران - زنجان به همراه برادر خود دستگیر شد. بنابر ادعای خودش، هنگام دستگیری باردار بوده است،‌ اما به دلیل رفتار تند ماموران، بچه‌اش را هنگام بازداشت سقط کرد و ۲۰ روز نخست دستگیری را در بیمارستان بستری بود. در یازدهم (یا دوازدهم) فروردین ماه ۱۳۸۸ به زندان مرکزی زنجان منتقل شد و تا روز اجرای حکم در این زندان بود. دادگاه با درخواستش برای انتقال به زندان ارومیه موافقت نکرد (مصاحبه بنیاد).

دادگاه

دادگاه انقلاب زنجان در سال ۱۳۸۹ خانم فروزنده‌دل را محاکمه کرد. اطلاعی درباره جلسه یا جلسات دادگاه و اینکه وکیل تعیینی خانم فروزنده‌دل در جلسه دادگاه حضور داشته، در دست نیست (مصاحبه بنیاد).

اتهامات

اتهام خانم فروزنده دل «حمل دو کیلو و هفتصد و یازده گرم هروئین» بوده است (وبسایت دادگستری زنجان، ۱۸ مهر ۱۳۸۹).

در شرایطی که حداقل تضمین های دادرسی رعایت نمی شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست. سازمان های بین المللی حقوق بشراشاره به گزارش‌هایی می کنند دال بر اینکه مقامات جمهوری اسلامی به مخالفان سیاسی خود اتهامات کاذبی از قبیل قاچاق مواد مخدر یا ارتکاب جرائم عمومی و جنسی نسبت داده وآنان را همراه با محکومان غیر سیاسی دیگر اعدام می نمایند. بر اساس روند قضایی نامتناسب با معیارهای بین المللی، هزاران نفر از متهمان به قاچاق مواد مخدر به اعدام محکوم شده اند. بسیاری از آنها بر مبنای قانون سال ۱۳۶۸ اعدام شده‌اند که مجازات مرگ برای قاچاقچیانی که مقدار معینی مواد مخدر در اختیار داشتند (۵ کیلوگرم حشیش یا تریاک، بیش از ۳۰ گرم هروئین، کودئین یا متادون) را بطور اجباری اعمال می‌کرد. شمار افرادی که بر اساس اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده اند معلوم نیست.

مدارک و شواهد

به گفته هم‌بندیش، دادگاه از مواد مخدر کشف شده هنگام بازداشت و اعترافات خانم فروزنده‌دل، بعنوان مدارک و شواهد علیه او استفاده کرده بود (مصاحبه بنیاد).

دفاعیات

از دفاعیات خانم فروزنده دل و یا وکیل او اطلاعی در دست نیست. بنابرگفته هم‌بندیش ماموران دستگیرکننده‌اش از او خواسته بودند تا درباره سقط فرزندش هنگام بازداشت سکوت کند تا در عوض آنها درمجازات او تخفیف قائل شوند. خانم فروزنده با اطمینان به گفته ماموران و برای کمک به تبرئه برادرش، تمام اتهامات وارده را پذیرفت. او که سنی مذهب بود، به امید گرفتن امتیاز بیشتر، در بدو ورود به زندان زنان مذهب خود را انکار کرده و خود را شیعه معرفی کرده بود (مصاحبه بنیاد).

حکم

دادگاه انقلاب اسلامی زنجان خانم فروزنده را به اتهام حمل مواد مخدر به اعدام محکوم کرد و به تایید و تنفیذ دادستان کل کشور رسید (وبسایت دادگستری زنجان، ۱۸ مهر ۱۳۸۹). او به همراه سه متهم دیگر سحرگاه ۱۸ مهر ماه ۱۳۸۹ در محوطه زندان مرکزی زنجان، بدون حضور وکیل و خانواده‌اش، به دار آویخته شد. به گفته هم‌بندش، مسئولین زندان، او را از اجرای حکم اعدام باخبر نکرده بودند. روز قبل از اعدام و پس از ملاقات با برادرش، خانم فروزنده دل و پنج زن دیگر را به بهانه این که به بند مردان موادمخدر منتقل کرده‌اند، به قرنطینه زندان بردند و صبح روز بعد خانم فروزنده دل را به زور به پای چوبه دار منتقل کردند. بنابر گفته هم‌بندیش او با اصرار خواستار صحبت با دخترش پیش از اعدام بوده است که اجازه داده نشد (مصاحبه بنیاد). جنازه او پس از اعدام برای دفن و سوگواری تحویل خانواده‌‌اش شد. او را در ارومیه دفن کردند.

_________________________

* خانم زینب بایزیدی فعال حقوق زنان کرد در ۱۹ تیرماه ۱۳۸۷ به اتهام تبلیغ علیه نظام، عضویت در انجمن مادران آشتی شهر مهاباد  و ارتباط با احزاب کُردی به ۴ سال حبس در زندان و شش ماه حبس در مراغه محکوم شد. او پس از پایان محکومیت در ۳۰ آبان ۱۳۹۱ آزاد شد.