بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
ترویج مدارا و عدالت به کمک دانش و تفاهم
قربانیان و شاهدان

نامه مادران بازداشت شدگان به اتهام "اراذل و اوباش" به مسئولين کشور

مادران تعدادی ازبازداشت شدگان
۱ مرداد ۱۳۸۶
نامه

به شرايط بسيار خشن نگهداری فرزندانمان رسيدگی کنيد!

عده ای از مادران متهمانی که با عنوان "اراذل و اوباش" بازداشت و حکم اعدام خود را دريافت کرده اند خطاب به آيت الله خامنه‌ای و آيت الله شاهرودی، احمدی نژاد و ... نامه ای ارسال کرده و خواهان رسيدگی قانونی پرونده فرزندان خود شدند. اين خانواده‌ها در نامه‌ خود تاکيد کرده اند که اصراری بر برائت و بيگناهی فرزندان خود نداشته و تنها خواستار رسيدگی عادلانه اين پرونده ها هستند.

ميثم لطفی، یکی از متهمین است که محکوم به اعدام شده. اجرای حکم پس از اعتراض عمومی و فشار وکلای او، شیرین عبادی و عبدالفتاح سلطانی، معلق شد. لطفی پيش از اين در پرونده‌ای مرتبط با (حرکت دانشجویی) ۱۸ تير بازداشت و ۶ ماه در زندان اوين گذرانده بود.


متن کامل نامه خانواده های اين متهمان به شرح زير است:

احتراما ما خانواده های زندانيان متهم به عنوان "اراذل و اوباش" که از اواسط ارديبهشت ۱۳۸۶ به طرز خشونت بار و اهانت آميزی بازداشت شده اند (که تصاوير آن در رسانه‌ها، مطبوعات و تلوزيون جمهوری اسلامی ايران وسيعا انتشار يافت) بدين‌ وسيله دادخواهی خود را خدمت آن جناب تقديم می کنيم.

گرچه ممکن است در ميان صدها فرد بازداشت شده افراد بيگناهی باشند، اما ما در اين نامه در مقام قضاوت نيستيم و حتی حکم بر برائت فرزندان خود نمی دهيم و حداقل در‌خواستمان که درخواستی مشروع و قانونی است، رعايت تمامی موازين دادرسی عادلانه و قوانين رسمی جمهوری اسلامی درباره اين متهمان است. قانون دادرسی نحوه احضار، بازداشت، بازجويی و محاکمه را دقيقا مشخص کرده است و هر متهمی حق دارد وکيل داشته باشد و در شرايط بدون ترس و وحشت و فشار بازجويی و محاکمه شود و پس از صدور حکم حق اعتراض به رای دادگاه و فرجام خواهی را دارد.

فرزندان ما اگر جرمی هم مرتکب شده باشند تمام مسئولان انتظامی و قضايی طبق قوانين جمهوری اسلامی ايران مکلف هستند با آنها برابر قانون رفتار کنند. اما در رابطه با آنها متاسفانه هيچ يک از موازين قانونی از ابتدا تا انتها رعايت نشده است و حتی اجازه حضور وکلای معرفی شده خانواده‌ها را در پرونده نداده اند. اين متهمان در محاکمه ای که ما نمی دانستيم در چه شرايطی بوده و يا بنابر اطلاع دقيق و مستند عده‌ای از خانواده ها که موفق به ديدار با متهمان شده اند در شرايط سخت شکنجه بوده است موم شده اند يا در آستانه دريافت حکم محکوميت هستند.

اگر فرزندان ما قانون شکنی کرده باشند، آيا اين شيوه بازداشت و محاکمه و محکوميت هم نوعی ديگر از قانون شکنی نيست؟ قانون‌شکنی از سوی هرکسی که باشد جرم و غيرقابل دفاع است، چه فرزندان ما باشند چه مجريان و درست اندرکاران امور.

با کمال تاسف عده‌ای از همين متهمان با چنين وضعی به اعدام نيز محکوم شده اند و حکم تعدادی از آنان اجرا شده است.

بايد به کدام مرجع پناه ببريم و دادخواهی کنيم؟ از آن مقام محترم استدعا داريم در اسرع وقت نسبت به شرايط بسيار خشن نگهداری زندانيان رسيدگی کنند. عده ای از مسئولان قضايی و انتظامی تا کنون به صراحت اعلام کرده اند که قرار نيست اين افراد زندان راحتی داشته باشند و سختگيری‌ها و خشونت ها را تائيد کرده اند. استدعا داريم علاوه بر رسيدگی به شرايط زندان و محل نگهداری اين افراد در خصوص رعايت موازين قانونی دادرسی نيز اهتمام ويژه ورزيده و در احکام ناشی از دادرسی‌های مخدوش تجديد نظر کند.

اين متهمان در هر صورت فرزندان همين کشور هستند و از همه اقدامات انسانی و قانونی که فارغ از ديدگاه فرد نسبت به اين متهمان است، پيشاپيش قدردانی می کنيم و هر لحظه انتظار مساعدت شما و ياری شما به اين دادخواهی را داريم.

رونوشت به:

دفتر مقام معظم رهبری
دفتر رياست قوه قضائيه
دفتر رياست جمهوری
رئيس مجلس شورای اسلامی
رئيس دادگستری تهران
انجمن دفاع از حقوق زندانيان
کميسيون حقوق بشر اسلامی
مطبوعات و خبرگزاری های کشور