بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
ترویج مدارا و عدالت به کمک دانش و تفاهم
کانون مدافعان حقوق بشر

وضعیت حقوق بشر در ایران در ماه فروردین ۱۳۹۴ : محرومیت اجتماعی و ناامنی اقتصادی فقرا را به خودسوزی رسانده است

کانون مدافعان حقوق بشر
کانون مدافعان حقوق بشر
۳ اردیبهشت ۱۳۹۴
گزارش

کانون مدافعان حقوق بشر در ادامه گزارش‌های ماهانه خود به بررسی‌ وضعیت حقوق بشر در ایران در فروردین ماه 1394 پرداخت.
کانون مدافعان حقوق بشر که ریاست آن‌ بر عهده شیرین عبادی است در گزارش خود با اشاره به خودسوزی یونس عساکره- جوان ایرانی ساکن خرمشهر- اعلام کرده است که حوادثی اینگونه می‌توانند نشان دهنده گسترش فقر و مهم‌تر از آن، نبود عدالت در جامعه باشند.
این سازمان مردم نهاد همچنین براساس آمارهای رسمی که از قرار داشتن بیش از یک چهارم جمعیت ایران در زیر خط فقر حکایت دارند و همچنین شتاب نرخ تورم، معتقد است که کاهش سطح رفاه عمومی، باعث تنزل سطح کیفیت زندگی مردم ایران به ویژه دهک‌های پایین درآمدی شده که تداوم این وضعیت، آسیب‌های اجتماعی بسیاری را به همراه داشته است. 
از همین‌رو کانون مدافعان حقوق بشر در گزارش خود اعلام کرده است که محرومیت اجتماعی و ناامنی اقتصادی، فقرا را به خودسوزی رسانده است.
این سازمان مردم نهاد در ادامه گزارش خود با تأکید بر لزوم گسترش چتر تأمین اجتماعی توسط دولت، از سیاست یک بام و دو هوا در چگونگی برخورد با افرادی مانند یونس عساکره که شهروند ایرانی هستند و کمک‌های ارسالی به برخی کشورها انتقاد کرده است. 
در گزارش کانون مدافعان حقوق بشر که به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر می شود، همچنین در سه بخش "حقوق مدنی و سیاسی و فرهنگی"، "حقوق اقتصادی و اجتماعی" و "میراث فرهنگی و محیط زیست" به بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران پرداخته شده است. 
به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، متن گزارش ماه فروردین 1394 کانون مدافعان حقوق بشر که در دوم اردیبهشت ماه 1394منتشر شده، به شرح زیر است:

