بنیاد عبدالرحمن برومند

عفو بین الملل فهرست : م-د-ی- ۱۳/۰۷/۱۹۹۶

۲۸ فوریه ۱۹۹۶ سرویس اخبار ۳۹/۹۶

ایران ، نگرانی عفو بین الملل

از دخالت احتمالی دولت در مرگ شهروندان ایرانی

در پی مرگ سه تن از شهروندان ایرانی در ترکیه و ایران درشرائط مشکوک، عفو بین الملل، امروز از مقامات ایرانی و ترک درخواست نمود به مرگهایی که در قلمرو و سرزمین آنان رخ داده است، به فوریت و با دقت کامل و بی طرفانه رسیدگی کنند.

عفو بین الملل می گوید این مرگ ها به ویژه از آن جهت نگران کننده است که پیش از این نیز اتهاماتی مبنی بر دخالت دولت در داخل و در خارج کشور در مورد مرگ ایرانیان مخالف و یا آنانی که گمان برده می شد از مخالفان اند، عنوان شده است. عفو بین الملل همچنین خواستار روشن شدن موضع ایران در قبال مرگهایی است که در ترکیه رخ داده است.

بنا به گزارش (رسیده به عفو بین الملل)، پنج روز پس از دستگیری مولوی احمد صیاد، یکی از پیشوایان مذهبی اقلیت اهل تسنن بلوچستان، در فرودگاه هنگام بازگشت از سفری شش هفته ای به امارات متحده عربی ، جسد وی روز ۲ فوریه ۱۹۹۶ در محلی خارج از شهر بندر عباس یافته شد. وی پیش از این تقریباً پنج سال را ، بدون هیچ تفهیم اتهامی - پس از بازگشت از تحصیل در عربستان سعودی در ۱۹۹۰-، در زندان به سر برده بود. پس از آزادی از زندان، وی برای مسلمانان اهل تسنن در بلوچستان، مدرسه ای به راه انداخته بود.

بر اساس گزارش های رسیده، اجساد زهرا رجبی، یکی از اعضای سابق شورای رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران و عبدالعلی مرادی، که گفته می شود از هواداران آن سازمان بوده است، در ۲۰ فوریه ۱۹۹۶ در استانبول پیدا شده.

در سال ۱۹۹۴جسد یکی دیگر از پیشوایان اهل تسنن، حاجی محمد ضیائی، در شرایطی مشکوک کشف شد. بنا به گفته منابع رسمی ایرانی نتیجه تحقیقات پلیس حاکی از این است که مرگ وی ناشی از تصادف اتومبیل بوده است. ولیکن این مدعا، با گزارش شاهدان عینی از ماجرا تفاوت دارد که می گویند، جسد مثله شده او را در فاصله ای دور از اتومبیل پیدا کرده اند و از نشانه های که ادعای تصادف با اتومبیل را تأئید کند، اثری در کار نیست. عفو بین الملل همچنان بر این باور است که حقیقت ماجرا پیرامون مرگ وی، تنها وقتی روشن خواهد شد که تحقیق و رسیدگی کامل و بی طرفانه ای در این زمینه صورت پذیرد.

شماری از مخالفان ایرانی فعال، در سالهای گذشته در ترکیه، در شرایطی به قتل رسیده اند، که از کشته شدن آنان به شیوه ای غیر قانونی، به دست مأموران دولتی ایران حکایت دارد. برای مثال، در ژوئن ۱۹۹۲، علی اکبر قربانی، عضو دیگری از سازمان مجاهدین خلق ایران، در استامبول ربوده شد. جسدش را، که بنا بر گزارشها نشانه هایی از شکنجه های سخت برآن دیده می شد، اواخر ژانويه ۱۹۹۳ یافتند. سه تن از اعضای حزب دمکرات کردستان ایران نیز در فاصله اوت ۱۹۹۳ و ژانويه ۱۹۹۴، مورد سوء قصد قرار گرفته و به قتل رسیده اند.

عفو بین الملل، همچنین، نگران سرنوشت علی توسلی یکی از رهبران پیشین سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) است که هنگام سفر به باکو، در آذربایجان، در سپتامبر ۱۹۹۵ ناپدید شده است و از آن زمان تا کنون از سرنوشت وی خبری در دست نیست.

گزارشهای تأئید نشده، حکایت از این دارد، که عده ای از ایرانیها، که احتمالاً با نیروهای امنیتی مرتبط اند، در ربودن او دست داشته اند.

پایان /