بنیاد عبدالرحمن برومند

جمعی از زندانیان زندان مرکزی زاهدان طی نامه‌ای در پاسخ به صحبت‌های رییس قوه قضاییه و اذعان وی به بلاتکلیفی بسیاری از پرونده‌ها، بی اعتمادی خود را نسبت به وعده‌های وی اعلام کردند. آنها در نامه خود نمونه‌هایی از زندانیانی ارایه می‌دهند که به صورت میانگین بیش از سه سال است در بلاتکلیفی به سر می‌برند. آنها در نامه خود دلیل این اطاله دادرسی را ناکارآمدی اداری و عدم اهتمام قضات در رسیدگی به پرونده‌ها می‌دانند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، جمعی از زندانیان محبوس در زندان مرکزی زاهدان طی نامه ای خطاب به ابراهیم رییسی، رئیس قوه قضائیه، رسیدگی به وضعیت زندانیان بلاتکلیف را خواستار شدند.

آنها در بخشی از این نامه ضمن ابراز بی اعتمادی به وعده‌های اعلام شده از سوی این مقام قضائی تاکید کردند: “حرف آسان و عمل سخت است. در میان حرف‌هایتان به طولانی بودن رسیدگی به پرونده‌ها اشاره شد. متاسفانه با این حرفتان نمک به زخم ما زندانیان پاشیدید و آمار بالای بلاتکلیفی‌ها، ذهن ما را فورا به خود مشغول کرد. در همان سال‌های اولیه، آقای لاریجانی رییس سابق قوه قضاییه هم به همین شیوه شعارهای زیادی دادند و دل بسیاری از زندانی‌ها مثل امروز شاد شد. اما آقای رییسی باید بدانید ملتی که تاریخ نخواند محکوم به تکرار اشتباه است”.

نویسندگان این نامه پس از اشاره به پرونده برخی از زندانیان بلاتکلیف، خطاب به مدافعان حقوق زندانیان از آنها برای بازتاب دادن مشکلات خود درخواست یاری کرده اند.

متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته است در ادامه می‌آید:

“سلام ما زندانیان مظلوم از پشت میله‌های سرد زندان را پذیرا باشید

بابت سخنرانی گرم آقای سید ابراهیم رییسی در روز جمعه ۶ اردیبهشت ماه ۹۸ رو به دوربین و رسانه‌ها، باید به وی گفت که حرف آسان و عمل سخت است. در میان حرف‌هایتان به طولانی بودن رسیدگی به پرونده‌ها اشاره شد؛ متاسفانه حرفتان نمک به زخم ما زندانیان پاشیدید و آمار بالای بلاتکلیفی‌ها ذهن ما را فورا به خود مشغول کرد. در همان سال‌های اولیه آقای لاریجانی رییس سابق قوه قضاییه هم به همین شیوه شعارهای زیادی دادند و دل بسیاری از زندانی‌ها مثل امروز شاد شد. اما آقای رییسی باید بدانید ملتی که تاریخ نخواند محکوم به تکرار اشتباه است.

بگذارید از زندانی‌هایی صحبت کنیم که در زندان مرکزی زاهدان بالای حداقل سه سال در بلاتکلیفی محض به سر می‌برند و هیچگونه رسیدگی به پرونده آنها نمی‌شود. در کمال تعجب هربار که به دادگاه می‌روند، یا قاضی در مرخصی بسر می‌برد، یا به دلایل نامعلوم دادگاه به جلسات بعدی موکول می‌شود و یا قضات بین شعبات جابه‌جا می‌شوند. این مسئله در چند سال اخیر به امری معمول در زندان زاهدان در مرکز استان سیستان و بلوچستان بدل شده است و هر قاضی جدید، می‌گوید باید پرونده را از ابتدا مطالعه کنم، من در جریان پرونده نیستم و بهانه‌هایی از این قبیل. مطالعه پرونده و آشنایی قاضی جدید با پرونده خود یک سال به طول می‌انجامد و سپس ۷ الی ۹ ماه جهت رسیدگی به پرونده طول می‌کشد. در همین حال بسیار محتمل است که ناگهان همین قاضی نیز جابه‌جا شده و این دور باطل باز تکرار شود. در این میان متهم برای چندین سال سرگردان است.

