بنیاد عبدالرحمن برومند

مقامات ایران باید فورا ده ها روزنامه نگار دستگیر شده پس از ۱۲ ژوئن را که در خطر شکنجه در طی بازداشت هستند، آزاد کنند. عفو بین الملل امروز همزمان با اعلام این موضوع، تمامی آنها را به عنوان زندانی عقیدتی شناخت.
 
«وحشتناک است که علاوه بر تمام اقدامات شدیدی که مقامات برای محدود کردن اطلاعات در باره حقیقت رویدادها در ایران انجام داده اند، روزنامه نگاران ـ که کارشان تامین اخبار برای دیگران است ـ نیز بازداشت می شوند. به جای این که تعدی های اعلام شده مورد تحقیق قرار گیرد، تنها پیامی که مقامات ارسال می کنند، این است که می کوشند حقیقت را هم از شهروندان خود و هم از مردم جهان پنهان کنند.»

ده ها روزنامه نگار ـ که برخی از آنها به نفع یکی از دو نامزد انتخاباتی یعنی میر حسین موسوی یا مهدی کروبی در مبارزه انتخاباتی شرکت داشته اند ـ در دو هفته گذشته بازداشت شده اند و محل نگهداری آنها معلوم نیست. 

به عنوان مثال، در حدود ۲۰ تا ۲۵ نفر از کارکنان روزنامه کلمه سبز که در روز ۲۲ ژوئن در دفتر کارشان در میدان هفت تیر دستگیر شدند، هنوز در بازداشت به سر می برند و محل نگهداری آنها نامعلوم است. کلمه سبز روزنامه ای است که نامزد انتخاباتی میر حسین موسوی در سال ۲۰۰۹ تاسیس کرد و از ۱۴ ژوئن به بعد منتشر نشده است.

پس از اعلام پیروزی انتخاباتی رئیس جمهور احمدی نژاد در روز ۱۳ ژوئن، مقامات ایرانی محدودیت های شدیدی بر آزادی بیان اعمال کرده اند. دسترسی به اینترنت مسدود شده یا به شدت دچار وقفه گردیده است. نشریات ایرانی از انتشار اطلاعات مربوط به ناآرامی ها منع شده اند. روزنامه نگاران خبری خارجی از رفتن به خیابان ها منع شده اند و برخی از خبرنگاران خارجی از ایران اخراج شده اند. 

حسیبه حاج صحراوی گفت: «مقامات ایرانی حتا اگر هیچ کاری نکنند باید فورا محل این روزنامه نگاران را اعلام کنند و تضمین کنند که آنها شکنجه نشوند یا تحت اذیت و آزار دیگری قرار نگیرند و به خانواده ها و وکلایشان اجازه تماس با آنها بدهند. اگر مقامات محدودیت های غیرقانونی بر آزادی بیان ـ شامل حق روزنامه نگاران برای گزارش کردن رویدادها ـ را از میان برندارند، فقط می توانیم فرض کنیم که آنها می کوشند شواهد تعدی را پنهان و صدای اعتراض را بیشتر خاموش کنند.»