صاحب زمینی بود در نزدیکی قزوین که خودش در آن کشت و زرع می‌کرد. ٧ فرزند داشت و هیچ وابستگی سیاسی هم نداشت.

آقای کامران مافی یکی از ۴۳۸ نفریست که اعدامشان در گزارش اسفند ۱۳۵۸ سازمان عفو بین الملل اعلام شده است. سازمان عفو بین الملل، بر مبنای گزارش رسانه‌های ایرانی وخارجی و خبرگزاری رسمی پارس لیستی از متهمینی را که دادگاه‌های انقلاب از زمان تأسیس تا مرداد ۱۳۵۸ محکوم کرده‌اند تهیه و در این گزارش منتشر کرده است.

همچنین خبر این اعدام، همراه با ٢ اعضای نظامی در روزنامه کیهان به تاریخ ٥ خرداد (به نقل از روابط عمومی دادستانی کل انقلاب اسلامی) و ١٠ خرداد ١٣٥٨ و نیز در خاطرات قاضی شرع صادق خلخالی (نشر سایه، تهران، جلد اول) منتشر شده است. به علاوه جزییات دستگیری، بازداشت و اعدام آقای مافی از طریق فرمهای الکترنیکی از طرف یکی از فرزندانش و فردی آشنا با این مورد به بنیاد برومند فرستاده شده است. این شخص درخواست کرده است که نامش محفوظ بماند.

بنا براطلاعات موجود در فرمهای الکترونیک، آقای مافی، پدر ٧ فرزند، کشاورز و مالک زمین کشاورزی در قزوین بود. وی به هیچ گروه سیاسی تعلق نداشت. پیش از بازداشتی که به اعدام او انجامید، آقای مافی در ماه اردیبهشت سال ١٣٥٨ دستگیر شده، ولی دادگستری قزوین به خاطر نبودن جرم علیه‌اش، او را آزاد کرده بود.

دستگیری و بازداشت

بر طبق اطلاعات فرستاده شده از طریق فرمها، مقامات برادر آقای مافی دستگیر کرده و دو ماه در زندان نگاه داشته تا آقای مافی خود را به کمیته معرفی کند. متهم برای دومین بار به تاریخ ٢٦ اردیبهشت ١٣٥٨ توسط کمیته قزوین دستگیر شد. مأموران کمیته با تیراندازی وارد خانه وی در تهران شدند و او را دستگیر کردند و به کمیته قزوین منتقل نمودند. دستور دستگیری وی توسط رئیس کمیته قزوین صادر شد ولی حکم دستگیری وجود نداشت.

بنا به اطلاعات رسیده از طریق فرمها، آقای مافی در زندان شکنجه شده بود و هنگامی که کمیته جسدش به خانواده‌اش برگرداند، یکی از بازوهایش شکسته و بدنش کبود بود. کمیته قزوین دلیل دستگیری او را به خانواده‌اش ارائه نکرد؛ و به وی اجازه ملاقات با خانواده و یا دسترسی به وکیل نداد. مأموران کمیته به خانواده آقای مافی گفتند که وی بعد از دو روز آزاد خواهد شد. وی ٨ روز در بازداشت به سر برد.

دادگاه

در مورد دادگاه آقای مافی اطلاع زیادی در دست نیست. صادق خلخالی درباره دادگاه وی در خاطراتش چنین نوشته است:

"آقای «شیخ قدرت علیخانی» و چند نفر دیگر از قزوین، خدمت امام رسیدند و خواستند تا اجازه فرماید، اینجانب برای محاکمه چند نفر به قزوین بروم. اینجانب به امر امام به قزوین رفتم و سه نفر را در آنجا مورد محاکمه و همان شب اعدام کردم و حدود دوازده نفر از روحانی‌نماها را هم محکوم به خلع لباس و تبعید..."

روزنامه کیهان همچنین به نقل دادگاه انقلاب اسلامی قزوین گزارش داده است: " در تاریخ ٢/٣/٥٨ دادگاه انقلاب اسلامی قزوین تشکیل جلسه داد و به اتهامات سرگرد طوافی و سرباز غیذ علی رش پرزاد و کامران مافی و سروان ملک شاهی و گروهبان محمد رضا مراد زاده و سید حسین تنکابنی رسیدگی نمود."

اتهامات

بنا بر اطلاعیه دادگاه انقلاب اسلامی قزوین: سرگرد طوافی و کامران مافی و غیذ علی رش پرزاد متهم به "ارتکاب قتل و تیر اندازی و داشتن سوابق موثر کیفری" شدند. از این گزارش روشن نیست که آیا این سه نفر در ارتباط با هم متهم شده‌اند و کدام اتهام بر علیه کدام فرد عنوان شده است.

در شرایطی که حداقل تضمینهای دادرسی رعایت نمی‌شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می‌شود مسلم و قطعی نیست. سازمانهای بین‌المللی حقوق بشر اشاره به گزارشهایی می‌کنند دال بر اینکه مقامات جمهوری اسلامی به مخالفین سیاسی خود اتهامات کاذبی از قبیل قاچاق مواد مخدر یا ارتکاب جرائم عمومی و جنسی نسبت داده وآنان را همراه با محکومین غیرسیاسی دیگر اعدام می‌نمایند. هر سال، صدها نفر در دادگاههای جمهوری اسلامی به اتهام ارتکاب جرائم عمومی محکوم می‌شوند. شمار افرادی که بر اساس اینگونه اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده‌اند معلوم نیست.

مدارک و شواهد

در گزارش این اعدام نشانی از مدارک ارائه شده علیه متهم نیست.

دفاعیات

خانواده آقای مافی در دفاع از وی اظهار داشتند که وی بیگناه بوده و به خاطر ضد انقلابی بودن کشته شده است.

حکم

دادگاه انقلاب آقای مافی را "مفسد فی الارض" اعلام کرد و او را به اعدام محکوم کرد. بنا بر خاطرات خلخالی، آقای مافی چند ساعت بعد از پایان محاکمه‌اش اعدام شد. وی در ساعت ٥/٤ بامداد در قزوین تیرباران شد.

بعد از اعدامش پدر آقای مافی از کمیته قزوین شکایت کرد. مقامات در جواب شکایت وی را تهدید کردند: "اگر پیگری این تیرباران شوی تو را هم تیرباران خواهیم کرد." اموال آقای مافی توسط بنیاد مستضعفان مصادره شد.