بنیاد عبدالرحمن برومند

عفو بینالملل امروز اعلام کرد مقامات ایران باید بلافاصله محل نگهداری فلاح حیدری، از اعضای اقلیت تحت ستم عرب اهوازی را آشکار کرده و وی را فورا و بدون و قید وشرط آزاد نمایند زیرا او تنها بهخاطر ارتباط خانوادگیاش با برادر و پسرش که درخارج از ایران فعال هستند تحت بازداشت بیضابطه قرار گرفته است. این سازمان هشدار دادهاست که ناپدیدسازی قهری ادامهدار این فرد از زمان دستگیریش در تاریخ 30 اردیبهشت 1400 ، او را در معرض خطر شدید شکنجه و سایر بدرفتاریها قرار داده است.

فلاح حیدری، 58 ساله، در تاریخ 30 اردیبهشت 1400 به صورت تلفنی به دفتر اطلاعات سپاه اهواز در استان خوزستان احضار شد و از زمان حضور در آن مکان دستگیر و بهمکانی نامعلوم انتقال داده شده است. از آن زمان، مقامات م حل نگهداری وی را مخفی نگه داشته و بدین ترتیب، او را تحت ناپدیدسازی قهری قرار دادهاند، امری که طبققوانین بینالمللی جرم محسوب میشود.

اما مکان بازداشتش ،» حالش خوب است « فلاح حیدری تنها اجازه یافت ه است تماسهای تلفنی چندثانیهای با خانوادهاش برقرار کرده و در این تماسها به آنها گفته است کهرا معلوم نکرده است. خانوادهی وی مکررا از مأموران دفتر اطلاعات سپاه و نیز دفتر ستاد خبری وزارت اطلاعات در اهواز درخواست کردهاند که اطلاعاتی درباره وضعیت قانونیو محل نگهداری او در اختیارشان بگذارند، اما مقامات از این امر خودداری کردهاند. مقامات همچنین از قبول داروهای تهیه شده توسط خانواده سرباز زده و گفتهاند که خودشانبه نیازهای پزشکی وی رسیدگی خواهند کرد. فلاح حیدری از مشکلا ت سلامتی متعددی، شامل بیماری قلبی، فشار خون بالا و دیابت رنج میبرد و رژیم غذایی خاصی را بایدرعایت کند.

یک روز پیش از ناپدیدسازی قهری فلاح حیدری، تعدادی مامور امنیتی و اطلاعاتی در حوالی ساعت 1 بعدازظهر به خانه او در اهواز یورش برده و وی و پسر 2۹سالهاش، صفاحیدری را بازداشت کردند. مأموران همچنین خانه او را گشته و تمامی تلفنهای همراه یافته شده را ضبط نمودند. به گفته یک منبع آگاه، این مأموران هیچ دستور گشت وضبط یا حکم جلبی ارائه نداده و هنگامی که دو پسر فلاح حیدری، صفا و بهاء حیدری، به این امر اعتراض کردند، اولی را کتک زده و دومی را به زمین انداخته و مورد ضرب وشتم قرار دادند.

متعاقبا، فلاح حیدری و پسرش صفا حیدری به مکانی نامعلوم منتقل شده و برای ساعتها تحت بازداشت و بازجویی قرار گرفته و سپس آزاد ش دند. طبق یک منبع آگاه، سوالاتاست، متمرکز » جنبش ملی دمکراتیک عرب الحواز « بازجوها بر فعالیتهای سیاسی برادر فلاح حیدری، عبدالرحمان حیدری که خارج از ایران ساکن بوده و سخنگوی گروهبودهاند. این گروه سیاسی خواهان خودمختاری اقلیت عرب اهوازی ایران است و با تاکید بر روشهای مسالمت آمیز از استقلال دفاع میکند. بازجویان همچنین از فلاح حیدریسوالاتی درباره عقاید و فعالیتهای مذهبی پسرش علاء حیدری پرسیدند؛ علاء حیدری چند سال پیش به دنبال تغییر مذهب خود از اسلام شیعی به اسلام سنی از ایرانگریخت و در خارج از کشور درخواست پناهندگی کرد و از آن زمان در فضای مجازی مشغول به تبلیغات مذهبی بوده است. طبق اطلاعات گردآمده توسط عفو بینالملل، فلاححیدری که معلمی بازنشسته است، شخصا فعالیت سیاسی نمیکند و صرفا بهخاطر فعالیتهای برادر و پسرش در خارج هدف قرار گرفته است. بازداشت و دستگیری بیضابطهفعلی وی در ادامهی سالها آزار و اذیت وی و یکی دیگر از برادرانش در ایران توسط مأموران وزارت اطلاعات است که از آنها خواستهاند عبدالرحمن حیدری و علا ء حیدری رابهمنظور توقف فعالیتهایشان تحت فشار بگذار ند یا هشدارهای مأموران وزارت اطلاعات مبنی بر تهدید به قتل یا آدمربایی و بازگرداندن قهری آنها به ایران را به آنها منتقلکنند.

در تاریخ ۹خرداد 1400 ، واحد اطلاعات سپاه پاسداران، دختر 15 ساله فلاح حیدری، به نام فیحا حیدری را از طریق تماس تلفن برای بازجویی احضار کرد. طبق یک منبعآگاه مصاحبه شده توسط عفو بینالملل، و ی علیرغم سن کمش توسط یک مرد بازجویی شد، بدون اینکه از حق خود مبنی بر داشتن همراهی یکی از والدینش یا فرد بزرگسالمناسب دیگری برخوردار شود. پس از گریستن وی به خاطر ترس و اضطراب، یک نگهبان زن وارد اتاق شده و طی بازجویی در آن جا مانده است. این بازجویی چندین ساعتهبر نحوه تماس وی و خانوادهاش با عمویش و برادرش در خارج از ایران و همچنین عقاید سیاسی و مذهبی خانواده متمرکز بوده است.

عفو بینالملل پیشتر نیز بازداشت و سایر انواع آزار و اذیت بستگان مدافعان حقوق بشر، خبرنگاران و مخالفان را بهمنظور ایجاد وقفه در فعالیتهای این گروه از افراد مستندسازیکرده است. این رویه شامل مدافعان حقوق بشر، خبرنگاران و مخالفان ساکن در خارج از ایران هم شده است.

اعضای اقلیت عرب اهوازی ایران از تبعیضهای نهادینهشده رنج میبرند که دسترسی برابر آنان به آموزش، استخدام، اشتغال، مسکن مناسب و مناصب سیاسی را محدود کردهاست. ادامه عدم سرمایهگذاری کافی در استان خوزستان از سوی حکومت مرکزی، منجر به گسترش فقر و حاشیهسازی در این منطقه شده است. علیرغم درخواستهای مکرربرای تکثر زبانی، فارسی تنها زبان آموزش در سطح ابتدایی و متوسطه در این استان باقی مانده است.