نامه سرگشاده زنان ایرانی و افغان، وکلای بین المللی و رهبران زنان جهانی که از کشورها خواسته اند تا جنایت آپارتاید جنسیتی را به رسمیت بشناسند
ما به عنوان ائتلافی متنوع از رهبران زن ایرانی و افغان، دست اندرکاران حقوق بین الملل، فعالان و سایر ذینفعان، از دولت ها می خواهیم که جنایت آپارتاید جنسیتی را برای مقابله و در نهایت پایان دادن به سیستم های آپارتاید جنسیتی که در حال حاضر در جمهوری اسلامی وجود دارد به رسمیت بشناسند. ایران و در افغانستان تحت حکومت طالبان.
جمهوری اسلامی ایران و طالبان در افغانستان اغلب به عنوان رژیم‌های «آپارتاید جنسیتی» به دلیل رفتارشان با زنان به‌عنوان شهروندان درجه دوم بر اساس قانون و سیاست توصیف می‌شوند. با این حال، استانداردهای آپارتاید در حقوق بین‌الملل که عمدتاً در قرن بیستم توسعه یافتند، برای پرداختن به آپارتاید نژادی طراحی شدند.
آپارتاید از کلمه آفریکانسی به معنای "جدا" گرفته شده است. این اصطلاح از آپارتاید آفریقای جنوبی متولد شد، و سیستم تفکیک نژادی و تبعیض نهادینه شده آن، که به دنبال ایجاد و حفظ سلطه سفیدپوستان آفریقای جنوبی بر سیاه پوستان آفریقای جنوبی بود. این سیستم در نهایت به پایان رسید، تا حدی به دلیل چندین دهه فشار و انزوای بازیگران بین المللی از طریق شرمساری و قطع روابط دیپلماتیک و اقتصادی.
در حالی که نمایانگر شکلی متمایز از آپارتاید در آفریقای جنوبی است، مؤلفه‌های جداسازی و انقیاد سیستماتیک که آپارتاید را می‌سازد، امروز در افغانستان و ایران وجود دارد. تحت حکومت طالبان، زنان در افغانستان از تحصیل، اشتغال در سازمان‌های غیردولتی و دولتی، و سفر در مسافت‌های طولانی بدون قیم مرد منع شده‌اند، در حالی که باید از قوانین پوشش شدید پیروی کنند. در جمهوری اسلامی ایران، زنان از بسیاری از رشته‌های تحصیلی، مسابقات ورزشی و اخذ گذرنامه و سفر به خارج از کشور بدون اجازه همسرشان منع می‌شوند. جان زنان و شهادت آنها بر اساس قانون به نصف مرد می ارزد و مجبورند حجاب اجباری داشته باشند. این ممنوعیت‌ها و نظام‌های حقوقی گسترده‌تری که به آن تعلق دارند، به دنبال ایجاد و حفظ انقیاد زنان در برابر مردان و دولت هستند.
با نگاهی به نمونه محکومیت آپارتاید توسط جامعه جهانی در آفریقای جنوبی، زنان ساکن در ایران و افغانستان خواستار پاسخ های بین المللی شده مشابهی برای پایان دادن به رژیم های آپارتاید جنسیتی هستند که در معرض آن هستند. به منظور تحقق کامل اهداف انقلاب تحت رهبری زنان در ایران و حمایت از سرپیچی شجاعانه زنان افغان که حقوقشان به طور وحشیانه سلب شده است، جامعه بین المللی باید به درستی آسیب های یک سیستم قانونی را که زنان در آن قرار دارند، بشناسد. به عنوان شهروندان درجه دوم رفتار می شود و این را نه تنها از طریق محکوم کردن بلکه از طریق اقدام مؤثر و هماهنگ تصدیق می کنند.
شرایط در جمهوری اسلامی ایران و تحت حکومت طالبان در افغانستان صرفاً موارد تبعیض جنسیتی نیست. در عوض، این سیستم‌ها جنگ افراطی‌تر، سیستماتیک‌تر و ساختاری‌تری را علیه زنان ایجاد می‌کنند که برای غیرانسانی کردن و سرکوب آنها با هدف تثبیت قدرت طراحی شده است.
