بنیاد عبدالرحمن برومند

متن حاضر ترجمه دو مقاله به زبان فرانسه است که بر روی تارنما منتشر شده است. این دو مقاله تاریخ و نام مؤلف ندارند. تاریخ ذکر شده تاریخ اتمام ترجمه متن و انتشارش در سایت بنیاد عبدالرحمن برومند است.

منبع:

Revoltes.org Portail d'information sur la peine de mort.

استدلال های اصلی موافقان مجازات اعدام

مجازات: حکم اعدام مؤثرترین راه برای " اجرای عدالت" است.

بازدارندگی: مجازات اعدام، اشخاص دیگر را از اقدام به جنایت های بزرگ منصرف می‌کند. اگرچه مطالعات جدید نشان داده است که در مورد این مسئله در عقاید عمومی آمریکایی ها همچنان اختلاف نظر وجود دارد.

پیشگیری: مجازات اعدام از بازگشت جنایتکاران به جامعه و در نتیجه احتمال ارتکاب دوباره جرم جلوگیری می کند.

مجازات اعدام، به وضوح نشان می دهد که مردم با قاطعیت با جنایات فجیع برخورد می کنند.

کسانی که مرتکب جنایت های بزرگ می شوند لیاقت زندگی کردن ندارند.

مجازات اعدام قربانیان و نزدیکان آنها را بسیار تسکین می دهد.

به دادستان امکانات وسیع تری می دهد تا با به کار بردن تهدید اطلاعات بیشتری از متهم بگیرد.

مجازات اعدام در کشورهایی که اجراء می شود مردم پسند است.

از نقطه نظر اقتصادی، قاعدتاً اعدام از حبس ابد ارزان تر تمام می شود. اما اگر هزینه دادگاه تجدید نظر را به حساب آوریم، تمام مراحل اعدام می تواند ده برابر یک حبس ابد خرج بردارد.

جنایتکاران تحت فشار نزدیک بودن مرگ، بیشتر به اندیشیدن و ترتیب امور زندگی شان می پردازند.

مجازات اعدام، نزدیکان قربانیان را از "اجرای عدالت" در خارج از چارچوب قانون منصرف می کند.

در مناطقی که افزونی تعداد زندانیان از ظرفیت زندان ها، مشکل ایجاد کرده است، مجازات اعدام راه حلی برای جا باز کردن برای زندانیان تلقی می شود.

استدلال های اصلی مخالفان حکم اعدام

مجازات اعدام می کشد. کشتن بد است، بنابراین حکم اعدام بد است. به گفته ویکتورهوگو " آیا گمان دارید درس عبرت است اعدام؟ چرا؟ به خاطر آنچه می آموزد؟ مگر چه می آموزید با این درس عبرت؟ این را که نباید کشت؟ نباید کشت را چگونه می آموزید؟ با کشتن؟"

براساس مواد ٣ و ٥ اعلامیه جهانی حقوق بشر، مجازات اعدام، تجاوز به حقوق بنیادی انسان است. در اعلامیه استقلال آمریکا نیز "حق زندگی کردن"عنوان شده است . در حالیکه مخالفان مجازات اعدام، غیرقابل برگشت بودن آنرا مطرح می کنند، طرفداران آن پاسخ می‌دهند که مجازات اعدام تنها جنایت های بسیار بزرگ را کیفر می‌دهد.

شکنجه و ستمگری بد است. بعضی اعدام ها، بخصوص روش تزریق آمپول مرگ در آمریکا، درست انجام نمی گیرد. به گفته سازمان عفو بین الملل، دلیل اغلب این اشکالات عدم حضور متخصصین پزشکی در زمان اجرای حکم است. بدین ترتیب کارکنان زندان گاهی شدت عمل به خرج می دهند، مثل پاره پاره کردن بازوی زندانیان وقتی برای پیدا کردن رگ تزریق دچار مشکل هستند و محکوم را در آستانه مرگ به تحمل درد های بیشتری وامی دارند. حتی زندانیانی که بلافاصله می میرند از اضطراب طولانی قبل از اعدام رنج می برند. روش های دیگر اعدام، مثل صندلی الکتریکی، گاز یا دار زدن، می تواند دقایق زیادی طول بکشد و این روش ها برای کاستن درد در نظرگرفته نشده اند.

