جوانانی از زن و مرد، فقیر و غنی، شهری و روستایی. نوجوانانی دبیرستانی یا با تحصیلات عالی، بی دین و دینباور، فعال حقوق بشر یا فعال سیاسی، همه در جستجوی فضایی برای در میان گذاشتن افکارشان بودند، فضای امنی برای اعتراض و بیان مشکلها. امّا وادار به سکوت شدند.
گزینش دانشجویانی که در بالا به نمایش گذاشته شدهاند، برپایۀ دسترسی به عکس و شرح حال آنها، بدون توجه به گرایش سیاسیشان بوده است. نام آنها از فهرست دانشآموزان و دانشجویان جانباخته در صفحات "یادبود امید" و فهرست بنیاد عبدالرحمان برومند برگرفته شده که شامل بیش از یازده هزار دانشجویی میشود که از سوی دستگاه قضایی، امنیتی و نیروهای شبهنظامی، کمیتههای انضباطی دانشگاهها، و بخشهای سیاسی و ایدهئولوژیک جمهوری اسلامی، محکوم یا مجازات شده اند.(به روز شده ۱۳۹۱)