بنیاد عبدالرحمن برومند

از حدود ۶۱۰۰ اعدام انجام شده توسط مقامات قضایی ایران از سال ۱۳۸۹ تا کنون، دست‌کم ۱۴۵ نفر افغانستانی بوده اند- بر طبق قوانین ایران، این افراد شامل مهاجرانی که از کشور افغانستان وارد ایران شده‌اند و همچنین فرزندان دارای پدر افغانستانی صرفنظر از کشور محل تولدشان می‌شود. براساس آمار رسمی منتشر شده، تعداد افغانستانی‌های مقیم ایران حدود ۵/۲ میلیون نفر تخمین زده می‌شود. فعالان مدنی گزارش می‌دهند که افغانستانی‌های ساکن ایران با تبعیض‌های غیررسمی و محدودیت‌های رسمی دولتی در زمینه اشتغال، آموزش و اقامت مواجه هستند.

محمود ۲۴ سال دارد و در حال حاضر در بخش ولسوالی کوهسان در استان هرات افغانستان زندگی می‌کند. مقامات قضایی ایران برادرش رحیم را با اتهام مواد مخدر اعدام کرده‌اند. متن پیش رو بخشی از مصاحبه با ایشان در اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ است:

رحیم برادر بزرگم بود. من در تهران کار می‌کردم که باخبر شدم که رحیم در مرز دوغارون به اتهام قاچاق مواد مخدر دستگیر شده است. مدتی در زندان تربت جام زندانی بود و بعد از اینکه دادگاه تشکیل شد او را به زندان وکیل آباد مشهد انتقال دادند. تا جایی که به خاطر دارم فقط یک بار دادگاهی شد. متأسفانه بعد از دو سال برادرم اعدام شد.

ما وضیعت اقتصادی خوبی نداشتیم و پولی نداشتیم که برای برادرم وکیل مدافع بگیریم. چون وضع مالی ما خوب نبود، هیچ کس به ما کمکی نکرد.

برادرم در زندان با یک نفر دوست شده بود. شبی که قرار بود برادرم اعدام شود، شماره تماس خانه را به دوست خود داد و از او خواست که با ما تماس بگیرد و خبر اعدامش را به ما بدهد. پدر خانم‌اش بعد از شنیدن این خبر به زندان رفت و جنازه برادرم را تحویل گرفت و او را در بهشت زهرای مشهد به خاک سپرد. دولت ایران اجازه نداد که ما جنازه برادرم را به افغانستان منتقل کنیم.

رحیم، صاحب دو فرزند، یک دختر و یک پسر است. همسرش اکنون خانه پدرش زندگی می کند. گاهی ما خرج و مخارجشان را پرداخت می‌کنیم و گاهی پدرش مخارج زندگیش را می‌پردازد. فرزندانش امسال تازه به مکتب رفتند. وقتی برادرم اعدام شد، دخترش ۲ ساله و پسرش تازه به دنیا آمده بود. اکنون هم نمی‌دانند که پدرشان اعدام شده است. شاید اگر بزرگ‌تر شوند از مردم یا بچه‌های اقوام بشنوند که برای پدرشان چه رخ داده است.

هیچ نهادی نیز نه از ایران و نه از افغانستان در این باره کمکی به ما نکرد.

حرفی با دولت ایران ندارم، چرا که ایران و حکومتش قانون خود را پیاده می‌کند و حرف کسی را گوش نمی‌کند و خودش هر که را که بخواهد اعدام می‌کند. در این کشور افراد بسیاری اعدام می‌شوند.