بنیاد عبدالرحمن برومند

دانیال زین‌العابدینی، نوجوان ایرانی، به دلیل جرمی که در زمان ۱۷ سالگی او رخ داده، در معرض خطر اعدام در زندان مهاباد قرار دارد.
قوانین بین‌المللی، بدون استثنا، صدور حکم مرگ برای اشخاصی را که در زمان وقوع جرم کمتر از 18 سال سن داشته‌اند ممنوع می‌کند.
اعدام کردن این زندانی به معنی نقض «کنوانسیون حقوق کودک» و «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» است، معاهداتی که ایران هم از جمله کشورهای امضاکننده‌ی آن‌ها است.
دانیال زین‌العابدینی، که در حال حاضر ۱۸ سال سن دارد، در پی محکوم شناخته شدن در مورد مشارکت در قتل یک نفر، با همکاری چهار جوان دیگر، در ۱۳ خرداد ۱۳۹۷ در یک دادگاه رسیدگی به جرایم نوجوانان، در شهر مهاباد در استان آذربایجان غربی، به مرگ محکوم شد.
دادگاه درخواست وکیل دانیال زین‌العابدینی برای صدور حکم جایگزین اعدام برای او، به دلیل برخوردار نبودن وی از رشد کافی عقلی، را رد کرده است. در حکم صادرشده استدلال شده است که اگرچه این زندانی «از نظر سنی کمتر از سایر متهمان است [سایر متهمان همگی در زمان وقوع جرم بین 18 تا 20 سال سن داشته‌اند]، لیکن نحوه‌ی گفتار و دفاعیات و استدلال وی نشان می‌دهد حداقل از نظر عقلی از سایر متهمان رشیدتر بوده است.»
دیوان عالی کشور در ۵ آبان ۱۳۹۷ حکم مرگ را مورد تأیید قرار داده و درخواست اعاده‌ی دادرسی را رد کرده است. فرایند قضایی که به محکومیت دانیال زین‌العابدینی منجر شده نامنصفانه و قویاً ناقض اصول رسیدگی قضایی به جرایم نوجوانان بوده است؛ این زندانی در کل دوره‌ی بازداشت پیش از محاکمه از دسترسی به وکیل برخوردار نبوده و از اظهاراتی که بدون حضور وکیل کرده بوده علیه او در دادگاه استفاده شده است.