خواسته های اصلی ما از دولت ها
- تقویت و تمرکز تجربیات زنان در ایران و افغانستان که تحت آپارتاید جنسیتی زندگی می کنند.
- برای محکوم کردن رژیم‌های آپارتاید جنسیتی در ایران و افغانستان، بیانیه‌هایی صادر کنید، قطعنامه‌هایی صادر کنید و سایر واکنش‌های سیاسی را شکل دهید.
- تعبیر حقوقی آپارتاید را بر اساس قوانین بین‌المللی و ملی تعبیر و/یا بسط دهید تا اشکال شدید تبعیض مبتنی بر جنسیت نهادینه شده را در بر گیرد.
امضاهای کلیدی
شیرین عبادی
برنده جایزه صلح نوبل
نجلا ایوبی
قاضی، یکی از بنیانگذاران پیمان هر زن
مهرانگیز کار
وکیل مدافع حقوق زنان و نویسنده
فوزیه کوفی
معاون اول زن پارلمان افغانستان
مسیح علینژاد
روزنامه نگار، فعال حقوق بشر
وحیده رحیمی
قاضی سابق، افغانستان
وکیل حقوق بشر شادی صدر
نازنین بنیادی
بازیگر و فعال حقوق بشر
وحیده امیری
مدافع حقوق زنان، افغانستان
آتنا دائمی
فعال حقوق بشر
کریما بنون
، استاد حقوق و گزارشگر ویژه سابق سازمان ملل در زمینه حقوق فرهنگی
شاران طبری
روزنامه نگار
رویا برومند
مدیر اجرایی مرکز عبدالرحمن برومند
لادن برومند
مورخ و فعال حقوق بشر
آذر نفیسی
نویسنده و فعال
آزاده پورزند
موسس و مدیر بنیاد سیامک پورزند
آسیه امینی
شاعر، نویسنده و فعال حقوق زنان
نازنین افشین جم مکی
فعال حقوق بشر
پشتنا دورانی
مدیر اجرایی LEARN، فعال افغان
نیرا کوهستانی
فعال حقوق مدنی افغانستان
گیسو نیا
وکیل حقوق بشر
نینا انصاری
نویسنده و مدافع حقوق بشر
آزیتا غنی زاده
بازیگر و فعال
زهرا جویا
روزنامه نگار و موسس رسانه رخشانا
هر ائتلاف پیمان زن
با بیش از 1700 مدافع
زهرا زیدی
موسس، اقدام برای افغانستان
کبری مرادی
وکیل حقوق بشر
موسسه پاراگون مینا شریف
جولیا پارسی
رهبر جنبش اعتراضی زنان افغانستان
نعیمه اسدی،
مدافع حقوق زنان، افغانستان
سودابه بیانی،
فعال حقوق زنان، افغانستان
هنرمند شیرین نشاط
نفیسه کابلی
رئیس انجمن زنان قاضی افغانستان
لیلی پورزند
کارشناس برابری جنسیتی
سپیده معافی
فعال و بازیگر
لیدا خاروتی سعید
موسس و رئیس سابق انجمن زنان قضات افغانستان
زهرا نادر
سردبیر زن تایمز
زبیده اکبر
زن مدافع حقوق بشر و افسر برنامه افغانستان برای آزادی اکنون
مترا مهران
مدافع حقوق زنان افغانستان
شیبا رئوفی
فعال مدنی و حقوق زنان
ناتاشا لطیف
وکیل حقوق بشر، مدافع استراتژیک برای حقوق بشر (SAHR)
حمیره امیری
وکیل حقوق بشر افغانستان
نازنین نور
بازیگر و فعال
موژان مارنو
بازیگر، نویسنده و فعال
نسیم پدراد
بازیگر و فعال
آکیلا راداکریشنان،
رئیس مرکز جهانی عدالت
مریم نمازی
یک قانون برای همه
ثریا فلاح
محقق و فعال حقوق زنان
گلی عامری
نماینده سابق آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل متحد
مریم خسروانی
موسس بنیاد زنان ایرانی آمریکایی
حوریا مصدق
مدیر شبکه تحلیل تعارض (CAN)
نهضت ورزشگاه های باز
برای ورود زنان ایرانی به ورزشگاه ها
مریم صافی
مدیر سازمان تحقیقات و مطالعات توسعه سیاست (DROPS)
نیلم راینا
استاد و بنیانگذار ائتلاف همبستگی افغانستان
رااخی شاه
رئیس اجرائیه، دایره
مهیا استوار
، فعال حقوق بشر، استادیار دانشگاه گالوی
فردین هاشمی
مدیر عامل و موسس مرکز مطالعات انکشاف افغانستان
روشن مشعل
فعال حقوق بشر زنان، افغانستان
فیروزه محمودی
موسس و مدیر اتحاد برای ایران
وکلای مرکز جهانی عدالت
در پیشبرد برابری جنسیتی و حقوق بشر
شبکه پناهندگی و مهاجرت گرجستان (GAIN)
حفاظت و توانمندسازی بازماندگان مهاجر از جنایت و آزار و شکنجه
سازمان مطالعات پالیسی و توسعه (DROPS)
سازمان افغانستان متعهد به تقویت اندیشه ها و ارزش های دموکراتیک است.