قبل از هر چیز در نظر بگیرید شعبه‌های ۱۰۱ و ۱۰۲ کیفری دادگاه انقلاب زاهدان مهمترین و بیشترین پرونده‌ها را در دستور کار خود دارند و حتی به اعتراف یکی از قاضی‌های شعبه ۱۰۱وی هر سال به ۵۰۰ پرونده رسیدگی می‌کند.

در ادامه به تعدادی از زندانیان که به عناوین مختلف در بلاتکلیفی به سر می‌برند، اشاره می‌کنیم:

زندانی فرهاد اربابی ۲۵ ساله، به مدت ۵ سال است که به اتهام قتل در زندان به سر می‌برد و پرونده وی طی این ۵ سال هر بار در شعبات مختلف دست به دست می‌شود.

عثمان گرداله  ۲۷ ساله که از حدود ۶ است به اتهام قتل بلاتکلیف به سر می برد. جالب این است که وی تبرئه شده، اما هنوز در زندان است. مجتبی کلنگی ۲۶ ساله هم بعد از حدود ۶ سال با بلاتکلیفی زندانی است.

مولوی عبدالرحیم کوهی و مولوی امین الله بلوچی نزدیک به ۴ سال است به اتهام اقدام علیه امنیت ملی در بلاتکلیفی بسر می‌برند.

زندانیان اصغر سنچولی، هاشم سنچولی، اسماعیل سنچولی، محمد کیخواه، آرش پورینه، نعمت براهی، امید ایثاری همگی با هم به اتهام محاربه و سرقت مسلحانه نزدیک به ۵و نیم سال است بلاتکلیف هستند و طبق معمول قاضی مرخصی است و یا پرونده شان در شعبات مختلف جابجا می‌شود.

هشت نفر از اهالی روستای نصیرآباد شهرستان سرباز به نامهای ابوبکر بهرام زهی، نجیب الرحمان رییسی، مصیب وطن خواه، امین بلوچ زهی، ابوبکر ملازهی، ادریس بلیده، بشیر بلیده و محمد عامر زهی و چهار نفر دیگر که ۳ ماه پس از دستگیری آزاد شدند. این هشت نفر به مدت ۴ و نیم سال حتی با تعیین وثیقه ۵ میلیاردی هنوز هم در وضعیت بلاتکلیف هستند، هر بار جلسه دادگاه به بعد موکول شده و هیچ قاضی ای به آنها حکم نمی‌دهد. در واقع چون هیچ مدرکی دال بر گناه کاری آنها وجود ندارد.

ابوبکر رستمی، سجاد بلوچ و بنده چاکرزهی بعد از آنکه حکم اعدام آنها در دیوان عالی کشور شکسته شد، نزدیک به ۴ سال است که به صورت بلاتکلیف در زندان محبوس هستند.

زندانی نورالدین کاشانی به اتهام معاونت در قتل و اقدام علیه امنیت ملی نزدیک ۶سال است در بلاتکلیفی کامل به سر می‌برد و هیچگونه مدرکی دال بر گناه کاری وی وجود ندارد. فاصله هر جلسه دادگاه وی یک سال طول کشیده و هر بار نیز یا قاضی عوض شده و یا پرونده به شعبه دیگری ارجاع شده است. اینطور است که ۵ و نیم سال در بلاتکلیفی بسر می‌برد. خیلی از زندانیان دیگر هستند که هیچ کس فریاد آنان را نمی‌شنود تا به مشکلاتشان رسیدگی کنند و یا دست کم از بلاتکلیفی رهایشان کند.

برای همین است که ما از زندان مرکزی زاهدان از شما مدافعان زندانیان مظلوم می‌خواهیم که صدای ما را به گوش امثال رئیسی‌ها و لاریجانی‌ها برسانید تا از شعار به شعور برگردند.

از طرف جمعی از زندانیان زندان مرکزی زاهدان / اردیبهشت ۹۸

حمزه ریگی، نورالدین کاشانی، بشیر احمد حسین زهی، عابد بمپوری، حسن دهواری، الیاس قلندر زهی، عبدالباسط دهانی، عبدالحمید کیازهی، عبدالصمد عود، محسن قنبر زهی، عبدالله قنبر زهی، علم قنبر زهی، ابوبکر رستمی، سجاد بلوچ، دنزو چاکر زهی، محمدعلی آذر، داوود عزیزی، محمد عزیزی، عبدالحمید میر بلوچ زهی، علی بمپوری، محمود کلکلی، امید ایمانی”.