سرهنگ منصور زمانی یکی از ٧ نفریست که خبر اعدامشان توسط خبرنگار خبرگزاری پارس گزارش شد و در روزنامه اطلاعات به چاپ رسید (١۵ اسفند ١٣۵٧). سرهنگ زمانی همچنین یکی از ۴۳٨ نفری است که اعدامشان در گزارش اسفند ۱۳۵۸ سازمان عفو بین الملل اعلام شده است. سازمان عفو بین‌الملل بر مبنای گزارش رسانه‌های ایرانی وخارجی و خبرگزاری رسمی پارس لیستی از متهمینی را که دادگاه‌های انقلاب از زمان تأسیس تا مرداد ۱۳۵۸ محکوم کرده‌اند، تهیه و در این گزارش منتشر کرده است.

علاوه بر این، سرهنگ زمانی یکی از ۵۵ نفری است که نامشان در کتاب خاطرات آیت‌الله خلخالی، اولین قاضی شرع بعد از انقلاب و رئیس دادگاه‌های انقلاب اسلامی، برده شده است (خاطرات آیت‌الله خلخالی، جلد اوّل) «اینجانب، پس از دریافت حکم، به محاکمۀ مجرمین درجۀ یک پرداختم... همۀ افرادی که در دادگاه‌های انقلاب محکوم به اعدام شدند، از مصادیق بارز «مفسد فی الارض» بودند و تحت همین عنوان هم اعدام شدند...

مفسد فی الارض؛ یعنی کسی که به گسترش فساد در روی زمین بکوشد و به توسعۀ آن کمک کند. فساد هم یعنی چیزی که موجب انحطاط و نابودی و انحراف جامعه از اصل تبیعی آن باشد. افرادی که اعدام شدند، در گسترش فساد و فحشا و رواج هرویین و تریاک و بی‌بندوباری و لامذهبی و آدم کشی و خیانت و عذر و چاپلوسی و خلاصه، همۀ اوصاف رذیله کوشیدند. گرفتاری آن‌ها از آن زمان بیشتر شد که با دیدن انقلاب ملّت، هیچ توبه نکردند. من عقیده داشتم و حالا هم معتقدم که تمام وکلای مجلسین شورا و سنا و همه استانداران و رؤسای ساواک و شهربانی که از سال ۴٢ به بعد و پس از تحریم امام بر سر کار بودند، محکوم به اعدام می‌باشند... مدیران کلّ، در وزارتخانه‌ها که خود، عامل اصلی بقای دستگاه بودند و به خاطر تقرّب به شاه و خانواده او به هر ذلّتی تن می‌دادند، محکوم هستند...

خلاصه این که همۀ افرادی که از همان اوایل تأسیس دادگاه‌های انقلاب اسلامی و در زندای قصر، به حکم اینجانب اعدام شدند، مفسد فی الارض بودند و به حکم قرآن خونشان هدر بود. آنان یا از هزار و فامیل بودند، یا از وابستگان به دودمان پهلوی؛ یا فراماسون بودند و یا ساواکی و ایران فروش و جامعه بر باد ده، نمی‌شد یکی از آنها را به حکم قرآن تبرئه کرد.»

دستگیری و بازداشت

اطلاعی در مورد جزئیات دستگیری و بازداشت سرهنگ رمانی در دست نیست.

دادگاه

بر اساس گزارش، دادگاه انقلاب اسلامی ایران برای رسیدگی و شوردربارۀ چندین پرونده، از جمله پرونده سرهنگ زمانی، ٩ ساعت به طول انجامید. اطلاعی دربارۀ جزئیات جلسۀ دادگاه در دست نیست.

اتهامات

گزارش خبر گزاری پارس به اتهامات شخصی سرهنگ زمانی اشاره‌ای نمی‌کند. بر اساس این گزارش، وی و ۶ نفر دیگر به طور کلی به «شرکت در قتل و کشتار مردم بی‌گناه» متهم شدند.

در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی‌شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می‌شود مسلم و قطعی نیست.

مدارک و شواهد

اطلاعی درمورد شواهد و مدارک ارائه شده بر علیه سرهنگ زمانی  در دست نیست.

دفاعیات

از دفاعیات سرهنگ زمانی اطلاعی در دست نیست.

حکم

دادگاه انقلاب اسلامی ایران سرهنگ زمانی را «مفسد فی الارض» شناخت. حکم اعدام ساعت ۵ صبح ١۴ اسفند ١٣۵٧ صادر شد و سرهنگ منصور زمانی بلافاصله در تهران تیرباران گردید.