کشاورزی بود که نامش به عنوان اولین قربانی احیای اسف‌بار یک مجازات غیرانسانی (سنگسار) در تاریخ ایران ماندگار شد.

خبر اعدام آقای غلامحسین انداچه، یک کشاورز، و ٤ نفر دیگر توسط مرکز خبری سپاه پاسداران کرمان به خبرگزاری پارس گزارش شد. روزنامه جمهوری اسلامی مورخ ١٤ تیر ١٣٥٩ این خبر را به چاپ رساند. این خبر همچنین توسط خبرگزاری رویتر پخش و در روزنامه فرانسوی لوموند (۵ ژوئیه ۱۹۸۰) به چاپ رسید. 

در شرایطی که حداقل تضمین های دادرسی رعایت نمی شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست. سازمان های بین المللی حقوق بشراشاره به گزارش هایی می کنند دال بر اینکه مقامات جمهوری اسلامی مخالفین سیاسی خود را به اتهام ارتکاب جرائم عمومی محکوم و همراه با محکومین غیر سیاسی دیگر اعدام می نمایند. شمار افرادی که بر اساس اینگونه اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده اند معلوم نیست.

دستگیری و بازداشت

آقای انداچه توسط ماموران ژاندارمری دستگیر شد.

دادگاه

اطلاعی درباره جلسه یا جلسات دادگاه در دست نیست.

اتهامات

بر اساس گزارش، آقای انداچه "یک دختر ١٠ ساله را اغفال و به وی تجاوز کرده بود."

مدارک و شواهد

در گزارش این اعدام نشانی از مدارک ارائه شده علیه متهم نیست.

دفاعیات

از دفاعیات متهم اطلاعی در دست نیست.

حکم

دادگاه انقلاب اسلامی کرمان آقای انداچه را به مرگ با سنگسار محکوم کرد و حکم ساعت پنج و نیم بامداد به مرحله اجرا درآمد.. خبر گزاری رویتر به نقل از یکی از اعضاء دادگاه کرمان که هویت خود را مخفی نگه داشت، خبر داد که قربانیا ن قبل از اجرای حکم غسل داده شدند و سپس کفن سفید پوشیدند. سرآنها با کیسه پوشانیده شد. قربانیان را تا سینه در خاک کردند. سنگهایی به اندازه های مختلف در اختیار جلادان قرار گرفت. رئیس دادگاه انقلاب اولین سنگ را خود شخصاً پرتاب کرد. مرگ تدریجی قربانیان پانزده دقیقه به طول انجامید.

بر اساس قوانین و مقررات جزائی ایران، "مرد را هنگام رجم { سنگسار} تا نزدیکی کمر و زن را تا نزدیکی سینه در چاله ای دفن میکنند، آنگاه رجم میکنند. هرگاه کسی که محکوم به رجم است از چاله ای که در آن قرار گرفته، فرار کند در صورتی که زنای او به شهادت ثابت شده باشد برای اجرای حد برگردانده میشود و اگر به اقرار او ثابت شده باشد و فرارش هم بعد از برخورد ولو یک سنگ باشد، برگردانده نمیشود." "بزرگی سنگ در رجم نباید به حدی باشد که با اصابت یک یا دو تای آن شخص کشته شود و نیز کوچکی آن نباید به اندازه ای باشد که نام سنگ بر آن صدق نکند." سنگسار دردی دلخراش پیش از مرگ حاصل میکند و مجازاتی بی رحمانه، غیر انسانی، و اهانت آمیز است.