بنیاد عبدالرحمن برومند

ژنو (۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۲) – گروهی از کارشناسان مستقل حقوق بشر سازمان ملل متحد، امروز مقامات ایرانی را به آزادی فوری هفت رهبر جامعه بهایی که به عنوان یاران شناخته می‌شوند فراخواند با نزدیک شدن به پنجمین سالگرد بازداشت آنها در ۳۰ آبان ۱۳۸۷ که خودسرانه اعلام شده بود توسط کارگروه سازمان ملل در مورد بازداشت‌های خودسرانه.

احمد شهید گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران گفت «دولت ایران باید تعهد خود را به آزادی مذهب از طریق آزادی فوری و بدون قید و شرط این زندانیان عقیدتی نشان بدهد»، «ظاهرن این پرونده‌ها نشان دهنده ناتوانی در حفاظت از محاکمه با استانداردهای عادلانه است و آزادی مذهب در ایران را به طور کلی به خطر می‌اندازد.»

در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷، مقامات در تهران فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی، و وحید تیزفهم را دستگیر کردند. هفتمین رهبر بهایی، مهوش ثابت در ۱۵ اسفند ۱۳۸۶ در مشهد دستگیر شد. آنها باهم گروه ملی اداری تک کاره‌ای به نام یاران را برای ایرانیان بهایی را تشکیل دادند. بنابر گزارش مقامات آن ها را بیش از ۲۰ ماه است که در حبس نگه داشته‌اند بدون اتهام و محدودیت شدید در دسترسی آن‌ها به وکیل.

در مرداد ۱۳۸۹‌ آن‌ها حکم ۲۰ سال زندان را دریافت کردند بر اساس اتهامات جاسوسی، «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی به قصد به خطر انداختن امنیت ملی» و «مفسد فی‌الارض». در ماه بعد حکم آن‌ها طبق گزارش به ۱۰ سال کاهش یافت ولی در اسفند ۱۳۸۹ دادگاه حکم ۲۰ سال زندان اولیه را دوباره برقرار کرد.

الحاجی ملیک ساو کارشناس حقوق بشر که رئیس کارگروه بازداشت خودسرانه است گفت «این هفت بهایی فقط به خاطر مدیریت امور مذهبی و اداری جامعه خود زندانی شده‌اند». «این افراد پس از دادگاه‌هایی محکوم شدند که ضمانت‌های محاکمه عادلانه‌ معین شده توسط قوانین بین‌الملل را رعایت نکرده بود.»

قانون اساسی ایران به صورت رسمی چهار دین را به رسمیت شناخته و محافظت می‌کند: اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی. بهایی‌ها به نوبه خود خارج از حفاظت‌های قانون اساسی داخلی قرار می‌گیرند. بدنه سازمان ملل، از جمله کمیته حقوق بشر سازمان ملل، به صورت مکرر ابراز نگرانی کردند از قوانین تبعیض آمیزی که بهایی‌ها را از تشکیل نهادهای مذهبی، ورود به دانشگاه‌ها و دستیابی به مشاغل بخش عمومی در ایران محدود می‌کند

گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد آزادی مذهب یا عقیده ، هاینر بییلفلت، هشدار داد «بهایی‌ها در ایران با محدودیت‌های متعددی برای توانایی خود در پرستش آزادانه روبرو هستند». «من دوباره به دولت ایران، به عنوان عضوی از ميثاق‌ بين‌المللی حقوق‌ مدنی و سياسی، یادآور می‌شوم که تاجایی که آزادی مذهب در نظر باشد، نمی‌تواند تفاوتی میان گروه‌های مورد علاقه یا غیر مورد علاقه قائل شود.»

آقای بییلفلت تاکید کرد «ایران باید اطمینان بدهد که بهاییان و دیگر اقلیت‌های به رسمیت شناخته نشده می‌توانند به اعتقادات خود عمل بکنند بدون ترس و مانع».

کارشناس مستقل سازمان ملل در مورد مسائل مربوط به اقلیت‌ها، ریتا ایزاک، خاطر نشان کرد که بهاییان بزرگترین اقلیت مذهبی غیرمسلمان ایران است. «وجود آن‌ها و هویت مذهبی آنان باید محافطت بشود تحت اعلامیه سازمان ملل در مورد اقلیت‌ها»، او تاکید کرد، «در غیر این صورت، حق آنها برای ابراز و عمل کردن آزادنه به مذهب خود بدون دخالت یا هرگونه تبعیضی ممکن است که نقض بشود».

بنابر گزارشات صدها بهایی برای اعمالی از جمله سازماندهی تجمعات مذهبی و دفاع از حق تحصیل دستگیر شدند. گزارشگر ویژه در مورد ایران در گزارش* اسفند ۱۳۹۱ خود به شورای حقوق بشر سازمان ملل اشاره کرد که از ابتدای آن سال حداقل ۱۱۰ بهایی زندانی بودند در کشور.

آقای شهید گفت «پس از پنج سال، من نگران هستم که نه تنها یاران به صورت ناعادلانه‌ از آزادی خود محروم می‌شوند بلکه تمامی بهاییان در ایران در صورت فعال شدن در جامعه خود به طور فزاینده‌ای در خطر دستگیری قرار دارند». گزارشگر ویژه، جامعه جهانی از جمله رهبران مذهبی در سرتاسر جهان را به پیوستن به درخواست تجدید نظر از دولت ایران برای آزادی رهبران بهایی فراخواند.

(*) گزارش کامل را ببینید: http://www.ohchr.org/Documents/HRBodies/HRCouncil/RegularSession/Session22/A-HRC-22-56_en.pdf