بنیاد عبدالرحمن برومند

٥ تیرماه، رئیس پلیس فتا شهر همدان اعلام کرد که " گرداننده صفحه‌ای در یکی از شبکه‌های اجتماعی، که اقدام به توهین به مقدسات و ائمه (ع) نموده بود" شناسایی و بازداشت شده است.

گزارشگران بدون مرز امروز نمی‌تواند تعداد دقیق بازداشت شدگان و هویت آنها را تائید کند. سایت کلمه نزدیک به اصلاح‌طلبان اعلام کرده است " تا کنون حدود ۲۰ نفر از استان‌های مختلف کشور دستگیر شده اند... اکثر این جوانان دانشجو هستند. بازجوها خانواده‌های دستگیرشدگان را تهدید کرده است که “اگر موضوع را رسانه‌ای کنید برای فرزندان شما مشکلات بیشتری ایجاد می‌شود.”

بنا بر اطلاعات جمع‌آوری شده از سوی گزارشگران بدون مرز، مرکز بررسی جرایم سازمان یافته، وابسته به سپاه پاسداران انقلاب به شکل فعال در شناسایی و دستگیری وب‌نگاران دخالت دارد. بسیاری از بازداشت شدگان هم اکنون در بندهای ٢٤٠ تحت کنترل سپاه پاسداران و برخی دیگر در بندهای ٢٠٩ در کنترل وزارت اطلاعات، زندان اوین بسر می‌برند.

٦ تیر ماه یاشار خامنه دانشجوی ایرانی که در اروپا به تحصیل مشغول است در وبلاگی، شرحی از مصایبی که از سوی ماموران امنیتی ایران بر او خانواده‌اش رفته بود، منتشر کرده است. " پنج هفته است که پدرم گروگان وزارت اطلاعات است. چرا که نه وکیل دارد، نه پرونده‌ای تشکیل شده و نه اینکه حق ملاقات با خانواده را دارد. تنها جرمش این است که پدر من است. چند روز پس از دستگیری پدر، مادرم با من تماس گرفت و گریه کنان و شیون کنان گفت که می خواهند پدرت را اعدام کنند و سپس خواهرم گفت که بر اساس خواسته وزارت اطلاعات، باید از خودت فیلم بگیری و ابراز ندامت کنی و برای آنها بفرستی. من نیز به خاطر خانواده ام تن به چنین خواسته ای دادم، اما مامورین وزارت اطلاعات علی رغم اینکه به خواسته آنها تن در دادم، پدرم را رها نکردند. حتی دریغ از سر سوزنی کاهش فشار بر روی خانواده من! در آخرین تماسی که با مادرم داشتم مطلع شدم که او را هم تهدید به دستگیری کرده اند و گفته اند خودش را هم به زودی پیدا می کنیم و به سزای اعمالش می رسانیم. خواسته ای که وزارت اطلاعات ایران دارد این است که صفحه ی فیسبوک «کمپین یاد آوری امام نقی به شیعیان» بسته شود و من نیز اطلاعات ایمیل و وبلاگم را به همراه مشخصات سایر اعضای فعال در اختیارشان بگذارم و خودم هم در نهایت به ایران برگردم."

نخستین بار نیست که جمهوری اسلامی ایران خانواده‌های روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران تبعیدی را برای تحمیل خواسته‌های خود تهدید می‌کند.استیو کورن، مدیر رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی و آرمان مستوفی، مدیر رادیو فردا در تاریخ ١٠ خرداد اعلام کردند " اعمال فشار بر نزدیکان کارکنان رادیو فردا بیش از یک سال است که آغاز شده است و تا کنون در مجموع ۱۰ خانواده درگیر آن بوده‌اند. خانواده‌های را تهدید کرده‌ و خواسته‌اند تا ارتباط خود را با نزدیکانشان در رادیو فردا قطع کنند و در مواردی نیز از خانواده‌ها خواسته‌اند تا به نزدیکانشان در رادیو فردا بگویند از همکاری با این رسانه دست بکشند و به ایران بازگردند "

در مهر ماه سال گذشته پیتر هاروکس، مدیر سرویس جهانی بی بی سی اعلام کرده بود که در پی پخش مستندی از بی بی سی فارسی در باره زندگی ایت‌الله خامنه‌ای " ماموران دولت ایران به بازداشت، بازجویی و ارعاب خویشاوندان کارکنان ایرانی بی بی سی دست زده‌اند (..) گذرنامه‌هایی توقیف و خانه هایی تفتیش شده و افرادی هدف ارعاب و تهدید قرار گرفته‌اند و از خویشان کارکنان ما خواسته شده است که از کارکنان بی بی سی بخواهند از حضور در برنامه‌های تلویزیون بی بی سی فارسی خودداری کنند، به ایران بازگردند و یا به طور مخفیانه، اطلاعاتی را در مورد بی بی سی در اختیار ماموران دولت ایران قرار دهند . " در همین زمان یکی از روزنامه‌نگاران شبکه فارسی بی بی سی که خواهرش در ایران بازداشت شده بود، از سوی بازجویان وزارت اطلاعات از طریق اینترنت بازجویی شده بود.

گزارشگران بدون مرز در این باره اعلام می کند: " دین‌سالاری حاکم بر ایران غرق در فساد و بحران، همه‌ی درها را بر روی آزادی عقیده و بیان بسته است، به بهانه‌ی " توهین به مقدسات اسلامی" مذهب را به ابزاری برای سرکوب هر بحث و انتقاد تبدیل کرده است.

« گزارشگران بدون مرز از روش‌های ناسنجیده و حقیر به‌کار گرفته شده از سوی رژیم تهران، برای اعمال فشار بر رسانه‌ها و اینترنت در ایران و همچنین خارج از کشور، را تکان دهنده می‌داند و محکوم می‌کند. امروز حتا آنهایی که از سرکوب‌های کور جمهوری اسلامی ایران به کشورهای دمکراتیک گریخته‌اند در امان نیستند.

جامعه جهانی باید به این رویدادها واکنش نشان دهد. ما از ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل می‌خواهیم به شکل علنی آدم ربایی و گروگان گیری خودسرانه‌ و اعمال فشار بر خانواده و نزدیکان معترضان را بعنوان جنایت ارتکاب شده از سوی دولت ایران محکوم کند. »