گزارشی مختصر از وضعیت حقوق بشر در ایران در ماه فروردین 1394

مقدمه
دومین روز سال نوی ایرانی با خبر درگذشت یونس عساکره آغاز شد. آقای عساکره، جوان ایرانی ساکن خرمشهر بود که با دستفروشی امرار معاش می‌کرد. او در پی ممانعت مأموران شهرداری از داشتن دکه دستفروشی از فرط استیصال خود را در آخرین ماه سال 1393 آتش زد. پس از این حادثه، مردم او را به بیمارستانی در همان شهر منتقل کردند اما آقای عساکره پس از چند روز به‌دلیل نبود امکانات درمانی به بیمارستانی در تهران منتقل شد. متأسفانه معالجات دیرهنگام، مؤثر واقع نشد و او فوت کرد.
البته خودکشی در اثر فقر و استیصال، فقط منحصر به یونس عساکره نبوده بلکه اتفاق‌های مشابه دیگری نیز در مناطق مختلف ایران رخ داده است؛ گویی محرومیت اجتماعی و ناامنی اقتصادی فقرا را به خودسوزی رسانده است.
پس این حوادث می‌توانند نشان دهنده گسترش فقر و مهم‌تر از آن، نبود عدالت در جامعه باشند.
در کنار این موضوع می‌توان به کمبود امکانات پزشکی در شهرستان‌ها اشاره کرد که یونس‌هایی به دلیل این کمبودها جان داده‌اند.
این در حالی است که آمارهای برخی مراکز پژوهشی از بازماندن سالانه بیش از یک میلیون کودک ایرانی از تحصیل به علت فقر اشاره دارند.
آمارهای رسمی نیز حکایت از آن دارند که بیش از یک چهارم جمعیت ایران، زیر خط فقر به سر می برند. این نکته زمانی بهتر خود را نشان می‌دهد که بر اساس اعلام معاون وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ماه‌های پایانی سال 1393، خط فقر برای خانواده چهار نفره، یک میلیون تومان می‌شود اما حداقل دستمزد کارگران 712 هزار تومان در ماه برای سال 1394 تعیین شده است.
از سوی دیگر اگرچه شتاب نرخ تورم در طول یک سال و نیم گذشته کاهش محسوسی داشته است- یعنی از بالای 40 درصد به کمتر از 16 درصد رسیده است- اما همچنان بالا و دو رقمی است. پس ایران از جمله کشورهایی است که بالاترین نرخ تورم را تجربه می کند. 
به اعتقاد کارشناسان اقتصادی، تورم ظالمانه ترین مالیاتی است که دولت‌ها از فقرا می‌گیرند.
در کنار نرخ تورم که معنای آن، کاهش قدرت خرید مردم ایران است، اقتصاد ایران از نرخ رشد اقتصادی اندک رنج برده و نرخ بیکاری، بهبود قابل ملاحظه‌ای نداشته است.
به‌این‌ترتیب کاهش سطح رفاه عمومی، باعث تنزل سطح کیفیت زندگی مردم ایران به ویژه دهک‌های پایین درآمدی شده که تداوم این وضعیت، آسیب‌های اجتماعی بسیاری را به همراه داشته است. به‌گونه‌ای که براساس تأکید مشاور رییس جمهوری ایران، بدتر شدن شرایط رفاهی خانوارها از سال 1386 به بعد، به یکی از دغدغه‌های اقتصاد ایران تبدیل شده است.
از همین‌رو گسترش چتر تأمین اجتماعی که خواسته مردم است، می‌تواند از حوادثی مانند آنچه‌که برای یونس عساکره روی داد، جلوگیری کند.
اما متأسفانه شواهد نشان از آن دارد که گویی در ایران، یونس و یونس‌ها فراموش شده‌اند. این در حالی است که شاهد کمک‌های ارسالی حکومت ایران به سوریه، لبنان، عراق، یمن و برخی کشورهای افریقایی هستیم که نشان از همدلی حکومت ایران با مردم محروم و ستمدیده جهان و به بهانه حمایت از شیعیان دارد. در اینجا صحبت از این هزینه‌ها و میلیاردها دلاری نیست که صرف برنامه‌های هسته ای ایران شده است- که بحث دیگری طلب می کند- اما سخن بر سر یک بام و دو هوا است. اگر رفاه و درمان و تجهیز مدارس برای کشورهایی چون یمن، سوریه و لبنان تجویز می شود، چرا مردم ایران را از آنها محروم می دارند؟ اگر باید زخمی‌های یمنی بلافاصله پس از درگیری‌ها در این کشور به ایران اعزام و در بیمارستان‌های تهران مداوا شوند، چرا انتقال یونس عساکره به بیمارستانی در تهران برای درمان با کندی انجام شد؟ 
در گزارش ماه فروردین 1394 همچنین خلاصه ای از وضعیت نقض حقوق بشر در ایران در فروردین ماه ۱۳۹4 در پی می آید. این گزارش بر مبنای اطلاعاتی است که در سایت ها و رسانه های مختلف درج شده و صحت آن به احراز رسیده است و در سه بخش و به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر می شود. 

