بنیاد عبدالرحمن برومند

عفو بین الملل از اعطای «جایزه بهداشت جهانی و حقوق بشرِ جاناتان مَن»
(Jonathan Mann Award for Global Health and Human Rights)
به دو برادر دکتر کامیار و دکتر آرش علایی استقبال می کند. عفو بین الملل پس از دستگیری آنها در ایران در تیر ۱۳۸۷ پیکاری را برای آزادی آنها به راه انداخت.

دکتر کامیار علایی و برادرش دکتر آرش علایی که هر دو از متخصصان پیشگیری و مداوای اچ آی وی و ایدز هستند پیش از محاکمه بدون دسترسی به وکیل ماه ها در بازداشت به سر بردند و سپس در محاکمه ای ناعادلانه در ژانویه ۲۰۰۹ (دی ۱۳۸۷) به اتهام «همکاری با یک دولت متخاصم» به ترتیب به سه سال و شش سال زندان محکوم شدند. در دادگاه مدارک محرمانه ای ارایه شد که برادران علایی مجاز به دیدن یا مخالفت با آنها نبودند. گمان می رود دستگیری آنها با روابطشان با دانشگاهیان خارجی و سازمان های جامعه مدنی از جمله در امریکا مرتبط باشد. هر دو آنها متخصصان بسیار مورد احترام ایدز هستند که فعالیت سیاسی نداشته اند. عفو بین الملل و سازمان های متعدد بهداشت و حقوق بشر این دو نفر را زندانیان وجدانی می دانند که اصلا نباید زندانی می شدند و خواهان آزادی بی قید و شرط آنها شده اند.

در ماه مه ۲۰۰۹، گروه تحقیق سازمان ملل در مورد بازداشت های خودسرانه به این نتیجه رسید که بازداشت دکتر آرش و دکتر کامیار علایی «خودسرانه و در مغایرت با ماده های ۹، ۱۰، ۲۵ و ۲۶ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده های ۹، ۱۴، ۱۸، ۱۹ و ۲۲ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که جمهوری اسلامی ایران عضو متعاهد آن است.» این گروه همچنین به این نتیجه رسید که «بازداشت پزشکان نامبرده خلاف ماده های ۱۲ و ۱۳ میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و اصل های ۱-۱۱، ۲-۱۷ و ۱-۱۸ مجموعه اصول حمایت از تمام افراد در مقابل تمام اشکال بازداشت و زندان» است و از مقامات ایران خواست فورا اقدامات لازم برای چاره جویی انجام دهند.

گرچه حکم زندان دکتر کامیار علایی به پایان رسیده و او آزاد است، دکتر آرش علایی هنوز در تهران در زندان به سر می برد و عفو بین الملل به تاکید خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط او و داشتن اجازه برای از سرگیری کار مهم خود است.

جایزه جاناتان مَن به کار ارزشمند کامیار علایی و برادرش آرش علایی برای ارایه رسیدگی لازم به اشخاص مبتلا به اچ آی وی در ایران ارج می گذارد و هر دو دکتر باید آزاد باشند تا دانش خود را در خدمت اشخاص مبتلا به اچ آی وی به کار گیرند.

مشکل پایدارِ اچ آی وی و گزارش های پی در پی در باره زندانیان بیمار که از رسیدگی مناسب پزشکی در ایران محروم هستند ـ و در بعضی موارد در مرگ آنها نقش بازی می کند، مثل مورد هدی صابر که گویا پس از ضرب و شتم به دست ماموران زندان و کوتاهی آنها از ارایه رسیدگی مناسب در پی اعتصاب غذا در اعتراض به نقض حقوق بشر، در روز 22 خرداد 1390درگذشت ـ تاکیدی بر این ضرورت است که پزشکان در ایران به جای این که به اتهام های ساختگی سیاسی زندانی شوند باید برای پرداختن به حرفه پزشکی آزاد باشند.

اطلاعات پیشینه ای
جایزه بهداشت جهانی و حقوق بشرِ جاناتان مَن به افتخار شخصیتی مهم در مبارزه علیه فقر، بیماری و بی عدالتی اجتماعی جهانی در قرن بیستم اعطا می شود. دکتر مَن که در سقوط هواپیما در سال ۱۹۹۸ درگذشت، مدیر موسس برنامه ویژه ایدز سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۰ ـ ۱۹۸۶) و مدافع فعال بهداشت و حقوق بشر بود.