ترور و ربایش حداقل ۵۴۰ ایرانی توسط جمهوری اسلامی در خارج کشور
بنیاد حقوق بشری «عبدالرحمن برومند» در تازه‌ترین گزارش خود می‌گوید جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۵۷ تاکنون بیش از ۵۴۰ عملیات موفقیت قتل و آدم‌ربایی را نسبت به روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی در خارج از ایران انجام داده است.
در قسمتی از این گزارش که بهانه تلاش ماموران وزارت اطلاعات ایران برای ربایش «مسیح علی‌نژاد»، روزنامه‌نگار ساکن آمریکا منتشر شده، آمده است کشورهای همسایه ایران مانند عراق، ترکیه، پاکستان و منطقه خودمختار کردستان در عراق که «شفافیت و پاسخگو بودن» برای دستگاه‌های حکومتی آن‌ها در اولویت نیست، حملات بیشتری را نسبت به سایر کشورها تجربه کردهاند.
روز ۲۳ تیر ۱۴۰۰ خبر صدور کیفرخواست علیه چهار ایرانی از سوی وزارت دادگستری ایالات متحده آمریکا به اتهام تلاش برای ربودن مسیح علی‌نژاد و «چند روزنامه‌نگار و فعال سیاسی دیگر» منتشر شد. طبق اعلام دادگستری آمریکا، ماموران وابسته به وزارت اطلاعات ایران تلاش داشتند تا پس از ربایش مسیح علی‌نژاد، او را به قایق به کشور ونزوئلا منتقل و سپس با هواپیما به ایران بفرستند.
روزنامه‌نگاری که بنیاد برومند او را این‌گونه معرفی می‌کند: «خستگی‌ناپذیری او علیه حجاب اجباری، به بسیاری از زنان ایران این شهامت را داد که از این قانون تبعیض‌آمیز سرپیچی کنند. از سال ۱۳۹۳ تاکنون کارزارهای مختلف علی‌نژاد و تلاش‌های او جهت انعکاس صدای مادرانی که فرزندانشان در اعتراضات آبان ماه سال ۱۳۹۸ جان باختند، میلیون‌ها نفر را به صفحات شبکه‌های اجتماعی وی جلب نموده و خشم سران جمهوری اسلامی را نیز برانگیخته است.»
در ادامه این گزارش آمده است که ماموران امنیتی نظام جمهوری اسلامی ایران، در عراق ۳۰ فقره، در کردستان عراق ۳۸۰ فقره، در پاکستان ۳۰ فقره و در کشور ترکیه ۲۸ فقره نسبت به روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی ایرانی مرتکب قتل و آدم‌ربایی شده‌اند. همچنین کشورهای فرانسه، افغانستان و آلمان نیز در رده‌های بعدی از نظر تعداد حملات تروریستی نظام ایران قرار دارند.
بنیاد برومند می‌گوید نظام ایران علاوه بر کشورهای فوق، در کشورهای اتریش، سوییس، بریتانیا، سوئد، هلند، آمریکا، امارات، تاجیکستان، تانزانیا، آذربایجان، هندوستان، فیلیپین، لهستان و اسپانیا نیز بارها مخالفان و دگراندیشان ایرانی را به قتل رسانده است.
دکتر عبدالرحمن برومند، رییس وقت هیات اجرای نهضت مقاومت ملی ایران که حالا بنیادی به نام او توسط دخترانش اداره می‌شود، خود از اولین قربانیان حملات تروریستی ماموران نظام جمهوری اسلامی در خارج از خاک ایران بود. او که از روزهای اولیه استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران، در زمره منتقدین این نظام بود و از مرداد ۱۳۵۹ نهضت مقاومت ملی ایران را در فرانسه تاسیس کرد، روز ۲۹ فروردین ۱۳۷۰ در مقابل منزلش در پاریس توسط ماموران وزارت اطلاعات ایران با ضربات کارد به قتل رسید.
بنیاد عبدالرحمن برومند که حالا توسط رویا و لادن برومند اداره می‌شود، در جدیدترین گزارش خود گفته «اینکه جمهوری اسلامی ایران ید طولایی در اعمال خشونت با انگیزه‌های سیاسی در اقصی نقاط جهان دارد، چیز تازه‌ای نیست. از انقلاب ۱۳۵۷ به بعد، عوامل جمهوری اسلامی صدها حمله علیه پناهندگان در کشورهای مختلف به عمل آورده و چون در اغلب مواقع از هرگونه مجازاتی مصون بوده‌اند، این حملات را دائما تکرار کردهاند. مقامات جمهوری اسلامی ایران، نارضایتی‌های مردم و ناآرامی‌ها را با خشونت پاسخ می‌دهند.»