وضعیت حقوق بشر در ایران در ماه فروردین 1394 
بخش اول – حقوق مدنی، سیاسی و فرهنگی 

الف- وضعیت فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی 
1) در این ماه حدود 31 نفر بازداشت شدند که بازداشت شدگان عبارتند از: حسین یزدی- فعال سیاسی-، محمدرضا نکونام- پژوهشگر دینی-، علیرضا هاشمی- فعال فرهنگی-، آرام زندی و فواد زندی- 2 فعال کارگری. مصطفی عزیزی- نویسنده و تهیه کننده‌ تلویزیون- نیز در روزهای پایانی سال 1393 بازداشت شده است که خبر این بازداشت در فروردین ماه منتشر شد.
از سوی دیگر برخی خبرها از بازداشت نظام صادقی- فعال کارگری-، منیژه صادقى، شهاب موسوی و مجید کعبی- 3 فعال مدنى-، رحیم یزدی و وحید ابوالقاسمی- 2 وبلاگ‌نویس-، عابد رئیسی- شهروند بلوچ-، حاتم عبیات، مسلم خسرجى، احمد مرمضى، سالم عطشانى، هادى مروانى، مالک شاخى، محمود سوارى، باسم بترانى، مصطفى حیدرى و ریاض فارس- 10 شهروند اهوازی-، احمد سبهان حزباوى- فعال فرهنگی-، عباس سیف زاده، مهدی عبدالهی، سعید حیدری، یاشار قلندری، هنگامه تقوی، محمد قدیمی، اسحاقی و واهیک، - 8 نوکیش مسیحی- حکایت دارند. همین منابع از بازداشت مصطفی محمدی اردهالی- فعال سایبری- در روزهای پایانی سال 1393 خبر داده‌اند که خبر این بازداشت در فروردین ماه منتشر شد.
لازم به تذکر است که چند نفر از افراد بازداشت شده پس از چند روز با تودیع وثیقه بصورت موقت تا روز محاکمه از زندان آزاد شدند. 
2) فرحناز میثاقیان- شهروند بهایى- برای گذراندن یک سال حبس، ریبوار عبداللهی- فعال کارگری- برای گذراندن یک سال حبس، مهران اسلامی- شهروند بهایی- برای گذراندن یک سال حبس، ایمان رشیدی- شهروند بهایی- برای گذراندن سه سال حبس و شبنم متحد- شهروند بهایی- برای گذراندن دو سال حبس بازداشت و به زندان منتقل شدند. ایمان رشیدی همسر شبنم متحد است. همچنین احکام تبعید محمدعلی شمشیرزن، محمدعلی صادقی، ابراهیم بهرامی، محسن اسماعیلی، کاظم دهقان، محمدعلی دهقان و حمید آرایش- 7 درویش گنابادی- اجرا شد.
3) جاوید فخریان- فعال سیاسی- به سه سال و نیم حبس، محسن بیگلر بیگی- فعال سیاسی- به دو سال حبس، ابراهیم فیروزى- نوکیش مسیحى که در زندان به‌سر می‌برد- مجدداً به ۵ سال حبس و عباس لسانى- فعال مدنى- به یک سال حبس محکوم شدند. همچنین یدالله صمدی و اقبال شبانی- 2 فعال کارگری- هر یک به 5 ماه حبس که برای 5 سال به حالت تعلیق درآمده است و 30 ضربه شلاق محکوم شدند. از سوی دیگر خبرگزاری کار ایران (ایلنا) وابسته به دولت ایران از صدور حکم یک سال حبس تعزیری و شلاق برای پنج کارگر معدن چادرملو خبر داد.
همچنین براساس اخبار منتشر شده فرامرز نجفى، حسین نجفى، فایق نجفى، کریم زمانى، عبدالله بدوى، ناصر بدوى، محمود جانگو، عبدالناصر محمدپور، مولود حسینى، ناجى تموزاده، فریدون ابراهیمى، رضا ایوبى، رمضان سبزى، على اهرم، گلناز آهنگ خوش و بشیر صالحى- 16 فعال سیاسی- به حبس‌های بین 7 ماه تا 2 سال و مسعود سیدطالبی، فرید اکرمی پور، فریبرز کاردارفرد، مسعود قاسمخانی و امیر گلستانی- 5 فعال سایبری- به ۷ سال حبس و مهدی ری شهری- فعال سایبری- به ۵ سال حبس و رویا صابری نوبخت- فعال سایبری و تبعه ایرانی و بریتانیایی- به حبس محکوم شدند.
4) از آزادی سعید رضوی فقیه- روزنامه‌نگار و فعال سیاسی- با وجود پایان دوره محکومیت، ممانعت به‌عمل آمده است.
5) امیر هوشنگ عراقی و افسانه هجرتی- 2 فعال فرهنگی و درویش گنابادی- برای چند ساعت بازداشت و بازجویی شدند. همچنین مؤسسه‌ای که این دو نفر در آنجا مشغول به فعالیت بودند و منزل آنان، بازرسی شد.
6) کوروش زعیم- عضو جبهه ملی ایران- به شعبه ١۵ دادگاه انقلاب احضار شد. سعید (رحیم) جعفرى- فعال مدنى- به دادسرا احضار شد. 
7) وثیقه ۵٠ میلیون تومانى مهرداد احمد زاده- فعال فرهنگى- از سوى دادگسترى ضبط شد.

