بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
ترویج مدارا و عدالت به کمک دانش و تفاهم
حقوق بشر در مدیریت قضایی

اصول اخلاق پزشکی ناظر بر پرسنل درمانی، به ویژه پزشکان، جهت حمایت از زندانیان و بازداشت شدگان در مقابل شکنجه و سایر رفتارها و مجازات های بی رحمانه، غیر انسانی و یا تحقیرآمیز

سازمان ملل متحد/ترجمه ن. پارسا برای بنیاد برومند
۲۷ آذر ۱۳۶۱
قوانین بین الملل

مصوب مجمع عمومی سازمان ملل، مورخ ١٨ دسامبر ١٩٨٢ (قطع نامه ١٩٤/٣٧)


اصل اول
کارکنان بخش درمانی به ویژه پزشکان که مسئولیت حفظ سلامتی زندانیان و بازداشتی ها را به عهده دارند موظفند از سلامتی جسمی و روحی این افراد مراقبت به عمل آورده و خدمات درمانی ای که به یک بیمار محبوس ارائه می کنند دارای همان کیفیت و معیارهایی باشد که در اختیار افراد آزاد قرار می گیرد.


اصل دوم
چنانچه کارکنان بخش درمانی به ویژه پزشکان به طور فعالانه و یا منفعلانه تسلیم انجام اعمالی شوند که تحت عنوان شرکت، معاونت، ترغیب و یا شروع به جرم شکنجه وسایر رفتارها و مجازات های بیرحمانه، غیرانسانی و یا تحقیرآمیز قرار می گیرد، نقض آشکار اخلاق پزشکی و تخلف از اسناد حقوق بین الملل صورت گرفته است. *


اصل سوم
چنانچه کارکنان بخش درمانی، به ویژه پزشکان روابط حرفه ای با زندانیان و یا بازداشتی ها به غیر مواردی که برای ارزیابی، حفظ و بهبود وضعیت سلامتی جسمی و روانی آن ها لازم است داشته باشند، نقض اخلاق پزشکی صورت گرفته است.

اصل چهارم
چنانچه کارکنان بخش درمانی، به ویژه پزشکان، مرتکب اموری که در ذیل خواهد آمد شوند، نقض اخلاق پزشکی صورت گرفته است:
الف) استفاده از علم و تجربه خود جهت قرار دادن زندانی و بازداشتی در وضعیتی که بتوان از وی بازجوئی به عمل آورد در حالی که این عمل بالقوه آثار زیانباری بر سلامتی جسمی و روانی وی داشته و برخلاف موازین اسناد حقوق بین الملل در این زمینه است.**
ب) صدور گواهی و یا شرکت در صدور گواهی آمادگی جسمی زندانی یا بازداشتی در تحمل هر نوع رفتار یا مجازاتی که بالقوه آثار زیانباری بر سلامتی جسمی و روانی وی داشته و در عین حال برخلاف موازین حقوق بین الملل در این زمینه باشد. همچنین شرکت، به هر طریق، در اِعمال چنین رفتار و یا مجازات هایی که برخلاف موازین اسناد حقوق بین الملل است.

اصل پنجم
چنانچه کارکنان بخش درمانی به ویژه پزشکان به نحوی از انحاء در محدود و مهار کردن زندانی یا بازداشتی شرکت کنند، اخلاق پزشکی را نقض کرده اند، مگر اینکه این عمل مبنای درمانی داشته و برای سلامتی جسمی و روانی زندانی یا بازداشتی ضروری باشد و یا امنیت وی، سایر محبوسان و یا نگهبانان زندان چنین عملی را ایجاب کند. این عمل نباید اثر سوئی بر سلامتی جسمی و روانی زندانی یا بازداشتی به جا گذارد.
اصل ششم 
اصول فوق را نمی توان به هیج عذری حتی به عذر حفظ نظم عمومی نقض کرد.


* به اعلامیۀ منع شکنجه و سایر رفتار ها یا مجازات های بی رحمانه، غیر انسانی یا تحقیرآمیز رجوع کنید
، ضمیمه}. (XXX {قطع نامه3452 (

** به طور خاص اعلامیه جهانی حقوق بشر { قطع نامه217 آ (3)}، میثاق های بین المللی مربوط به حقوق بشر{قطعنامۀ 2200 آ (21 )، ضمیمه}، اعلامیۀ حمایت از کلیۀ افراد در مقابل شکنجه و سایر رفتار و مجازات های بیرحمانه، غیرانسانی و یا تحقیرآمیز{قطع نامه 3452(30)، ضمیمه} و مجموعۀ قواعد حداقل استاندارد در رفتا ربا زندانیان {اولین کنگرۀ سازمان ملل متحد مربوط به پیشگیری از جرم و رفتار با بزهکاران : گزارش دبیرخانه: (  انتشارات سازمان ملل متحد شمارۀ فروش اف. 1956. 4. 4 ) ضمیمه آی- آ }