بنیاد عبدالرحمن برومند

درباره مرگ مشکوک محمدی تحقیق کنید

سازمان دیده بان حقوق بشر امروز گزارش داد دولت ایران باید فورا اجازه بدهد تحقیقات مستقل برای مرگ مشکوک اکبر محمدی، فعال دانشجویی که در زندان درگذشته است، انجام شود. سازمان دیده بان حقوق بشر گفته است کسانی که در مرگ سی ام جولای محمدی در زندان اوین تهران مسئول هستند، چه در زندان و چه مقامات رسمی، باید شناساسی و مورد تعقیب قانونی قرار بگیرند.

محمدی ۳۸ ساله، دومین زندانی است که در طی سه سال گذشته در زندان بدنام اوین جان خود را ازدست می دهد. در ماه ژوئن سال ۲۰۰۳، زهرا کاظمی، عکاس-خبرنگار کانادایی-ایرانی، در همین زندان درگذشت. مقامات ایرانی او را هنگام عکاسی خارج از زندان، دستگیر کردند. چند روز بعد، کاظمی به حالت کوما رفت و درگذشت. بر طبق اظهارات وکلای خانواده کاظمی، در بدن وی نشانه های شکنجه دیده می شد. مقامات رسمی ایرانی کسی را در رابطه با مرگ وی مقصر نشناختند.

سارا لیا ویتسون مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان دیده بان حقوق بشر گفت: "هر مرگی در زندان باید مورد تحقیق قرار بگیرد. اما عدم پیگیری و تحت تعقیب قرار دادن افراد مسئول در قتل کاظمی، بر انجام تحقیقات مستقل در مرگ اکبر محمدی تاکید می کند."

سازمان دیده بان حقوق بشر خواستار تشکیل کمیته ای شامل متخصصان پزشکی و وکلای مستقل ایران برای تحقیق و گزارش برای عموم مردم در خصوص شرایطی که به مرگ محمدی انجامید، شده است. سازمان دیده بان حقوق بشر همچنین نگرانی جدی خود را در خصوص سلامت و ایمنی دیگر زندانیان سیاسی که به خاطر عقایدشان در زندان نگهداری می شوند، ابراز کرده است.

مقامات قضایی محمدی را در سال ۱۹۹۹ بعد از شرکت او در تظاهرات دانشجویی در دانشگاه تهران دستگیر کردند. او ابتدا در سپتامبر ۱۹۹۹ به مرگ محکوم شد. اما بعدا حکم او به ۱۵ سال زندان در آوریل ۲۰۰۱ تقلیل پیدا کرد.

چندین منبع به سازمان دیده بان حقوق بشر گفته اند که بعداز دستگیری محمدی در سال ۱۹۹۹، او بارها شکنجه شده و مورد بدرفتاری قرار گرفته به نحوی که موجب اختلال جدی در سلامتی وی شده است.

علی افشاری، از رهبران جنبش دانشجویی، از مارس ۲۰۰۲ تا اکتبر ۲۰۰۳ در همان زندانی که محمدی زندانی بوده به سر برده است. افشاری به سازمان دیده بان حقوق بشر گفت که محمدی به او جزییات شکنجه و ضرب و شتم خود را شرح داده است. یکی دیگر از زندانیان سابق که همچنین با محمدی در زندان اوین به سر می برد، و او را به خوبی می شناخت، تایید کرده است که محمدی به صورت جدی شکنجه شده است و وضعیت سلامتی اش به شدت خراب شده بود.

برادر اکبر محمدی، رضا محمدی، همچنین اظهار داشته است که بازجویان بعد از دستگیری او در سال ۱۹۹۹ چندین بار او را شکنجه کرده اند. رضا محمدی به سازمان دیده بان حقوق بشر گفت: "او قبل از دستگیری سال ۱۹۹۹ از سلامت برخوردار بود، اما در طی مدت بازداشت با عوارض بغرنجی ازجمله خونریزی داخلی، صدمه در ستون فقرات و عفونت ریه روبرو شد."

در جولای ۲۰۰۴، مقامات پزشکی دولتی گفتند ادامه زندان محمدی برای سلامتی اش خطرناک است و او نیازمند توجه بسیار فوری می باشد. درجولای ۲۰۰۴، محمدی با مرخصی استعلاجی از زندان آزاد شد و بنا بر گزارشها سه عمل جراحی را تحمل کرد. او پس از آن تا ماه ژوئن سال ۲۰۰۶ در شهر خود آمل، مورد مراقبت پزشکی قرار داشت.

در یازدهم ژوئن، مامورین امنیتی بار دیگر او را در شهر محل سکونتش بدون اعلام قبلی دستگیر و به زندان اوین منتقل کردند. مقامات رسمی هیچ دلیلی برای دستگیری او ارائه نکردند. وکیل محمدی، خلیل بهرامی اطلاع پیدا کرد که محمدی از تاریخ ۲۵ جولای در اعتراض به دستگیری مجدد خود دست به اعتصاب غذا زده است. به گفته وی به محض اینکه درخصوص اعتصاب غذای موکلش آگاه شد، از مقامات زندان اوین درخواست ملاقات او را کرد اما مسئولین زندان این درخواست او را رد کردند.

روز دوشنبه، سی ویکم جولای، وزیر دادگستری جمال کریمی راد، مرگ محمدی را در زندان تایید کرد. او به خبرنگاران گفت که "این زندانی پیش از مرگ، تحت مراقبت های پزشکی در بهداری زندان بوده است وگفته بود که وضع سلامتی او خوب است." وی افزود "درنهایت ما باید منتظر گزارش پزشک قانونی باشیم."

درهمان روز، سهراب سلیمانی، مدیر زندان اوین، گفت که شب گذشته وضعیت محمدی رو به وخامت گذاشته و او تحت مراقبت های پزشکی بوده است. اما او اصرار کرده است که به سلولش برگردانده شود. به محض بازگشت او وضعیتش دوباره بدتر می شود و هنگامی که درحال انتقال به بهداری بود، درگذشت.

سلیمانی، که پیش از این گزارش ها را انکار کرده بود، همچنین تایید کرد که محمدی از تاریخ ۲۵ جولای در اعتصاب غذا بوده است و تنها آب و چای مصرف می کرده است. در ۲۵ جولای، وقتی خبرگزاری ها گزارش دادند که محمدی اعتصاب غذا کرده است، سلیمانی گفت که "شدیدا این موضوع را تکذیب میکنم و اکبر محمدی در اعتصاب غذا به سر نمیبرد."

ویتسون گفت: "قوه قضاییه ایران مسئول دستگیری، شکنجه و در حال حاضر مرگ محمدی در زندان است. تنها برقراری یک تحقیقات مستقل است که می تواند مشخص کند او چرا درگذشت و آیا شکنجه شده بود، مورد ضرب و شتم و یا غذا خوردن اجباری قرار گرفته بود یا نه. کسی باید در خصوص مرگ محمدی پاسخگو باشد."