ب- وضعیت حقوق فرهنگی 
1) دبیر و خبرنگار گروه قضایی خبرگزاری میزان- وابسته به قوه قضاییه- در پی انتشار پیام تسلیت وزیر دادگستری به محمد خاتمی- رییس جمهوری اسبق- به‌مناسبت درگذشت مادرش از کار اخراج شدند.
2) اجرای اپرای عروسکی «سعدی» به خاطر حضور تک‌خوان زن در پی حمایت نشدن از سوی مقام‌های مسئول در برابر تهدیدهای گروه‌های فشار، لغو شد. 
3) هیات منصفه دادگاه مطبوعات، مدیر مسئول هفته نامه «متن» را مجرم تشخیص داد.

پ- سایر موارد نقض حقوق بشر
1) در این ماه حداقل تعداد 26 نفر اعدام شدند. اسامی اعدام شدگان که نام کامل برخی از آنان مشخص نشده است ولی مقام های قضایی یا رسانه های وابسته به دولت ایران یا سایت های خبری اعدام آنها را تأیید کرده اند، به شرح زیر است: دو نفر در جیرفت در آخرین روزهای سال 1393 در ملاء عام و «مرتضی»، «نعیم»- تبعه افغانستان-، «شهروز»، «بهرام» و «صفدر» در زندان رجایی شهر اعدام شدند. رسانه‌های وابسته به دولت ایران اتهام این افراد را قتل عمد عنوان کردند. «شاهین» در مهریز و در ملاء عام و «منوچهر غفوری»، «عیسی علی زهی» در بندرعباس اعدام شدند. مقام قضایی اتهام این افراد را قتل عمد عنوان کرد. «شهاب کریمی»، «حمید فرجلو»، «حسن ابولحسنی»، « طالب نبی زاده»، «احمد ملکی زاده»، «شهرام قلی پور»، «سعید پورمحمد» و «اصغر امیری» در کرج و «نعمت الله.ن»، «محمد.ل»، «محمود.س» و «محمود.س» در اراک اعدام شدند. مقام قضایی اتهام این افراد را حمل و نگهداری مواد مخدر اعلام کرد. «رشید.د» در شیراز و درملاء عام اعدام شد. مقام قضایی اتهام این فرد را محاربه از طریق شرکت در سرقت مسلحانه اعلام کرد.
همچنین برخی خبرها از اعدام افرادی به‌نام‌های امیر قائمى در زابل ، بهرام اشتری، عاطف رنجبر، کریم سادات و ولی نجف نیا در مراغه به اتهام حمل و نگهداری مواد مخدر حکایت دارند. 
2) شیوا داداش‌زاده، همسر زندانی سیاسی علی رضایی در پی خبر رسانی در خصوص وضعیت همسرش از محل کارش اخراج شد.
3) وضعیت زندانیان سیاسی هم چنان ناگوار گزارش می شود، به گونه ای که تعدادی از آنان مانند محسن میردامادی بیمار هستند که نسبت به درمان و معالجه آنها اقدامی جدی صورت نگرفته است. همچنین سید سراج (امیر محمد) میردامادی که باید عوارض ترکش‌های باقی مانده از جنگ ایران و عراق در بدنش کنترل شود، در پی اجبار مقام‌های زندان برای پوشیدن لباس زندان و زدن دستبند، از اعزام به بیمارستان خودداری کرد.
4) منزل کرامت امیرى- شهروند بهایی- توسط مقام‌های مسئول بازرسی شد.
5) علیرضا رسولى و خضر رسول مروت از زندان ارومیه به زندان مهاباد منتقل شدند. لازم به توضیح است که این انتقال‌ها بدون ذکر علت مشخص و خلاف آیین نامه امور داخلی زندان‌ها صورت گرفته است.
6) مقام‌های مسئول از دفن جسد آقای مروتی- شهروند بهایی- در تبریز جلوگیری کرده و جسد را بدون اطلاع خانواده در شهری دیگر دفن کردند.
7) پلیس از برگزاری مراسم یادبود برای سمیه مهری- قربانی اسیدپاشی- ممانعت به‌عمل آورد.

