بنیاد عبدالرحمن برومند

جناب آقای دکتر "احمد شهید"
گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
درود یک خانواده رنج دیده کرد ایرانی را پذیرا باشید

ما، خانواده "انور حسین پناهی"، فعال مدنی دربند کرد، طی این نامه، سعی بر این داریم که مختصری از رنجهایی که به ناحق، بر خانواده امان رواداشته شده را برایتان بازگوو کنیم:
رنجها از آنجا آغاز شد که "انور حسین پناهی"، فعال مدنی ایرانی، فرزند ارشد خانواده و دارای همسر و سه فرزند، چهار سال قبل به جرمی ناکرده، دستگیر، زندانی، شکنجه و محکوم به اعدام شد. اگرچه به واسطه حمایت نهادهای حقوق بشری، کارزار جهانی و همینطور پیگیریهای فعالان در اتحادیه اروپا، حکم اعدام وی در دادگاه تجدید نظر جمهوری اسلامی لغو و به شش سال زندان تخفیف یافت.
پس از بازداشت "انور"، "اشرف" فرزند دوم خانواده که در تهران شاغل و کمک خرج پدر پیر این خانواده بود، پس از صدور حکم اعدام برای انور، کار خود را به سنندج منتقل کرد و وضعیت پرونده انور و پسر خاله اش را که هر دو محکوم به اعدام شده بودند پیگیری مینمود.
اما متاسفانه "اشرف" در تاریخ ۱٣٨۷/۷/۶ در حین عزیمت به تهران، و در حالی که حامل مدارکی دال بر بی گناهی برادر بزرگش "انور" بود، توسط افراد ناشناسی به قتل رسید. با از دست دادن اشرف که تنها نان آور خانواده خود و برادرش بود ضربه جبران ناپذیری را هر دو خانواده متحمل شدند که تبعات آن با صدور حکم اعدام برای "انور" نیز بیشتر شد.
از سوی دیگر ماموران وزارت اطلاعات دولت جمهوری اسلامی، سال گذشته، برادر هجده ساله "انور" را نیز به خاطر دنبال کردن پرونده اش، بازداشت کرده و به دنبال شکنجه جسمی و به منظور اخذ اعتراف تلویزیونی، از ناحیه چشم دچار پارگی شدید شده و بر اثر آن بینایی یکی از چشم های خود را دست داده است.
اینها همه در حالی رخ داده که بارها و بارها پدر انور، که در آستانه ی هفتاد سالگی قرار دارد، و مادرانور و حتی خواهران انور، به اداره ی اطلاعات فراخوانده شده و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته اند.
جناب آقای احمد شهید
پرسش ما از جنابعالی به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل آن است که در کجای دنیا فردی را به خاطر فعالیت های فرد دیگر دستگیر می کنند؟
اتهام تمام دختران و پسران خانواده ما در ایران، بخاطر حضور و مبارزات سیاسی دو فرزند دیگر خانواده، در خارج از ایران است. دو فرزندی که به خاطر اعتقاداتشان، راه مبارزه سیاسی با حکومت جمهوری اسلامی را درپیش گرفته و به آن دلیل که چنین مجالی در داخل کشور برایشان باقی نمانده، به ناچار در خارج از ایران به فعالیتهایشان ادامه می دهند. اما سوال اساسی اینجاست که چرا باید دیگر اعضای خانواده را، به جرمی ناکرده، محاکمه و مجازات کرد؟
هم اکنون "انورحسین پناهی"، فعال سرشناس سیاسی و مدنی کرد، که هم کنون در زندان مرکزی سنندج بسر میبرد، دچار خونریزی و عفونت کلیه شده و در در وضعیت وخیم جسمانی قرار دارد. نامبرده تاکنون چندین بار به بهداری زندان منتقل شده است و علیرغم آنکه پزشک بهداری زندان به وی گفته که باید به بیمارستان منتقل شده و در آنجا تداوی اش ادامه یابد اما مسئولین زندان از انتقال اش جلوگیری کرده اند.
گفتنی است نامبرده در هنگامی که در بازداشتگاه اطلاعات شهر "قروه"/ کردستان ایران/ بسر میبرد از ناحیه دنده دچار شکستگی شده و مدت سه سال است که دچار عفونت "کلیه" و "روده" شده اما همواره از سوی مسئولین زندان مورد بی توجهی قرار گرفته است. از طرف دیگر، "انور حسین پناهی" که چندی پیش از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود، اکنون در آستانه پرونده سازی و ایراد اتهامات جدید از سوی اداره اطلاعات قرار گرفته است.
در این شرایط ما فریاد مظلومیت و دادخواهی خود را به گوش شما می رسانیم، چرا که بر این باوریم شما گزارشگر ویژه سازمان ملل هستید و می توانید صدای کسانی را که از بیداد به تنگ آمده به گوش این نهاد بین المللی برسانید.
باشد تا این ندای مظلومیت خانواده ما که در چند سال اخیر لحظه ای آرامش و آسایش را به خود ندیده ایم به گوش جهانیان برسد.
با سپاس و امید به اقدامات فوری و موثر حضرتعالی

خانواده انور حسین پناهی زندانی سیاسی کرد ایرانی

رونوشت:
دیدبان حقوق بشر
به خانم ناوی پیلای
سازمان گزارشگران بدون مرز
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی