بنیاد عبدالرحمن برومند

اعطای جایزه هلمن-همت به هفت نویسنده ایرانی

سازمان دیده بان حقوق بشر امروز اعلام کرد که هفت نویسنده ایرانی از بین ۴۵ نویسنده از ۲۲ کشور دنیا جایزه ارزشمند و معتبر هلمن-همت را دریافت کردند. این جایزه به نویسندگانی در سطح جهان اعطاء می شود که قربانی اذیت و آزار سیاسی شوند.

ایرانیان دریافت کننده جایزه امسال نویسندگان و تلاش گرانی هستند که تکاپوها و فعالیت های آنها بارها مورد سرکوب واقع شده است.

آنها علاوه بر تجربیاتی که خودشان داشته اند، نماینده تعداد بی شماری از نویسندگان و روزنامه نگارانی هستند که زندگی شخصی و حرفه ای آنها در نتیجه سیاست های سرکوب گرانه دولتی در محدود کردن حوزه های بیان و نشر آسیب دیده است.

سارا لی ویتسون مدیر بخش خاور میانه سازمان دیده بان حقوق بشر گفت: "سال گذشته بخصوص برای نویسندگان ایرانی سال سختی بود که مجبور بودند در فضای تنگ تر قوانین و سیاست های جدید نشر کار کنند. بسیار اهمیت دارد تا توجه جهانی به سمت دستاورد ها و کوشش های آنها در زیر فشار ها و محدودیت های بسیار جلب شود."

سازمان دیده بان حقوق بشر با اعطای جایزه هلمن-همت می کوشد تا دشواری های پیش رو و مبتلا به نویسندگانی که قربانی اذیت و آزار سیاسی شده اند را شناسایی کند.

این جایزه به یادبود نمایشنامه نویس آمریکایی لیللیان هلمن و همراه همیشگی اش داشمیل همت رمان نویس بنا نهاده شده است. هر دوی آنها به صورت حرفه ای در دوران "تعقیب توهمات" ضد کمونیستی در سال ۱۹۵۰ رنج و مشقت بسیاری را متحمل شدند.

وضعیت نویسندگان ایرانی از زمان انتخاب محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور بدتر شده است. مسئولین مربوطه به شکلی نظام مند آزادی بیان و عقیده را بوسیله تعطیلی روزنامه ها و زندانی کردن روزنامه نگاران و سردبیران سرکوب و تحدید می کنند.

معدود روزنامه های مستقل باقی مانده نیز به میزان زیادی خود سانسوری می کنند. بسیاری از نویسندگان و روشنفکران کشور را ترک کرده اند، برخی در زندان هستند و یا از مضامین انتقادی در نوشته های شان خودداری می کنند.

اخیرا قوانین تحمیلی بر حوزه نشر، میدان سخن های مجاز را تنگ کرده است.

دریافت کنندگان ایرانی جایزه امسال هلمن-همت عبارتند از:

• علی اشرف درویشیان
  وی که ۶۵ سال دارد از معروف ترین و خلاق ترین نویسندگان پس از انقلاب است که بیش از ۲۰ جلد کتاب شامل رمان، قصه های کودکان و مجموعه بیست جلدی داستان های محلی و فولکلور را منتشر کرده است. مدت چهار سال است که سانسور حکومت مجال انتشار کارهای وی را نداده است.

شهرام رفیع زاده او با ۳۴ سن شاعر و روزنامه نگار حقیقت یاب است که همچنین به نقد ادبیات هم می پردازد. شهرام رفیع زاده در دوران اصلاحات چهره معروف و شناخته شده ای بود که مطالبی در خصوص نقش ماموران وزارت اطلاعات در قتل های زنجیره ای نویسندگان و روشنفکران در سال ۱۹۹۸ می نوشت. او در سپتامبر سال ۲۰۰۴ بازداشت شد و ۸۶ روز را در سلول انفرادی گذراند. روزبه میر ابراهیمی وی ۲۷ سال دارد و به عنوان روزنامه نگار و خبرنگار برای تعدادی از روزنامه های اصلاح طلب فعالیت می کرد که بعدا توسط حکومت توقیف شدند. او در زمینه چندین پرونده مهم حقوق بشری از جمله قتل زهرا کاظمی فتو خبرنگار و عکاس کانادایی-ایرانی در سال ۲۰۰۳ تحقیق کرده است. او در سپتامبر سال ۲۰۰۴ بازداشت و برای ۶۰ روز در سلول انفرادی به سر برد. او دو کتاب در مورد تاریخ معاصر ایران نوشته است که از سوی حکومت مجوز انتشار پیدا نکردند. آرش سیگارچیروزنامه نگار و وبلاگ نویس ۲۵ ساله که حرفه اش در روزنامه نگاری را از سن ۱۵ سالگی شروع کرد. او در ژانویه سال ۲۰۰۵ دستگیر شد پس از اینکه گزارشاتی در خصوص موارد نقض حقوق بشر در وبلاگش منتشر کرده بود. او ابتدا به ۱۴ سال زندان محکوم شد ولی دادگاه تجدید نظر محکومیت او را به سه سال تقلیل داد. او اخیرا تشخیص داده شده است که بیماری سرطان دارد و اکنون در حال معالجه در بیرون از زندان است. علی افشاریتحلیل گر سیاسی و فعال حقوق بشری که ۳۳ سال دارد. وی در سال ۲۰۰۰ بازداشت شد و برای نقش آفرینی در جنبش دانشجویی مدت سه سال را در زندان گذراند که ۳۲۸ روز آن در سلول انفرادی گذشت. او از چهره های شاخص دوران اصلاحات است که سخنرانی ها و نوشته های زیادی در آن دوران دارد و به همراه دکتر ناصر زرافشان کتابی با عنوان "پیرامون تکامل" نیز منتشر کرده است. وی هنگامی که کشور را در سال ۲۰۰۵ ترک کرد از سوی قوه قضائیه به ۶ سال زندان محکوم شد. انصافعلی هدایتروزنامه نگار ۴۱ ساله که به صورت پیوسته گزارشاتی در زمینه نقض حقوق بشر در استان آذربایجان شرقی منتشر کرده است. او در ماه جون سال ۲۰۰۳ بازداشت شد و ۷۴ روز را در سلول انفرادی و ۱۸ ماه را در زندان گذراند. او اکنون در تبعید زندگی می کند و در حال نوشتن خاطرات زندانش است. حسن زارع زاده اردشیرروزنامه نگار ۲۹ ساله که به طور پیوسته در خصوص موضوعات فضای سیاسی و حقوق بشری مطلب نوشته است. او چندین بار بازداشت شده است و تقریبا ۸ ماه در زندان اوین در سال ۲۰۰۳ حبس کشیده است. در سال ۲۰۰۵ او مجبور به تبعید شد اما به انتشار گزارشات اقدامات مغایر حقوق بشر در ایران در خارج ادامه داده است.