مالینی مهرا
، رئیس اجرایی، قانونگذاران گلوب
ماگدا زنون
زنان، کارشناس صلح و امنیت
نوشین سرکاراتی
وکیل حقوق بشر
هما سرشار
نویسنده، فعال
زینب سلبی
نویسنده، فعال
وی (ایو انسلر سابق)
نویسنده، فعال
علی یلماز
رئیس انجمن آموزش، فرهنگ و کمک های اجتماعی افغانستان در آنکارا
پروانه پایکان
وزیر مشاور و معاون سفارت افغانستان در فرانسه
لیلوما سدید
رئیس شبکه سازمان های دیاسپورای افغان در اروپا
رادا اکبر
هنرمند و فعال افغان
حمیرا ثاقب
مدیر سازمان خبرگزاری زنان افغان
خبرگزاری زنان افغان
گروه رسانه ای غیر انتفاعی که صدای زنان را در اخبار بالا می برد
ویزاکا دارماداسا
، رئیس انجمن زنان آسیب دیده از جنگ
موج مهدارا
بنیانگذار و مدیر عامل Kinship Ventures
مریم راید
موسس اتاق فکر زنان افغانستان
آنجلا مهری
فعال حقوق بشر
فریزه اکبری ابراهیمی
فعال حقوق زنان افغانستان
تمنا رضایی
فعال حقوق زنان
صابیرا اکبری
فعال و معترض حقوق زنان افغانستان
لینا احمدی
وکیل و معترض افغان
سمیه شیرزاد
فعال و معترض حقوق زنان افغانستان
علی نایبی
فعال و معترض حقوق زنان افغان
فهرناز حیدری
فعال و معترض حقوق زنان افغانستان
تارا گرمی
بازیگر و فعال
بازیگر و فعال نیوشا نور
شلا کوهستانی
فعال حقوق زنان افغانستان
زهرا میرزایی
فعال و معترض حقوق زنان افغانستان
زهرا محمدی حقپرس
موسس، تیم اتحاد و همبستگی زنان افغانستان
فاطمه قربانی
فعال حقوق بشر افغانستان
گلثوم زهرا
فعال حقوق بشر افغانستان
سیما نوری
رئیس کمیته امور زنان شورای جهانی هزاره ها
نیلوفر ایوبی
فعال و معترض حقوق زنان افغانستان
مونیسه
مبارز بنیانگذار جنبش زنان قدرتمند افغانستان
فوزیه وحدت
روزنامه نگار و فعال حقوق زنان
طاهره نصیری
فعال و معترض حقوق زنان افغانستان
عاطفه طیب
معاون سابق وزیر در امور پارلمانی افغانستان
Task Force Nyx
Women's NGO که برای آینده و آزادی زنان و دختران افغان مبارزه می کند.
یاسمین غیاثی
فعال و معترض حقوق زنان افغان
ملیحه ظفری
فعال جامعه مدنی
مریم شفیع پور
فعال حقوق بشر
اعظم جنگروی
فعال حقوق زنان
بنفشا یعقوبی
کمیسر سابق کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان