بنیاد عبدالرحمن برومند

در صورت محکومیت در روز شنبه، هفت عضو اقلیت مذهبی بهایی در ایران ممکن است با مجازات مرگ روبرو شوند.

این هفت نفر در برابر شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب در تهران حاضر خواهند شد و ممکن است به عنوان مفسد فی الارض و «جاسوسی برای اسرائیل»، «اهانت به مقدسات مذهبی» و «تبلیغ علیه نظام» متهم شوند.

عفو بین الملل از مقامات ایرانی خواسته است این هفت عضو اقلیت بهایی را که از نظر این سازمان زندانی وجدانی هستند، آزاد کنند.

این بازداشتیان در ماه های مارس و مه ۲۰۰۸ دستگیر شدند. در ماه مه ۲۰۰۹ به خانواده های آنها گفته شد که آنها با اتهام تازه مفسد فی الارض روبرو هستند که می تواند مجازات اعدام در پی داشته باشد. وکلای آنها از زمان دستگیری هرگز موفق به ملاقات با آنها نشده اند، گرچه به آنها اجازه ملاقات خانوادگی  داده شده است.

بازداشتیان اعضای گروه مسئولان امور مذهبی و اداری جامعه بهاییان در ایران هستند. آنها در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر می برند که در اختیار وزارت اطلاعات است.

ماموران وزارت اطلاعات شش نفر از رهبران گروه ـ فریبا کمال آبادی طائفی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی و وحید تیزفهم ـ را در حمله به خانه های آنها در روز ۱۴ مه ۲۰۰۸ دستگیر کردند.

نفر هفتم، فریبا ثابت، که به عنوان منشی گروه عمل می کند در روز ۵ مارس ۲۰۰۸ دستگیر شد. فریبا کمال آبادی طائفی، بهروز توکلی، و جمال الدین خانجانی قبلا نیز به خاطر فعالیت هایشان برای جامعه بهایی دستگیر شده بودند.  

مذهب بهایی ۱۵۰ سال پیش در ایران بنیان گذاشته شده و از آن پس در سراسر جهان گسترش یافته است. پس از تشکیل جمهوری اسلامی ایران در ۱۹۷۹، جامعه بهایی منظما تحت اذیت و آزار و تعقیب قرار داشته است.

بیش از ۳۰۰۰۰۰ نفر بهایی در ایران وجود دارد اما قانون اساسی ایران، که فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته، مذهب آنها را به رسمیت نمی شناسد. بهاییان در ایران در معرض قوانین و مقررات تبعیض آمیزی هستند که حق آنها برای عمل آزاد به مذهبشان را نقض می کند.

مقامات ایرانی در عین حال با محدود کردن دسترسی بهاییان به اشتغال و مزایایی مثل حقوق بازنشستگی، حق برابر آنها را برای تحصیل، کار و استاندارد مناسب زندگی نفی می کنند. آنها حق گرد آمدن، برگزاری مراسم مذهبی یا عمل به مذهبشان را به صورت دسته جمعی ندارند. از هنگام انتخاب رئیس جمهور احمدی نژاد در سال ۲۰۰۵، ده ها بهایی دستگیر شده اند.

اعضای جامعه بهایی در ایران وفاداری خود به کشور را ابراز و شرکت در فعالیت های براندازانه علیه دولت را تکذیب می کنند و می گویند چنین کاری خلاف مذهبشان است. جامعه بین المللی بهایی بر این باور است که اتهام جاسوسی برای اسرائیل که سال هاست در ایران علیه این جامعه مطرح می شود، صرفا به خاطر استقرار مرکز جهانی بهاییت در اسرائیل است.

عفو بین الملل همچنین به تاکید از مقامات ایران خواسته است که اتهامات علیه این هفت نفر را لغو کنند، تضمین کند که از آنها در برابر شکنجه و دیگر اذیت و آزارها محافظت شود و دسترسی آنها به خانواده ها و وکلای انتخابی شان و نیز مراقبت پزشکی مورد نیاز تضمین شود.