بخش دوم – حقوق اقتصادی و اجتماعی 
1) وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از دو برابر شدن نرخ بیکاری زنان نسبت به مردان خبر داد.
2) وزیر آموزش و پرورش از استاندارد نبودن یک سوم مدارس کشور خبر داد که نیاز به بازسازی دارند.
3) حسن شمس‌الدین، ابراهیم حیدری، محمدرضا باقرزاده، محمود حیدری، محمدرضا ابراهیمی، کاظم اسماعیلی، کاظم غلامی، محمدمهدی نبی‌زاده، اسماعیل بابایی، وحید شفیعی، علی فروزانی، ابوذر ایزدی، امیر حسنی، علی اکبر حسنی‌پور، ایمان حاجی عبدلی و محسن حیدری- 16 کارگر معدن کوشک بافق- از محل کار خود اخراج شدند.
4) خبرگزاری کار ایران (ایلنا) وابسته به دولت ایران از ممانعت کارفرما از ورود ۵۰۰ کارگر پتروشیمی تبریز به این کارخانه خبر داد.

بخش سوم- میراث فرهنگی و محیط زیست 
اخبار منتشر شده از میراث فرهنگی و محیط زیست در فروردین ماه نیز همچنان نشان از نامناسب بودن وضعیت این حوزه دارد. در این خصوص از جمله می توان به تعلل حکومت در پاکسازی مناطق آلوده به مین‌های زمینی و مواد منفجره باقی مانده از هشت سال جنگ ایران و عراق اشاره کرد که هر ماه باعث کشته یا مصدوم شدن تعدادی از شهروندان می‌شود. جبار همتی- سرباز-، پوریا نصیری- نظامی- دو فردی هستند که بر اثر انفجار مین در سقز مجروح شدند. همچنین آرزو طهمورث منش- شهروند-، مهدی خانان، ضیاء الدین محمدی، سامان کریمی، عباس کنعانی و علی مرادی-۵ مأمور هنگ مرزی- بر اثر انفجار مین در قصر شیرین کشته شدند.

خاتمه 
کانون مدافعان حقوق بشر در پایان گزارش ماه فروردین 1394 اعلام می‌کند که براساس اصل 29 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، برخورداری از تأمین اجتماعی و خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبت‌های پزشکی، حقی همگانی است. همچنین اصول دیگری از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تأمین نیازهای اساسی شامل مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت و درمان و فراهم آوردن امکانات کار برای همگان را از حقوق ملت و وظایف دولت می‌داند.
بنابراین دولت موظف است که طبق قوانین، از محل درآمدهای عمومی، چنین خدمات و حمایت‌هایی را برای تک تک افراد کشور فراهم کند.

شیرین عبادی 
رییس کانون مدافعان حقوق بشر
دوم اردیبهشت ماه ۱۳۹۴