محاکمات جنایی خطاپذیرند. بسیاری از محکومان به مرگ بعداً بیگناه شناخته شدند و گاه فقط چند دقیقه قبل ازاجرای حکم. بعضی نیزقبل از اینکه بیگناهیشان ثابت شود،کشته شدند وبرای اینها، اشتباه جبران ناپذیر است. و این غالباً در مواردی پیش آمده که استفاده از تکنولوژی جدید، بخصوص آ. د. ان،صورت نگرفته است. از سال ١٩٧٣،١١٩ نفر در٢٥ ایالت آمریکا بیگناه اعلام شده و دالان مرگ را ترک کردند.

در بیشتر موارد متهم به دلیل فقرمادی مجبور است به وکیل تسخیری متوسل شود. حقوق این وکلا بر اساس تعداد پرونده هائی که دفاع می کنند تعیین میشود،در نتیجه آنها برای بدست آوردن پول بیشتر، کارشان را چنان که باید انجام نمی دهند. به علاوه مراحل درخواست تجدید نظر، بسیار گران تمام می شود و بسیاری از محکومان به مرگ، به دلیل بی پولی از آن منصرف می شوند.

نژاد متهم می تواند بر حکم دادگاه تاثیرگذار باشد. اگر بافت جمعیتی آمریکا رانگاه کنیم، می بینیم که توازن قومی در دالان های مرگ رعایت نشده و تعداد آفریقایی-آمریکایی به طور نسبی بیشتر از سفید پوستان است.

حکم اعدام از حبس ابد بازدارنده‌تر نیست. این استدلال بخصوص در ایالت های آمریکا که دوباره مجازات اعدام را قانونی کردند بدون اینکه از تعداد جنایات کاسته شود، قابل بررسی است. استدلال دیگر این است که جنایتکارانی که منتظرند به مرگ محکوم شوند، برای اجتناب از حبس ابد به خشونت بیشتری روی می آورند. گزارش سال ٢٠٠٣ اف بی آی نشان می دهد که جنوب آمریکا که هشتاد در صد مجازات های اعدام را به خود اختصاص می دهد، بالاترین رقم جنایت را در تمام کشور داراست. برعکس، شمال شرقی آمریکا که یک در صد اعدام ها در آن انجام می گیرد، دارای ضعیف ترین رقم جنایت است. هشتاد و پنج درصد متخصصین آکادمی جرم شناسی آمریکا، جنبه بازدارنده مجازات اعدام را رد می کنند. در سال ١٩٩٥ تحقیقی در میان مسئولان پلیس آمریکا نشان می دهد که اکثریت آنها مؤثر بودن مجازات اعدام و نقش بازدارنده آن باور ندارند.

سؤال : برای کاستن از خشونت های جنایی چه باید کرد؟

تمرکز بر روی جنایت های مرتبط با مواد مخدر. (٣١%)

اقتصاد بهتر، کار بیشتر.(١٧%)

ساده کردن مراحل و متون قضایی.(١٦%)

طولانی کردن محکومیت های زندان.(١٥%)

افزایش امکانات پلیس.(١٠%)

کاهش فروش اسلحه.(٣%)

گسترش استفاده از مجازات اعدام.(١%)

مشخص شده است که مجازات اعدام از نظر روانی بر کسانی که در آن شرکت دارند، اثر می گذارد، (جلادان) و گاه می تواند به سلامتی جسمی و روحی آنان شدیدا آسیب برساند. استدلال این است که وقتی برای دفاع از جامعه، مجازات اعدام ضرورت خاصی ندارد، جامعه حق ندارد از کارکنان زندان بخواهد سلامتی روحی خود را چنین در معرض خطر قرار دهند .

مجازات اعدام امکان یک فرصت دیگر و اعاده حیثیت را از میان بر می دارد . گروهی معتقدند که وظیفه دستگاه قضایی، تربیت و هدایت مجرمان است. با اعدام یک فرد، جامعه از دادن یک فرصت دوباره به وی دریغ می کند. دیدگاه مسیحیت این استدلال می گوید که هیچکس نمی تواند خود را فراسوی رستگاری (قضاوت اللهی) قرار دهد و هیچکس را توانایی این نیست که بتواند در مورد ظرفیت فرد دیگری، برای ندامت و جبران خلاف، قضاوت کند.