در این گزارش همچنین یادآور شده‌اند که کاهش حملات تروریستی توسط نظام جمهوری اسلامی ایران در اوایل دهه هشتاد خورشیدی، به این دلیل بوده که دادگاهی در آلمان روز ۲۱ فروردین ۱۳۷۶ حکم محکومیت چهار نفر را به جرم ترور سه نفر از رهبران کرد در رستوران «میکونوس» شهر برلین صادر کرده بود. دادگاه آلمان اعلام کرده بود؛ این مقامات عالی سیاسی جمهوری اسلامی بوده‌اند که دستور این قتل‌ها را از طریق «کمیته عملیات ویژه» صادر کردهاند. کمیته‌ای که «علی خامنه‌ای» رهبر نظام جمهوری اسلامی، «علی اکبر هاشمی رفسنجانی» رییس‌جمهور وقت و «علی فلاحیان» وزیر اطلاعات وقت از اعضای اصلی آن بودند. رای دادگاه میکونوس باعث شده بود تا کشورهای عضو اتحادیه اروپا در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۳۷۶ سفرای خود را از ایران فرا بخوانند.
در قسمتی دیگر از این گزارش آمده است: «توطئه اخیر ربودن مسیح علی‌نژاد، همگام است با سابقه چندین دهه ارعاب، قتل‌های فراقضایی و آدم‌ربایی دگراندیشان که هدف آن تضعیف گروه‌های سیاسی و مذهبی، ساکت کردن فعالان و روزنامه‌نگاران و جلوگیری از شکل‌گیری جنبش‌های موثر مخالفان حکومت در داخل و خارج کشور است. آنچه فعالان را نگران کرده، رخنه کردن دستگاه اطلاعاتی و امنیتی ایران در داخل آمریکا است. کشوری که به مدت سه دهه، هیچ‌گونه تلاشی برای ترور و آدم‌ربایی در آن گزارش نشده بود.»
بنیاد برومند می‌گوید هدف نقشه‌های ترور و ربایش دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران، طیف گسترده‌ای از شهروندان را شامل می‌شود که می‌توان از جمله آن‌ها به: «روزنامه‌نگاران، فعالین سیاسی، خداباوران، خداناباوران، سنی‌ها، کمونیست‌ها، دموکرات‌ها، ملی‌گریان و سلطنت‌طلبان» اشاره کرد.
نقشه بمب‌گذاری در اجلاس یکی از گروه‌های اپوزیسیون در تیر ۱۳۹۷ در پاریس، طرح آدم‌ربایی «حبیب‌الله سربازی» در تیر ۱۳۹۸ در ترکیه، قتل «احمد مولا نیسی» در آبان ۱۳۹۶ در هلند، قتل «ابراهیم صفی‌زاده» در خرداد ۱۳۹۸ در افغانستان، قتل «مسعود مولوی» در آبان ۱۳۹۸ در ترکیه و ربودن «روح‌الله زم» در مهر ۱۳۹۸ در عراق و سپس اعدام این روزنامه‌نگار، از جمله مهم‌ترین اقدامات تروریستی نظام ایران طی ۴ سال اخیر بوده است.
در پایان این گزارش آمده است: «روشنگری درباره حقایق کامل این نقض‌های آشکار که حق حیات و امنیت مخالفان و دگراندیشان را سلب نموده، اقدامی مهم و حیاتی برای پایان دادن به مصونیت از مجازات مسببان، و ترویج و حفاظت از حقوق بشر است. بنیاد برومند از هوشیاری مقامات ایالات متحده و شفافیتی که در اطلاع‌رسانی در این باب از خود نشان داده‌اند، استقبال می‌کند. عزم دستگاه قضایی بلژیک در محاکمه و محکومیت دیپلمات ایرانی «اسدالله اسدی» که در نقشه بمب‌گذاری در پاریس دخیل بوده نیز اطمینان‌بخش است. این اقدامات پیامی مهم به مقامات جمهوری اسلامی می‌دهد، اما برای متوقف ساختن آن‌ها تلاش‌های بیشتری لازم است.»
«اتخاذ تدابیر مقتضی به منظور جلوگیری از نقض حقوق بشر»، «انجام تحقیقات فوری، کامل و بی‌طرفانه»، «اتخاذ تدابیر لازم علیه افراد خاطی»، «ارائه دسترسی به دادرسی عادلانه، برابر و موثر به قربانیان» و «احقاق حق موثر در مورد قربانیان از جمله پرداخت غرامت» از مهم‌ترین درخواست‌های بنیاد حقوق بشری برومند از کشورهای مختلف دنیاست.