خبر اعدام ستوان یکم احمد بهادری همراه با دو تن دیگر در روزنامه ی کیهان مورخ ۲۰ اسفند ۱۳۵۸ به چاپ رسید.

ستوان بهادری افسر شهربانی همدان بود.

دستگیری و بازداشت

اطلاعی در مورد جزئیات دستگیری و بازداشت این متهم در دست نیست.

دادگاه

به گزارش روزنامه ی کیهان، دادگاه انقلاب اسلامی در سالن شهرداری همدان در «حضور ٦ هزار نفر از مردم» برای ستوان بهادری تشکیل شد.

اتهامات

به گزارش کیهان، ستوان بهادری متهم بود که «در روز سی ام مهر و روزهای بعد از آن با تیر اندازی خود و افراد تحت فرمانش، ٧ نفر را به شهادت رسانده است». اما جزئیات بیشتری در مورد این حادثه در گزارش نیامده است و هیچ نامی از قربانیانی که ادعا می شود این حوادث در پی داشته در جایی آورده نشده است.

مدارک و شواهد

در گزارش این اعدام نشانی از مدارک ارائه شده علیه متهم نیست.

دفاعیات

بنا بر گزارش روزنامه ی کیهان ستوان بهادری در دفاع از خود گفته است: « من روستا زاده ام و با اجرای اصلاحات ارضی شاه به شهر پناهنده شدم و از بد حادثه از دانشگاه پلیس سر در آوردم». وی هم چنین توضیح داد که از مافوق خود دستور می گرفته و « کشتارها به دستور سروان جعفری، رئیس ضد اطلاعات انجام شد {ه است}». جزئیات بیشتری از دفاعیات ایشان مانند امکان دسترسی به وکیل مدافع و یا احضار شهود به نفع متهم در دست نیست و مشخص نمی باشد آیا وی فرصت و امکان دفاع موثر از خود را داشته است یا خیر. در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی‌ گردد و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آن ها نسبت داده می‌شود مسلم و قطعی نیست.

حکم

دادگاه انقلاب اسلامی همدان ستوان بهادری را به اعدام محکوم کرد. وی در سحرگاه روز ۲۰ اسفند ماه ۱۳۵۸ در باغ بهشت گورستان همدان تیرباران شد. روزنامه ی کیهان گزارش داد که ستوان بهادری تقاضا کرد که از بستن وی به تیرک اعدام خودداری شود و هم چنین دستور آتش را خود صادر کرد و خواست که قلبش را نشانه بروند.