بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
ترویج مدارا و عدالت به کمک دانش و تفاهم
کمیسیون‌های حقیقت و آشتی

کمیسیون حقیقت : اکوادور

انستیتوی صلح ایالات متحده / ترجمه بنیاد برومند
انستیتوی صلح ایالات متحد
۱۷ خرداد ۱۳۸۹
گزارش

 

زمینه‌ها: در سال ١٩٧٩، حاکمیت از دست نظامیان به دست حکومتی غیرنظامی و ریاست جمهوری بازگشت، اما نظام یکه‌تازی و نقض حقوق بشر همچنان پابرجا ماند. از سال‌ ١٩٨٤ تا ١٩٨٨، دولت رئیس جمهور لئون فبرس کوردرو سیاست سرکوب علیه جنبش دانشجویی و جنبش‌های اجتماعی مخالف حکومت را به پیش برد. دستگیری‌های خودسرانه، شکنجه، قتل‌های فراقضایی و ناپدیدی‌های قهریرواج یافت.

کمیسیون حقیقت قبلی (١٩٩٦) به نام "کمیسیون حقیقت و عدالت" که مأموریت یافته بود دربارۀ موارد نقض حقوق تحقیق کند، بدون اینکه کار خود را به اتمام برساند منحل شد. در سال ٢٠٠٧ رئیس جمهور وقت رافائل کوره‌آ، کمیسیون دیگری را به نام "کمیسیون حقیقت برای جلوگیری از بی‌کیفری" ایجاد کرد. ماده ١ از شرح وظایف کمیسیون، مقرر می‌دارد که این کمیسیون به ویژه در مورد موارد نقض حقوق در دوران ریاست جمهوری فبرس کوردرو (١٩٨٤ تا ١٩٨٨) تحقیق کند.

منشور: پرزیدنت رافائل کوره‌آ دلگادو در سوم مه ٢٠٠٧، کمیسیون را براساس توافقنامۀ وزارتی شمارۀ ٣٠٥ و امضای مشترک وزیر امنیت داخلی و خارجی، و وزیر دارایی ایجاد کرد.

مأموریت: کمیسیون حقیقت برای جلوگیری از بی‌کیفری مأموریت یافت با تحقیق و روشن ساختن موارد نقض حقوق بشر در سال‌های ١٩٨٤ تا ١٩٨٨ و «دیگر زمان‌ها»، از بی‌کیفری جلوگیری کند. علاوه بر این، به کمیسیون اختیار داده شد که قربانیان را شناسایی کند، برنامه‌ای برای جبران خسارت آنان تهیه نماید، توصیه‌هایی برای اصلاح نهادهای دولتی ارائه دهد، و عاملان نقض حقوق را مشخص سازد.

ساختار و اعضای کمیسیون: کمیسیون حقیقت برای جلوگیری از بی‌کیفری دارای چهار عضو برگزیده از سوی رئیس جمهور بود: سه مرد و یک زن. به علاوۀ دو فعال حقوق بشر، یک وکیل و پدر دو نفر که در سال ١٩٨٨ ناپدید شده بودند. ریاست کمیسیون بر عهدۀ خواهر الزی مونژ (راهبه) بود که از سوی کمیته‌ای مرکب از افراد مرتبط با قربانیان، فعالان حقوق بشر و نمایندگانی از دولت پشتیبانی می‌شد.

گزارش: گزارش کمیسیون در ٧ ژوئن ٢٠١٠ منتشر شد. متن کامل گزارش در وبسایت کمیسیون در دسترس است.

 

نتایج

 

جمع‌بندی:

 

  • در دوران حکومت لئون فبرس کوردرو نقض شدید حقوق بشر به صورت سیستماتیک و سراسری از سوی پلیس ضد تروریست اعمال می‌شد. قتل‌های فراقضایی، شکنجه، بازداشت خودسرانه و خشونت‌های جنسی از جمله این موارد بود.
  • کمیسیون به این نتیجه رسید که دولت در میزان تهدیدهای ناشی از گروه‌های برانداز عامدانه مبالغه می‌کرد.
  • دولت‌های بعدی در سال‌های ١٩٨٨ تا ٢٠٠٨ نیز حقوق بشر را نقض کرده اند.
  • کمیسیون مشخص کرد که ٤٥٦ نفر در دوران ٢٤ سالۀ مورد تحقیق، قربانی أنواع نقض حقوق بشر از قبیل قتل فراقضایی، شکنجه، و خشونت جنسی شده اند.

توصیه‌ها

  • کمیسیون در کل ١٥٥ توصیه حول محور رضایت، ترمیم، اعادۀ حیثیت، جبران خسارت قربانیان و تضمین عدم تکرار نقض حقوق ارائه کرد.
  • کمیسیون توصیه کرد که مرکزی برای جبران خسارت و نیز تحقیقات بعدی، پیگرد، و مجازات ناقضان حقوق بشر تشکیل شود.
  • کمیسیون توصیه کرد که طرح لایحۀ قانون جبران خسارت و پیگیری توصیه‌های کمیسیون در گزارش نهایی درج شود. این لایحه در ٨ ژوئن ٢٠١٠ تسلیم پارلمان شد.
  • کمیسیون نام ٤٥٨ متهم به جنایت علیه بشریت را در اختیار مقامات قضایی گذاشت و خواستار تحقیقات قضایی و برگزاری محاکمه شد.

 

منابع: نگاه کنید به منابع در متن انگلیسی.